- 83
- 235.84K
- 311
“เฮียควรจะรู้สึกยังไง เมื่อคุณแม่บอกว่าเฮียกำลังจะมีหลาน ทั้งที่เฮียเป็นพ่อ”
“เฮียควรจะรู้สึกยังไง เมื่อคุณแม่บอกว่าเฮียกำลังจะมีหลาน ทั้งที่เฮียเป็นพ่อ”
“ข้าเหนื่อย ทำไมรู้สึกว่า การเป็นข้ามันไม่มีอะไรดีเลย ไม่มีใครมองเห็นในความพยายามของข้าเลย หากมองไม่เห็นการมีตัวตนของข้าก็ไม่เป็นไร แต่ได้โปรด ได้โปรด.... อย่าทำร้ายข้าไปมากกว่านี้เลย”
แม่ผู้เป็นเสาหลักของบ้านล้มป่วยกะทันหัน จึงเหลือแค่เธอที่ยังทำงานได้ โชคดีในวันที่สิ้นหนทาง เธอได้ไปเยือนยุคหนึ่งผ่านความฝันและนำสิ่งของจำนวนหนึ่งกลับมาเมื่อตื่นขึ้น จางหนิงเหมยจะดูเเลเเม่เเละน้องๆต่อ
ความตายเป็นเพียงจุดเริ่มต้น ผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นกลับกลายเป็นสตรีเยือกเย็น ชอบสวดมนต์ทำบุญไปได้อย่างไร
นักฟิสิกส์ชื่อดัง ประสบอุบัติเหตุอย่างเป็นปริศนา เมื่อฟื้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าอยู่ในร่างของนักเวทอัจฉริยะผู้ถูกสาป การผจญภัยในต่างโลก ที่ผสานเวทมนตร์และวิทยาศาสตร์เข้าด้วยกัน ได้เริ่มขึ้นแล้ว
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
เสียงของเพื่อนและผู้คนที่ตายมันดังก้องอยู่ในหัวทุกครั้งที่จับดาบ ความรู้สึกมากมายถูกส่งผ่านรอยคำสาปบนมือขวา สิ่งที่คิดอยู่ในหัวมีเพียงความโกรธแค้นที่มีต่อโลกที่แสนเห็นแก่ตัว
เธอทะลุมิติเข้าไปในนิยายรับบทนางร้ายที่จบไม่สวย แล้วดันมีพี่ชายเป็นลาสบอสที่ต้องตายอย่างน่าอนาถ เฮ้! ขอเปลี่ยนตอนจบได้ไหมเนี่ย
เมื่อหญิงสาววัยเลขสี่ได้ย้อนเวลากลับมาอยู่ในร่างของปิ่นแก้ว สาวน้อยที่มีชีวิตยอดเยี่ยมชนิดที่ต้องชูนิ้วกลางขึ้นฟ้า เอาล่ะ!! ในเมื่อชะตาเล่นตลกแบบนี้ เธอก็จะขอเป็นนางสาวปิ่นแก้วในแบบของตัวเองดูสักตั้ง
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
หญิงสาวที่อายุย่างเลข 3 วันหนึ่งกลับประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต ตื่นมาอีกทีกลับพบว่าเธอได้มาอยู่ในร่างของเด็กทารกน้อยแรกเกิด! โอ้ สวรรค์ อยู่ในร่างเด็กน้อยไม่พอยังถูกทิ้งอยู่ในป่าอีกด้วย
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
ชีวิตเจอแต่รักเฮงซวย ไม่มีทั้งลูก ทั้งผัว แต่ดันได้รับภารกิจ (แบบมัดมือชก)ให้ย้อนเวลากลับมาเชื่อมบุพเพให้พ่อแม่ตัวเองอีก งานนี้ก็ต้องลุยเท่านั้นสินะ แต่ทำไมต้องกลับไปตอน 5 ขวบเนี่ย!!!
“ฉันเป็นแบบนี้แค่กับเธอ จำเอาไว้ด้วย”
"รอยต่อแห่งโชคชะตา" ทำให้เธอเห็นความตายล่วงหน้า ด้วยชีวิตของคนในครอบครัวเป็นเดิมพัน เธอจำต้องฝ่าดงภูตผี กลายเป็น "มิโกะแห่งความตาย"
สมรสพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับ เขาจึงทิ้งฮูหยินคนใหม่ในคืนเข้าหอแล้วออกเดินทางไปสู่สนามรบ ฮูหยินของท่านโหวคนนั้นราวกับรูปปั้นสลัก สามารถถือตราพยัคฆ์อุดรนำกองทหารบุกช่วยสามีกลางวงล้อมศัตรู
เกิดได้ไม่กี่วันก็ต้องมาอยู่ใน 'ป่าต้องห้าม' สัตว์ป่ากลายเป็นอสูรร้ายกระหายเลือด ทว่าเด็กน้อยในตะกร้ากลับหัวเราะคิก
สวรรค์...ข้าจะเป็นเช่นไร หาได้สนใจไม่ ขอเพียงให้ข้าได้มีโอกาสกลับไปเปลี่ยนชะตาชีวิตของชายผู้นี้ เพื่อชดใช้ความผิด ที่ข้ากระทำจนไม่อาจให้อภัยตนเองด้วยเถิด
เขาว่ากันว่า…ลูกชายคนที่สี่ตระกูลนะอนันดาตายแล้วฟื้นขึ้นมามองเห็นโชคชะตาชีวิตผู้อื่น
“ให้ผมนะเอวา ผมต้องการทุกอย่างที่เป็นคุณ” เขาคะยั้นคะยอขอให้เธอมอบให้เขาด้วยความเต็มใจ นิ้วซุกซนของเขายังไม่หยุดทำให้เธอ…