- 40
- 6.18K
- 57
ทำไมต้องอยากให้นางแต่งกับบุรุษหนุ่มอายุน้อยด้วยเล่า ข้าชอบบุรุษคราวบิดา เข้าใจหรือไม่
ทำไมต้องอยากให้นางแต่งกับบุรุษหนุ่มอายุน้อยด้วยเล่า ข้าชอบบุรุษคราวบิดา เข้าใจหรือไม่
"หน้าที่ของเธอคือหาผู้หญิงมาสนองความใคร่ให้ฉัน แต่ถ้าหาไม่ได้ก็ส่งตัวเธอมาแก้ขัดก่อนก็แล้วกัน"
“ฉันไม่มีทางหลงคุณแน่นอน ไม่ต้องมาจีบให้เสียเวลา”
“ไยข้าต้องเข้าไปช่วยเจ้า? ทึ่มทื่อเช่นนี้ข้านึกว่าจักถูกโทรมอยู่ในเกวียนนั่นแล้วเสียอีก”เอ่ยใบหน้ายียวน ดวงตาคมกวาดมองกายอรชรอ้อนแอ้น สัดส่วนเด่นชัด ผิวพรรณใส่กระจ่างเว้นพวงแก้มที่แดงระเรื่อน่าขบกัด
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
"ผมเป็นสามีคุณ" ...เป็นประโยคที่เลือดเย็นและโหดเหี้ยมมากนะที่บอกสาวยังเวอร์จิ้นว่ามีผัวแล้วเนี่ย ในเมื่อแม้แต่ขาอ่อนผู้ชายเธอยังไม่เคยได้จับ แล้วนับประสาอะไรกับการมีผัวเป็นตัวเป็นตนแบบนี้กันเล่า!
เพราะความจำเป็นทำให้เธอรับงานเป็น 'เด็กเสี่ย' แต่มารับรู้ภายหลังว่าคนที่ซื้อเธอเป็น 'มาเฟีย' แถมเขายังเย...ดุ และหื่u สุดๆ ไปเลย
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
นินิว เด็กฝึกงานฝ่ายบัญชีสาวหน้าสวยร่างอวบเฉพาะส่วน เธออยากเข้ามาฝึกงานหาความรู้และประสบการณ์นะ แต่ทำไมผู้จัดการถึงได้จิกเรียกใช้แต่เธอนักก็ไม่รู้ แล้วเธอยังต้องตามไปฝึกงานที่ห้องผู้จัดการด้วยเนี่ย
ตื่นมาอีกทีในสถานที่ไม่รู้จักแถมยังต้องทำภารกิจสุดบ้งที่พร้อมชักนำความตายมาหาได้ทุกลมหายใจพร้อมระบบอัจฉริยะที่แอบอู้ไปนอนในเวลาคับขัน
เกิดใหม่ทั้งที่ได้เป็นพี่เลี้ยงบอส(ลับ)ในโลกผู้กล้า แต่บอสดันตัวกะเปี๊ยกเท่าเด็กสิบขวบ เลยต้องพาไปเก็บเวล หาอาวุธ ทำกับข้าว ซักผ้า เป็นตัวล่อให้มอสเตอร์รุมสกัมบาทา นี่มันเบ๊แล้วว้อยไม่ใช้พี่เลี้ยง!!
หนุ่มวัย 27 ทว่าชีวิตไม่แน่นอน เขาได้เกิดใหม่ในโลกบ่มเพาะอมตะ พร้อมกับระบบสุดโกงที่รวมเกมจากชีวิตก่อน เขาหวังใช้ชีวิตไปเรื่อย ๆ ในต่างโลก ทว่าในท้ายที่สุดเขาจำต้องเปลี่ยนแผนการเพื่อหาทางกลับโลกเดิม...
จินได้เข้ามาอยู่ในนิยาย "เล่ห์รักคุณเลขา" เธอคือ "นางร้ายเบอร์สอง" ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของนางเอก ด้วยเนื้อเรื่องที่ "แตกต่าง" จากที่เคยอ่าน ทำให้เธอกลายเป็นนางร้ายที่ร้ายกาจยิ่งกว่านางร้ายเบอร์หนึ่ง!!
“เลิกแสร้งทำเป็นไม่รู้จักกู ทุกอย่างมันเป็นเพราะมึง มึงเป็นต้นเหตุทำให้แพรต้องตาย มึงก็ต้องชดใช้” “คุณกำลังเข้าใจผมผิดผมไม่รู้ว่าคุณพูดอะไร แต่ผมไม่ได้เป็นต้นเหตุทำให้ผู้หญิงคนนั้นตายนะ”
สองมือเขาประคองใบหน้าหล่อนไว้ รั้งมันขึ้นมาเพื่อจูบหล่อนแรงๆ จูบหนักๆ ล้วงลิ้นลงไปลึกๆ สำรวจให้ทั่วโพรงปากอุ่น ก่อนจะผลักหล่อนลงไป จับข้อมือหล่อนมากำรวมกันไว้ แล้วมัดด้วยเชือกเสื้อคลุม
เธอหญิงสาวธรรดาที่ไปเที่ยววังเก่าแล้วบังเอิญตกลงมาจากกำแพงเมืองทำให้ย้อนเวลากลับไปในช่วงนั้น ไปเกิดใหม่ในร่างคุณหนู "ไป่เฟิงซี"แห่งจวนราชครูไป่ผู้อาภัพ แต่งานมาสองปียังไม่เคยเจอหน้าสามีด้วยซ้ำ
เมื่อห้าปีก่อน เพื่อช่วยแม่ของเธอ เธอบังคับตัวเองทำเรื่องเสื่อมทราม และกำเนิดลูกให้คนอื่น หลังคลอดลูกแล้ว ก็ไม่เคยเห็นลูกอีก ห้าปีต่อมา ซาลาเปาตัวน้อยกลับมาหาเขา
เขาและเธอแต่งงานด้วยข้อตกลง 1 ปี เพื่อรักษาเสถียรภาพบริษัทที่ทั้งสองตระกูลร่วมกันสร้างมา เกมธุรกิจเป็นแค่เงื่อนไข แต่ความรู้สึกและหัวใจ ถลำลึกเกินกว่าจะปล่อยเธอไปเมื่อครบสัญญา
“อย่าคิดว่าการเป็นนายจ้าง แล้วคุณจะทำอะไรกับฉันก็ได้นะคะ” รุ่งฟ้าพูดด้วยความโมโห “แล้วถ้าเธอเป็นเมีย เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรกับเธอได้บ้างหล่ะ” อิทธิยิ้มร้าย
ในขณะที่เธอกำลังจะบอกข่าวดีเกี่ยวกับเจ้าตัวน้อยในครรภ์ เขากลับชิงตัดหน้าบอกเลิกอย่างไม่ใยดี เพื่อกลับไปหาคนรักเก่า เธอจะทำอย่างไรต่อไป จะบอกเรื่องลูกน้อยหรือเดินจากไปโดยไม่คิดให้อภัยและหวนคืน