- 53
- 6.94K
- 7
"ความมืดยิ่งปกคลุม แสงสว่างยิ่งเจิดจ้า ยามใดที่เอ่ยขานบทกลองแห่งมนตรา จอมเวทแห่งธาตุจักปรากฏ" [คำเตือน : นิยายเรื่องนี้อาจมีคำหยาบคาย ผู้มีอายุต่ำกว่า 13 ปี ควรได้รับคำแนะนำ]
"ความมืดยิ่งปกคลุม แสงสว่างยิ่งเจิดจ้า ยามใดที่เอ่ยขานบทกลองแห่งมนตรา จอมเวทแห่งธาตุจักปรากฏ" [คำเตือน : นิยายเรื่องนี้อาจมีคำหยาบคาย ผู้มีอายุต่ำกว่า 13 ปี ควรได้รับคำแนะนำ]
ในวันที่เธออยากมีตัวตน เขากลับบอกว่าผู้หญิงที่เหมาะสมกำลังจะกลับมา และมองความรักของเธอเป็นความรู้สึกไร้ค่า ... เมื่อวันนี้โลกเหวี่ยงเรามาเจอกันอีกครั้ง เธอจึงต้อง ‘ซุก’ สิ่งมีค่าเอาไว้ ไม่ให้เขารับรู้
คุณเคยแอบรักเพื่อนสนิทตัวเองไหม? ส่วนเธอ...รักเขาจนไม่เหลือสายตาเอาไว้มองใคร "มึงชอบกูเหรอหนาม" "..." "ถ้ามึงชอบกูก็หยุดซะ เพราะกูไม่ได้ชอบมึง แล้วก็เลิกจุ้นเลิกวุ่นวายเรื่องของกูสักที แม่ง น่ารำคาญ"
“เปย์เก่ง!” “กูไม่ได้แค่เปย์เก่งอย่างเดียว..กูเยย์เก่งด้วย” “นี่! หยุดคิดเรื่องลามกพวกนั้นสักวันจะได้ไหม!” “ไม่ได้!...พูดแล้วก็จัดสักดอกก่อนถึงมหาลัยดีไหม?”
เธอรักเขาด้วยความจริงจัง แต่เขากลับมอบความเกลียดชังให้กับเธอ รวมทั้งย่ำยีทั้งกายและใจของเธออย่างแสนสาหัส กลับมาคราวนี้เธอจะเอาคืนคนอย่างเขาให้สำนึกในสิ่งที่ตัวเองทำ
ยิ่งเขารัก เธอจะยิ่งร้าย ยิ่งเขาหวง เธอจะทำให้หวงแหนแทบจะขาดใจ
ข้าตาย...โดยไม่เคยได้รับความรักจากสามี ข้าหวนคืนกลับมาพร้อมกับการ ‘ได้ยินเสียงในใจ’ ของทุกคนที่มีต่อข้า คนที่เคยรักแท้จริงแล้วเกลียดชัง คนที่เคยหมางเมินแท้จริงแล้วรักข้ายิ่งกว่าชีวิต!
ชีวิตก่อนเคยเป็นมนุษย์ทดลองที่เป็นเครื่องมือไว้ใช้ฆ่าคนให้กับองค์กรสวะ ได้รับงานสุดท้ายและนั่นคือความหวังเดียวที่โชคชะตาได้หยิบยื่นให้ คือ “ความตาย” แต่เมื่อได้เกิดใหม่...
ด้วยระบบวิวัฒนาการสัตว์อสูร ข้าจะต้องเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดให้ได้
เมื่อบรรณาธิการสาวได้ทะลุมิติไปเกิดใหม่ในนิยาย หากไม่อยากกลายเป็น ‘สตรีแพศยา’ ดังเช่นที่ตนเคยก่นด่า ‘เย่ซูเหยา’ ก็มีแต่ต้องรักษาชีวิตของตนไว้ไม่ให้ผีเร่ร่อนมาแย่งชิงร่าง จนทำให้ธารโลหิตไหลนองแผ่นดิน!
หลี่หลิง กับ หลิวจื่อรั่ว มีชีวิตอยู่คนละช่วงเวลา แต่เมื่อทั้งสองเสียชีวิตกลับตื่นขึ้นมาในโลกของผู้ฝึกปราณ อีกทั้งยังมีระบบที่คอยมอบภารกิจให้พวกเขาทำไม่หยุด...
หัดนะ ชายหนุ่มปี1ที่ใช้ชีวิตเเบบธรรมดาไปวันๆ เเต่มีสิ่งที่ทำให้หนุ่มคนนี้นั้นไม่ปกติอีกต่อไป เขาคนนี้ได้มองเห็นสิ่งเเปลกๆเเละกลายเป็นผู้หญิงได้ไงก็ไม่รู้ เเละยังได้น้องสาวมาเเบบงงๆ
ในอดีตซิงอีเป็นหญิงร้ายที่ทำชั่วกับสามีและบุตร กระทั่งนางเกิดใหม่ขึ้นในอนาคตอีกหลายพันปีข้างหน้า นางถึงได้รู้ว่าเรื่องราวของตนเป็นเพียงนางร้ายในนิยายเล่มหนึ่ง ทว่าสวรรค์ก็ให้โอกาสนางกลับไปแก้ไข
“ผมขอจีบคุณได้มั้ยครับ?” เพียงเพราะช่วยเหลือ'ภาคิน'ในคืนนั้น 'แจ่มจันทร์'เลยมีคนมาขอดูแล ก็หล่อ รวย ใจดี สปอร์ตขนาดนี้ จะพลาดได้ไง
“ถูกทำร้ายร่างกายขนาดนี้ ไม่คิดจะบอกเมียบ้างหรือคะ” เสี่ยหนุ่มก้มหน้าลงเล็กน้อยเพื่อสบดวงตาสีรัตติกาลของคนที่แทนตัวเองว่า ‘เมีย’ “...ก็...ไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่ถากๆ”
“ ฮึก! คุณทำให้พ่อวาตาย ฮืออ คุณเป็นคนทำให้พ่อวาตาย ” วาณิชาเอ่ยเสียงสะอื้นร่ำไห้แทบขาดใจตัดสินใจดึงสายน้ำเกลือออกจากแขน เธออยากออกไปจากตรงนี้ต้องออกไปจากที่นี่ ไปให้พ้นหน้าคีย์
เจตบดินทร์นักเรียนชั้นมอปลาย เขาหลงรักครูพิมพ์ครูฝึกสอนสาว เขาเข้าไปในชีวิตเธอตอนที่เธออกหัก ทั้งสองคนเติมเต็มกันและกัน แม้ไม่ถูกต้องเพราะต่างอยู่ในสถานะที่ไม่คู่ควรแต่ความรักไม่อาจขวางกั้นทั้งคู่ได้
เขาไม่อยากแต่งงานกับนาง นางไม่อยากแต่งงานกับเขา งานมงคลเกิดขึ้นด้วยความไม่เต็มใจ เขาตั้งใจทำทุกวิถีทางเพื่อขับไล่นางออกจากจวน ส่วนนางทำทุกทางเพื่อครองตำแหน่งชินหวางเฟยให้มั่นคง
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง