จื่อรั่วเคยเฝ้าตั้งคำถามกับตัวเองว่า หากได้ย้อนเวลากลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง นางจะยังต้องการแก้แค้นอยู่หรือไม่? หากพวกมันหยุดข้าก็จะหยุดแต่โชคดีเหลือเกินที่คนพวกนั้น... ไม่ยอมหยุด!

เหยาซุ่นอวี่ ไม่คิดไม่ฝันเลยว่างานแรกในชีวิตจะต้องเจอบอสดุ โหด เนี้ยบ เป๊ะผู้เป็นที่โจษจันของแผนกเลขานุการ เนื้องานว่ายากแล้ว บอสยังทำตัวแปลกๆ กับเขาอีก แล้วเขาจะรับมือความว้าวุ่นนี้อย่างไรดี...

เมื่อพ่อแม่จากไปก็พบว่าชีวิตว่างเปล่ามาก เลือกใช้ชีวิตผิดพลาดเหลือเกินแล้วชีวิตก็ยังตลกไม่พอแค่เดินออกไปซื้อข้าวก็ยังตกท่ออีก เออถ้าจะขนาดนี้ตายก็ได้วะ แต่เฮ้ย!!! ฟื้นมาดันย้อนมาตอน ม.1 ซะงั้น

วันสุดท้ายของการสอบ คือการจากกันโดยไม่มีคำร่ำลา เธอ ......‘เขาหายไปไหนตลอดระยะเวลา 5 ปี’ เขา.....‘5 ปีผ่านไปเขากลับมาเพื่อปกป้องเธอ’ นาราเธอเป็นยังบ้าง? อคินทร์นายลืมฉันหรือยัง?

เมื่อพ่อถูกกล่าวหาว่าโกงเงินในไร่ ลานไพลินจึงอยากสืบหาหลักฐานเพื่อมาพิสูจน์ความจริงแต่ไม่คิดเลยว่านายเวธน์เจ้าของไร่ลานดาวผู้ที่พ่อบอกว่าดีนักดีหนาจะกักขังเธอเอาไว้ในบ้านกลางไร่ แล้วมอบสถานะเมียให้

หลิวปัง...ได้ฟังเรื่องราวที่เล่าสืบ ๆ กันมาคือตำนานของเทพน้ำเต้าที่มีน้ำไหลออกมาโดยไม่รู้จักหมดราวกับในน้ำเต้านั้นบรรจุน้ำในทะเลสาบน้ำจืดเอาไว้และนั่นคือความฝันของเด็กวัยห้าหนาวที่ถูกทิ้งไปได้สามเดือน

รหัส007ที่ทำภารกิจปราบซอมบี้ในจักรวาลที่ล้ำสมัยอาศัยยานที่ใช้ส่วนตัวของใครของมันที่มีอาหารและยารักษาโรคอาวุธที่มีประสิทธิ์ภาพสสูงเธอจำได้ว่าได้ต่อสู้กับซอมบี้มากมายและหนีเข้ายานของตัวเอง

เราหย่ากันเถอะ ไม่ใช่เพราะพี่มีคนอื่นแต่เป็นเพราะพี่หมดรักเธอแล้ว

เธอผิดเองที่เลือกทางเดินโง่ ๆ นี่ พิมพ์นาราทรุดตัวอยู่กับพื้นอยู่ตรงหลังประตูบ้าน ตรงที่ที่กวีวัธน์เพิ่งจะเดินออกไป

ด้วยความคิดถึงคนสำคัญที่เสียชีวิตไป ตลอดระยะเวลาสิบปีที่ผ่านมาเขาตะเวนขอพรเพื่อให้ได้พบเจอทั้งคู่ในความฝัน ทว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เพียงให้เขาเจอเท่านั้น แต่ส่งให้เขาหวนกลับไปก่อนที่ทั้งคู่จะเสียชีวิต

หลี่เฟยหย่าเกิดใหม่ในครอบครัวนายทหารยุค 60 ก่อนคลอดท่านเทพที่ดูแลเธอตอนเป็นวิญญาณทารกอุ้มเธอไปยัดใส่อกคุณแม่และรีบจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำว่าได้มอบมิติสุดมหัศจรรย์และภูเขาน้ำตกมรกตสารพัดประโยชน์พร้อมผู

ขับข้าออกจากตระกูลเหรอ? ได้! ไม่ให้เงินติดตัวสักตำลึงหรือ? ไม่มีปัญหา! ให้ข้าแต่งกับหญิงอัปลักษณ์เป็นภรรยาหรือ? เอาซี๊...นั่นมันภรรยาสุดที่รักที่เพิ่งเข้าพิธีแต่งงานกับข้าก่อนจะทะลุมิติมาเชียวนะ

เรื่องราวอันตรายที่ไม่อาจทราบได้บนเรือสำราญ เกาะโดดเดี่ยวที่ทำให้ผู้คนหายใจไม่ออก สิ่งมีชีวิตในสายหมอก น้ำซัดห่าใหญ่ที่กลืนกินทุกสิ่ง โรคระบาดที่ไม่มีทางรักษา ดินแดนที่พังทลายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ผมชื่อไมค์ เป็นคนที่ทำอะไรไม่ได้ดีสักอย่างเป็นคนที่ดวงซวยสุดๆ เช่น ฝนตกโดยที่ไม่มีร่ม โดนหมาแย่งไก่ไปกิน โดนเทจากแฟนไปหาคนรวย ก็นั้นแหละครับทุกคนชีวิตผมไม่มีอะไรดีสักอย่าง

ไท่จื่อทำราวกับว่าคำสารภาพรักของนางเป็นเรื่องขบขัน อีกซ้ำดูถูกมันอย่างไร้ค่าต่อหน้าเหล่าธารกำนัลในวังหลวงนับแต่นั้นนางจึงตัดใจและหลีกหนีไม่พบ ไม่เจอ ไม่เจรา แต่เหตุใดเขายังตามตอแยนางไม่เลิกกันเล่า!

ทะลุมิติมาเป็นสตรีชาวนาตัวน้อยน่ากลัวตรงไหน ! มือซ้ายของข้านะมีมิติอันน่าทึ่ง ส่วนมือขวามีทักษะการทำอาหารชั้นครูขนาดนั้น ข้าจะต้องนำพาคนในครอบครัวให้เจริญรุ่งเรืองก้าวหน้าอย่างรวดเร็วแน่นอน !

ลู่เฉินได้ข้ามมิติไปเกิดเป็นองค์ชายเก้าแห่งราชวงศ์เซี่ย ความทรงจำที่มีก็ไม่มีประโยชน์อะไร ไม่มีนิ้วทองคำ คิดว่าจะใช้ชีวิตเป็นเพียงองค์ชายธรรมดา แต่ในคืนวันแต่งงาน เขาก็ได้รับระบบโชคลาภจากการมีบุตร

มาลิสา หญิงสาวผู้โชคร้ายที่เบื้องบนทำงานผิดพลาดจนเธอต้องมาตายก่อนวัยอันควร เหตุนี้เธอจึงได้ทะลุมิติไปโลกคู่ขนานแล้วสวมร่างหญิงสาวที่หมดอายุขัย มีภาระเลี้ยงน้อง1คน จะกลัวไปทำไมเธอมีระบบร้อยล้านเท่านะ

เพราะเวรกรรมที่ดันเผือกช่วยคนดวงซวยแท้ๆ เลยซวยสิ้นชีพไปด้วยเลย ถึงจะได้มาเกิดใหม่ก็เถอะ แต่ดันมาเกิดในร่างของไอ้ขี้เมาที่มีลูกเป็น(ว่าที่)วิญญาณร้ายแถมย้อนยุคมาปี 2538 อีก ชีวิตเดิมก็ดีอยู่แล้วแท้ๆเลย

ล้มละลาย หย่าร้าง การทรยศของภรรยา! หยางห่าววัย 35 ปี ประสบกับการกระแทกถึงสามครั้ง! อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่นี้ เขากลับได้รับมรดกทรัพย์สินจากเกม "เศรษฐี"