ซูหนี่ว์สูญเสียความทรงจำ ทั้งยังมีลูกติดท้องมาด้วย บิดามารดากล่าวว่าสามีของนางตายไปแล้ว แต่เหตุใดคนผู้นี้ถึงได้ยืนกรานหนักแน่นว่าเขาคือสามีของนาง ทั้งยังจะยึดเอาลูกชายที่เลี้ยงมาห้าปีไปเป็นของตนอีก!

เจ้าเต้าหู้เหม็นก้อนนี้เป็นใครกัน มาอยู่ในห้องเธอได้ไง และนั่นอีก บุรุษร่างสูงใหญ่นั่นใครอีกล่ะ ทำไมมายืนจ้องเธอเหมือนจะฆ่ากันให้ตายแบบนี้!

หลังซิ่วอิงเสียชีวิต เธอฟื้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นจ้าวลี่อิง ภรรยาตัวร้าย เพื่อไม่ให้ตายรอบสอง สิ่งแรกที่ต้องทำคือ "ชินอ๋อง...เราเลิกกันเถอะ!"

ชาติแรกเพราะโง่เขลาหลงคารมบุรุษ สุดท้ายกลับต้องตายอย่างอนาถ เกิดใหม่อีกครั้งนางคิดว่าจะอยู่อย่างสงบไม่ขอข้องเกี่ยวกับสามีเก่า ทว่ายิ่งนางหลีกหนี คนผู้นั้นยิ่งตามติด ไม่คิดปล่อยให้นางหลุดมือเขาอีกหน

ถูกตราหน้าว่าเป็นสตรีผู้โดนสามีมอบหนังสือหย่าแล้วอย่างไร…..ชาตินี้ข้าจะเป็นม่ายสาวผู้มีแต่คนอิจฉาตาร้อนผ่าวให้ดู

ทุกคำถามที่มันติดค้างอยู่ในใจ เธอจะไม่รอคำตอบจากเขาอีกต่อไปแล้ว

เด็กกำพร้าที่ถูกองค์กรจับตัวมาเป็นสายลับตั้งแต่เกิด เติบโตมาท่ามกลางความโดดเดี่ยว สู่ร่างคุณหนูอวี้ บุตรสาวเพียงคนเดียวของแม่ทัพพิทักษ์ประจิม ผู้เป็นที่รักของคนในครอบครัว ไร้ค่าแล้วอย่างไร...

ไม่มีอีกต่อไปแล้วคนชื่อพรกรัณย์หรือหย๋งที่มาจากประเทศไทย นับจากนี้ต่อไปเขาคือจื่อหยวน เกอน้อยวัยสิบห้าหนาวในยุคจีนโบราณ

ทางเดียวที่เว่ยชิงถิงจะมีอิสระ ได้ใช้ชีวิตสวยหรูดั่งวาดหวัง คือต้องทำให้ฮ่องเต้ซีเหมินเหวินซีสั่งประหารนางเท่านั้น!!!

ผมตายแล้วตื่นมาอีกทีในยุคแห่งดวงดาว ไม่มีความทรงจำเดิม ไม่มีสกิลเทพ ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรเลย เฮ้ออออ

‘จางอ้ายเหริน’ หญิงสาวธรรมดาเสียชีวิตแล้ววิญญาณมาอยู่ในร่าง ‘พระสนมหลิวเยว่ซิน’ ที่ถูกกล่าวหาว่าคบชู้จนฮ่องเต้สั่งให้มาอยู่ตำหนักเย็น นางได้รับโอกาสให้พิสูจน์ตัวเองอีกครั้ง…

ต้องขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวด้วยความจำใจ ผู้ใดก็ว่าอ๋องห้าคือจอมปีศาจ นางราวกับเนื้อแสนโอชะวิ่งเข้าถ้ำราชสีห์โดยแท้ ทว่าวิวาห์หนนี้ไม่อาจล้มเลิก เพราะชีวิตของตระกูลถานยังแขวนอยู่บนเส้นด้าย

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ไม่เคยคาดคิดว่าวิญญาณจะหลุดมาอยู่ในโลกโอเมก้าเวิร์สเคยอ่านเจอแต่ในหนังสือนิยายที่เก็บได้ตอนหาของเก่าขาย แถมยังเข้ามาอยู่ในร่างโอเมก้าชายที่ตรอมใจตายเพราะสามีไม่รักอีก

“ไม่รักข้าท่านก็เพียงเขียนหนังสือหย่าขาดจากกันมอบให้มาก็จบสิ้นแล้วมิใช่หรือ?เหตุใดท่านจึงมากความยิ่งนัก!เพียงตวัดพู่กันไม่กี่ครั้งกลับรั้งรอไม่ยอมเขียนต่ำช้าเกินไปหรือไม่เล่าซู่จิ้งอ๋อง!!!”

หนุ่มใหญ่วัยฉกรรจ์ ที่ยังครองสถานะโสดในทะเบียนราษฎร์ แต่กลับต้องมาพลาดให้เด็กที่ไม่ประสาเรื่องเซ็กส์

เพื่อทำให้แสงจันทร์ขาวสมหวังกับตัวเอก เขายอมกระทั่งทำร้ายหัวใจคู่หมั้นของคนๆนั้นเช่นนางอย่างเลือดเย็น ดังนั้น พระรองกับนางร้ายไม่มีทางลงเอยกันได้หรอก พระรอง: ...(ยืนคอตกหน้าประตู)

ธิดาเทพช่วยคนมากี่ชาติ แต่ต้องแบกรับความทุกข์เอาไว้เอง ชาตินี้นางจะไม่ทำเหมือนชาติเดิมจึงขอเป็นแค่ชายาในนาม “โชคดีข้าเป็นสตรีอัปลักษณ์ การปรนนิบัติสามีจึงมิใช่หน้าที่ของข้าเช่นกันหึๆ”

โดนสามีทิ้งหรือ....ดียิ่ง ข้าจะได้ออกไปก่อร่างสร้างตัวด้วยสองมือของตนเอง

เหตุใดพระเอกที่นางคิดไว้ถึงได้ไม่ตรงปกเช่นนี้ ไหนล่ะบุรุษผู้เย็นชา ข้าเห็นแต่ชายมากมารยาเอาแต่เรียกข้าว่าน้องหญิง...