- 66
- 382
- 3
จากเหตุการณ์ในวันนั้นมันทำให้ฉันต้องปลอมตัวมาตลอด 10 ปี แต่ดันเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเมื่อได้มาเรียนและใช้ชีวิตที่นี่ ฉันต้องไม่ให้ใครรู้เด็ดขาดว่าหน้าตาของฉันมันเป็นยังไง ไม่อย่างนั้นวุ่นวายแน่ ๆ !!
จากเหตุการณ์ในวันนั้นมันทำให้ฉันต้องปลอมตัวมาตลอด 10 ปี แต่ดันเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเมื่อได้มาเรียนและใช้ชีวิตที่นี่ ฉันต้องไม่ให้ใครรู้เด็ดขาดว่าหน้าตาของฉันมันเป็นยังไง ไม่อย่างนั้นวุ่นวายแน่ ๆ !!
“เจ้านี่มันยังไง ชอบเปลื้องผ้าข้าอยู่เรื่อย แต่ครั้งนี้ข้าเต็มใจให้เจ้าถอดนะเพราะยังไงคืนนี้เราก็ไม่จำเป็นต้องสวมใส่อะไรหลับนอนอยู่แล้ว
คำโปรย คนอื่นเขาทะลุมิติมาเป็นน้องสาวที่ทรราชเอ็นดู บ้างก็เป็นตัวประกอบที่ยึดบทนางเอกไปดื้อ ๆ บางคนทะลุมิติมาเป็นนางร้ายแซ่บเว่อร์ แถมยังได้ผู้งานดีหุ่นแซ่บ แต่พอเป็นเธอทำไมทะลุมิติมาในห้องคลอด
ผมโดนทำเสน่ห์หรือเปล่า ทำไมผมถึงหลงเขามาก อ๋อ ไม่ได้โดนทำเสน่ห์ แต่โดนของ(ขา)ขาวเล่นงาน
“ฉันเอาเธอตายแน่พิ”
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
“คุณรู้ว่าผมชอบคุณ” เจคอปกระซิบอ้อนพร้อมกับซุกไซ้ที่ต้นคอระหงอย่างเต็มไปด้วยไฟปรารถนา “มะ...ไม่รู้ค่ะ ฉันรู้แค่ว่าคุณเป็นเกย์เท่านั้น” มารีอารีบตอบกลับ เพราะต้องการจะเตือนสติของอีกฝ่าย
ทะลุมิติมาต่างโลก ซ้ำร้ายไม่มีความทรงจำของร่างเดิม เขาไม่ใช่แฟนนิยายซีรีส์เสียด้วย ไฉนพระเจ้าจึงส่งหนุ่มโสดบริสุทธิ์มาเป็นยาจกโลกโบราณล่ะเนี่ย!
“แม่คิณณ์โสดนะ” ผินหน้าไปสบตากันครู่หนึ่ง คณินก็หันกลับไปมองถนนพลางพยักหน้ารับรู้แต่ไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืด “บอกไว้เฉย ๆ เผื่ออยากจีบ”
เมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายอยากให้ลูกๆสานสัมพันธ์ เขาไม่ได้ปฏิเสธแต่ขอยื่นเงื่อนไขแทน โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าเธอรู้ตัวตนของเขาตั้งแต่แรกแล้ว
หญิงสาวผู้มีชะตาอาภัพจากการเป็นบุตรนอกสมรสได้ฝันถึงหนังสือประโลมโลกซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับคู่หมั้นของตนโดยที่มีคุณหนูตระกูลอื่นเป็นนางเอกของเรื่อง หลังจากที่นางได้ทำบางอย่างเรื่องราวทั้งหมดก็ยุ่งเหยิง
เธอกับเขาไม่ควรมีซัมติงกันเพราะฐานะ เจ้านายกับลูกน้อง เธอคือเจ้านาย ส่วนเขาเป็นลูกน้อง
เขา...ผู้เก็บความแค้นไว้ในใจ แต่กลับนำมาลงกับนาง นาง...คือผู้ถูกกล่าวโทษว่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้รัชทายาทองค์ก่อนต้องจบชีวิตลง แต่จะให้นางยอมรับได้อย่างไร ในเมื่ออิสตรีผู้นั้นหาใช่นาง !
"ฉันกับเธอคงมีได้แค่งานหมั้นเท่านั้นแหละ ครบหนึ่งปีเมื่อไหร่ฉันจะถอนหมั้นทันที เพราะฉันไม่ได้รักเธอและไม่คิดจะรัก"
แม้ร่างที่นอนสงบนิ่งจะเป็นถึงองค์ชายสิบจ้าวชิงเฟิงโอรสองค์เดียวของฮองเฮา แต่การที่จะให้นางมาช่วยทำให้เขาฟื้นด้วยการเข้าหอ...ก็มิใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด !
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
เขาคือจอมเวทฝึกหัด ที่บังอาจหาญท้าราชามาร จนถูกผนึกด้วยคำสาปรัก หากเขาเผชิญอันตรายร้ายแรง ขอเพียงเอ่ยเรียก ราชามารก็จะปรากฏกายมาช่วยเหลือ แต่ระวัง...อย่าได้เผลอเรียกถึงสามครั้ง!
เจอหน้ากันในรอบสี่ปี ไม่มีคำทักทายที่ดีกว่า "เราเลิกกันแล้ว" จริงดิ?
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวจีนเรื่องแรกที่อยากลองแต่งดู อยากบอกว่า เรื่องนี้ใช้ความพยายามอย่างมากว่าจะแต่งจบ ขอกำลังใจด้วยนะครับ
องค์หญิงใหญ่เว่ยลู่เสียนให้รักษาเมืองชายแดนจนตัวตาย เมื่อฟื้นนางพบว่าตัวเองย้อนเวลากลับมา ในชาติก่อนปฎิเสธคำสั่งให้กลับไปแต่งงานกับจอหงวนคนใหม่ ชาตินี้ขอแค่ได้ล้างแแค้นจะให้แต่งกับใครก็ได้ทั้งนั้น