ในนิยายที่เคยอ่าน ทุกคนเกิดใหม่มีความสามารถ ส่วนข้านอกจากไร้สามารถยังไร้ความทรงจำ จนไม่รู้เลยว่าเจ้าของร่างนี้เป็นบ้าอะไรถึงคอยลอบฆ่าสามีตัวเองอยู่เรื่อย นี่ให้ข้ามาเกิดใหม่เพื่อตายเปล่าหรือไง!!!

‘‘เพราะแบบนี้ใช่ไหมฉันถึงได้มาอยู่ในร่างของคุณหนูรองแห่งสกุลจาง เมื่อก่อนเธอเป็นคนที่เรียบร้อยเกินไปฉันจะทำให้เธอเข้มแข็งเองจะได้ไม่ถูกรังแกอีก”

จู่ ๆ สตรีที่เลือกมาเป็นภรรยาก็เรียกข้าว่าแม่ทัพปีศาจ

ตำรวจสาวมือดีกลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงสาวสติไม่ดีของบ้านถัง แค่นี้ก็ว่าแย่แล้ว แถมบ้านของเธอยังถูกใช้งานเยี่ยงทาสอีก เอาวะ เธอจะใช้ความบ้านี่แหละทำให้ครอบครัวมีกินมีใช้เอง!!

เมื่อชีวิตถูกเพ่งเล็งจากบรรดานักฆ่า โอฮาระ ซุนาโกะ หญิงม่ายวัย 30กว่า ก็ใช้วิธีของคนรวยในการแก้ปัญหาอย่างการเอาเงินฟาดหัว แต่มันก็ดันมีนักฆ่าอยู่คนหนึ่งที่วกกลับมาขอเงินเธอไม่พักอย่างกับแมงดา

"หน้าที่ของเธอคือหาผู้หญิงมาสนองความใคร่ให้ฉัน แต่ถ้าหาไม่ได้ก็ส่งตัวเธอมาแก้ขัดก่อนก็แล้วกัน"

ชาติก่อน นางโง่เขลาหลงรักบุรุษโฉดน้องชั่วจนต้องโทษประหารชีวิตยกตระกูล เมื่อได้โอกาสกลับมามีชีวิตอีกครั้ง นางจึงกลับมาแก้แค้น หมายจะช่วงชิงความสำคัญในฐานะ ‘บุตรสาวภรรยาเอกสกุลอวิ๋น’ กลับคืนมา!

วันที่ อิงอิง เรียนจบแล้วกลับมาช่วยที่บ้านดูแลธุระกิจของครอบครัว ชีวิตเรียบง่ายที่เธอถวิลหา ตอนนี้เธอได้กลับมาอยู่ที่นี่อีกครั้งสังคมต่างจังหวัด กับวิถีชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ที่ทำให้เธอมีความสุข

เอวไม่บางหน้าไม่เรียวหุ่นไม่เฟี้ยวชายเลยเมิน ใบบุญชายไทยแท้จากพ.ศ. 2567 ได้ย้อนเวลาเข้าสู่โลกคู่ขนาน ลาก่อนโลกใบเก่าใบบุญคนใหม่จะเฉิดฉายให้โลกรู้

สวรรค์รังแกให้นางตายในคืนเข้าหอ แถมยังส่งผีเร่ร่อนจากศตวรรษที่ 21 มาสวมร่างเตรียมแย่งสามีที่นางไล่ตามมาเกินครึ่งชีวิต 'ฉู่เฟิงหรู' ขอสาบาน... "ต่อให้ตายกลายเป็นผี ข้าก็ไม่ยกสามีให้ผู้ใด!"

บนยอดเขาแท่นเซียนมีต้นไม้ต้นหนึ่ง บนต้นไม้ติดผลโสมสองผล ที่เขาว่ากันว่ามันคือเสี้ยววิญญาณที่เหลือของจอมมารหญิง ทว่าผลโสมมีสองผล หากผลหนึ่งคือจอมมารหญิง แล้วอีกผลหนึ่งเล่าคือผู้ใดกันเล่า!...

ธรรมมะสูงหนึ่งศอก มารสูงพันวา เหตุใดมารกับมนุษย์จึงรักกันไม่ได้ ผู้ใดไม่ต้องการเจ้า แต่ข้าต้องการเจ้า ผู้ใดไม่รักเจ้า แต่ข้ารักเจ้า

เพ่ยหวง สตรีซึ่งถูกจับมาแทนที่พระชายามิ่งจีที่หนีไปเพราะมีหน้าตาเหมือนกัน แค่นี้ก็นับว่าโชคร้ายพอแล้ว ยังต้องมาระแวงกับเสิ่นอ๋องที่ขู่จะฆ่าแกงกันไม่เว้นวัน! กลัวนักว่าสักวันเขาจะพลั้งมือทำเพ่ยหวงตาย!

ศัลยแพทย์มือทองสาวหลงยุคไปอยู่ท่ามกลางครอบครัวยากจน เพราะสายใยความอบอุ่นจึงตั้งใจว่าจะทำให้พวกเขามีกินมีใช้อิ่มท้อง อุ่นกาย เหนื่อยหน่อยแต่ก็สุขใจ

“คิดว่าเอาลูกมาล่อแล้วผมจะยอมใจอ่อนเหรอครับ ศา ลา วัด” “ก็เห็นยอมตลอดไม่ใช่เหรอครับ เด็กดี”

เมื่อฮองเฮาผู้สูงศักดิ์ ต้องมาอยู่ในร่างของดาราสาวตกอับ ปฏิบัติการกอบกู้ชื่อเสียงจึงเกิดขึ้น “ฮองเฮาเช่นข้า จะเป็นซุป’ตาร์ให้ได้”

เมื่อว่าที่สวามีต้องกลายมาเป็นคนพิการ น้องสาวผู้งดงามราวดอกฟ้าจึงปฏิเสธที่จะอภิเษกสมรสกับเขา จึงเป็นนางที่ต้องมาสวมรอยเป็นเงาน้องสาวของตนเอง เพื่อจะรักษาชีวิตของคนในครอบครัว

"มึงอย่าให้กูต้องหมดความอดทนนะ! ถึงตอนนั้นกูไม่แคร์ด้วยซ้ำว่ามึงจะเป็นเพื่อนหรือไม่ใช่เพื่อน!" เขาจ้องหน้าเธอเขม็ง "ที่มึงจับกูกดอยู่ตอนนี้ นี่เรียกแคร์แล้วเหรอ!" เธอส่วนกลับ

ปฐมบทของเรื่องราวแห่งมิตรภาพ ความรัก ความฝัน ดนตรี และความวุ่นวาย

เยว่ฉีตื่นขึ้นมาในร่างของสตรีผู้หนึ่ง ตรงหน้าเธอคือบุรุษรูปงามชวนมองทว่าเขากลับนั่งอยู่บนรถเข็น บุรุษหนุ่มตรงหน้ามองมาอย่างสงสัยใคร่รู้ ก่อนเอ่ยออกมาว่า "ภรรยาเจ้าฟื้นแล้ว"