พิริยาต้องมารับผิดชอบความผิดที่คนเป็นพ่อก่อขึ้นด้วยสัญญาการอุ้มบุญ

‘ความคิดที่จะไปตามล่าหาสมบัตินี่ เจ้าได้มาจากท่านย่าของเจ้าใช่หรือไม่’

ราตรีนี้ชีวาสิ้นปลิดปลิว เพียงแสงเดือนสุกสกาวคู่เคียง รักที่เป็นดั่งเส้นขนาน ไร้วันบรรจบ แต่รักแล้วจะเลิกรักนั้นไม่ง่าย ความตายเท่านั้นคือนิรันดร์แห่งรักเรา

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

“มึงต้องกราบตีนเมีย” “จะบ้าหรือไง เด็กนั่นอายุน้อยกว่ากูตั้งเยอะ จะให้กูกราบมัน ฝันเถอะ มันสิต้องกราบตีนกู”

เธอเมาแล้วพลาดไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า แต่สุดท้ายต้องลงเอยด้วยสถานะคู่นอน 3 เดือน เพราะเขาติดใจเธอเสียแล้ว....

ถ้าไม่รักก็อย่ามาอ่อย ฉันไม่ได้พร้อมจะเสียใจได้บ่อยๆหรอกนะ…

บุตรีที่ไม่เป็นที่ต้องการของบิดา มารดาหรือก็ไม่เหลียวแลทอดทิ้งนาง เช่นนั้นแล้วใยนางจำต้องสนใจ

“ถ้าคุณแพทยังโสดและไม่ได้คบใครอยู่ก็น่าจะให้เบอร์รักได้ ไม่อ้อมค้อมแล้วกันนะคะ...รักอยากทำความรู้จักคุณค่ะ”

"ข้าอะไร" เขาแย้มยิ้มมุมปากทั้งยังกระเซ้าเย้าแหย่นาง "ข้า ..." ซูเยว่พูดไม่ออก หัวสมองว่างเปล่าไม่มีคำใดออกจากปากซักนิด "ถ้าอย่างนั้นข้าจะถือว่าเจ้ายินยอมแล้วนะ" ชายหนุ่มพูดอย่างดีใจออกนอกหน้า "แต่

เมื่อศิษย์รักหักหลัง จากแพทย์โอสถในตำนาน... สู่การเกิดใหม่ในฐานะคนไร้ค่า การหวนคืนสู่หม้อปรุงยาในครานี้ จักพลิกผืนปฐพีให้ราบเป็นหน้ากลอง!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

อาชีพพรากผัวพรากเมีย อาชีพผีสางอย่างนี้เธอก็สรรหามาทำ ฉะนั้นเธอต้องรับผิดชอบที่ทำให้ผมกำพร้าเมีย !!!

เฮีย...อย่ามาเล่นกับใจ!

จะเป็นอย่างไรเมื่อสายลับจากหน่วยพิเศษอย่าง 'เหนือ' ดันทะลุนิยายมาเป็นบอดี้การ์ดของพระเอกในนิยายที่ตัวเองเพิ่งอ่าน!

ผมหมอติณณ์นะครับ สโลแกนประจำใจผม " เมื่อรู้ว่ารักต้องรีบรุกครับ"

การผจญภัยของหญิงสาวยอดฝีมือในภพเทพอสูร ภพที่แตกต่างจากโลกของเรา ย้อนยุคเหมือนสมัยกำลังภายใน ยุคที่ หญิงต่อหญิงก็รักกันได้โดยไม่ขัดต่อความคิดของสังคม ติดตามเทพธิดาเงาพิรุณกับหมอนไหมได้ค่ะ

'กู้จิวหรง' ถูกชายนิรนามพรากพรหมจรรย์ก่อนวันแต่งงานหนึ่งสัปดาห์ ด้วยมิอยากหลอกลวงว่าที่สามี นางจึงสารภาพความจริงทุกอย่าง แทนที่จะถูกทอดทิ้ง ตัวเอกผู้ยิ่งใหญ่กลับทะนุถนอมนางราวกับไข่ในหิน!

เธอทำให้เขาสนใจตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้สบตา และตกหลุมรักทันทีในวินาทีถัดมา...

เธอคือสาเหตุแห่งความคิดถึงอันหมกมุ่นทั้งปวง ฉะนั้น... เขาจะปล่อยให้เธอลอยนวลไปได้อย่างไร