ข้าจะใช้ชีวิตให้สมกับอาชีพเกษตรกร แต่เดี๋ยวนะ ผู้สร้างระบบหยุดให้รางวัลข้าเถิด เพราะข้าใช้มนตราระดับสูงได้ ทั้งยังใช้ดาบได้คล่องแคล่วกว่าผู้ใช้ดาบเสียอีก ข้าจะเป็นเพียงชาวสวนเท่านั้น !!

เธอได้เกิดใหม่ในร่างลูกสาวตัวปลอมของตระกูลเหอ เมื่อลูกสาวตัวจริงโผล่มา ตัวปลอมอย่างเธอก็ต้องโดนเขี่ยทิ้ง เรื่องราวดูเหมือนเธอจะโชคร้ายมาก แต่ความจริงเธอเกิดใหม่พร้อมโชคมหาศาลต่างหาก

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

การกลับมาอีกครั้งของผม จะเปลี่ยนตัวเองทำไมในเมื่ออย่างนี้สนุกกว่าเยอะ

ข้าว่าข้าอยู่เฉยๆ ไม่ได้ล่อลวงอันใดบุรุษพวกนั้น แต่เหตุใดบุรุษที่ควรจะถูกนางเอกดอกบัวขาวล่อลวง กลับเอาแต่บังเอิญมาเจอนางอยู่ร่ำไป หากเป็นเช่นนี้ต่อไป คนงามอย่างนางก็ลำบากใจน่ะสิ

ในโลกที่ถูกสัตว์อสุูรบุกโลก ความหวังเดียวที่จะต่อกรกับสิ่งมีชีวิตต่างมิติได้นั้นคือการสุ่มการ์ดเพื่อรับพลัง แต่นี่มันอะไร ทำไมเขาถึงมองทะลุการ์ดสกิลโดยไม่ต้องสุ่มกันล่ะ นี่มันโคตรโกงไม่ใช่รึไง!

นางคือบุตรสาวของอนุที่ไร้สิทธิ์ไร้เสียง อยู่เรือนท้ายคฤหาสน์หลังใหญ่ ทว่าหลังฟื้นขึ้นมาจากความตายนางก็เปลี่ยนไป จนยากที่ผู้ใดจะต่อกรได้อีก

พิพลอย กับ เภตรา คู่รักสาวที่อายุอานามเข้าเลขสามมาได้ไม่เท่าไหร่ อยู่กินกันมาเนิ่นนานผ่านวิกฤตความรักมากก็มากมายแต่จะมาตกมาตายกับ อาถรรพ์รัก 7 ปี จริง ๆ เหรอ!?//มาร่วมกันกุมขมับแล้วร้อง WoW กันได้แล้ว

ตัดสินใจแต่งงานกับชายที่ไม่ได้รักเหมือนตกนรกทั้งเป็น เมื่อย้อนเวลากลับมาอีกครั้งเธอขอเป็นคนเลือกทางเดินชีวิตใหม่ของเธอเอง เมื่อได้ร้ายเธอจะร้ายให้ถึงที่สุด 4 คน เลิฟ

ซือซือ เซียนสาวรักสันโดษได้รับผลกระทบจากการสร้างแหวนมิติที่ผิดพลาด ทำให้นางล่องลอยอยู่ในความว่างเปล่าก่อนจะถูกส่งไปในอนาคต 20 ปีข้างหน้าในร่างขององค์หญิงผู้หนึ่ง

คนรักทรยศหักหลัง ครอบครัวตายจาก นางสิ้นชีพด้วยความทรมาน ทว่าสวรรค์ให้โอกาสย้อนกลับมา ครานี้นางขอก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งฮองเฮา เคียงข้างบุรุษที่ตนเคยทำผิดต่อเขา ใช้อำนาจในมือเอาคืนผู้กระทำผิดจนสาสม!

ข้าถูกคนรักและครอบครัวนำขึ้นแท่นบูชายัญเผาให้ตายทั้งเป็น เจ็บปวด! แค้นเคือง! แทบหลั่งน้ำตาออกมาเป็นสายเลือด ข้าหวนกลับมาอีกครั้ง...เพื่อทำทุกวิถีทางให้คนเหล่านี้พบกับความวิบัติฉิบหาย

เมื่อหมดลมหายใจเพราะความสิ้นหวังจากโลกที่ล่มสาย ลี่จินอดีตทหารในหน่วยรบพิเศษกลับตื่นขึ้นมาในร่างของบุตรีไร้ค่าที่มีชื่อเดียวกันแต่คนล่ะแซ่ ในโลกใบใหม่ที่ราวกับอยู่ในนิยายกำลังภายในสักเรื่อง...

ฮินาตะ โชวโย นักกีฬาวอลเลย์บอลทีมชาติบราซิล อยู่ดีๆ..เขาก็กลับมาที่โรงเรียนมัธยมปลายคาราสึโนะซะแล้ว แถมตัวยังเล็กลงอีก นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย!!?

ไป่เฟินเฟินหลุดเข้ามาในนิยายน้ำเน่า ที่พระเอกออกแนวหลัวชั่ว จากที่คิดว่าตนเองจะได้เป็นคุณหนูสกุลใหญ่สักคนในเรื่อง เพื่อจะช่วยพลิกชะตาชีวิตนางเอก ทว่านางกลับเป็นเพียงวิญญาณไร้ร่าง แล้วนางจะทำสิ่งใดได้

นางทุ่มเททุกอย่างเพื่อสามี ทว่าสิ่งที่เขาตอบแทนนางกลับมา คือการพาหญิงชู้มาเหยียบย่ำนางอย่างไม่ให้เกียรติ ทั้งเหยียดหยามและตราหน้านางว่าเป็นภรรยาผู้โหดเหี้ยม เช่นนั้นข้าผู้นี้ขอตัดสิ้นวาสนานี้เอง!

สวรรค์ เกิดอะไรขึ้น ทำไมแขนขาของฉันเล็กแบบนี้ละ เอ๊ะ นั่นมันเสียงของแม่นิ

หลังตกงาน จู่ๆ ธัญก็ได้รับข้อความจากบุคคลที่อ้างตนว่าเป็นแม่...“นี่แม่เองลูก ตอนนี้แม่หนีมาหลบอยู่ในถ้ำเซียน ลูก..พอจะมีเงินบ้างไหม?” ธัญ: “เอ่อ มิจฉาชีพสมัยนี้มันต้องแต่งเรื่องแฟนตาซีขนาดนี้แล้วเหรอ”

คำโปรย เพราะเจ้าของร่างเดิมนี้อ่อนแอ นางจึงต้องหาที่ยึดมั่น จะว่าก็ว่าขาท่อนใหญ่ของเสด็จอาผู้นี้ช่างน่าเกาะเสียจริง!

ประธานที่มีหัวใจเย็นชามานับสิบห้าปี หวั่นไหวกับเด็กขับรถคนใหม่ เขายอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้อีกคนได้อยู่ใกล้ตัว "โทมัสนายสั่งให้คน ไปทุบหลังคาบ้านพักเด็กคนนั้นที"