ในวันที่เขาแม่ง...โคตรจะรักเธอฉิบหายเลย

ความสาว ความสวยของเธอ ปลุกเสือในกายเขาให้ตื่น

ฉัน'ไพลิน' หญิงสาวปี1ที่ใสซื่อเเต่ดันพลาดรัก'เสือ'ที่คณะวิศวะ จนวันหนึ่งเธอเปลี่ยนตัวเองจนเขาเเทบอยู่ไม่เป็นสุข....

ระวัง! สะดุดรัก คุณพี่หน้าตึง "เขาว่าสะดุดลานเกียร์แล้วจะได้หนุ่มวิศวะเป็นแฟน" แต่ว่า...เธอแค่เกือบแล้วทำไม โชคชะตาถึงได้เหวี่ยง หนุ่มวิศวะ ฮอตเนิร์ดอย่าง "พี่ทิศเหนือ" เข้ามาในชีวิต

จีบเธอมาหลายปีสาวไม่ชอบบอก "เป็นได้แค่พี่" ใครจะสน ขอจีบอีกทีรอบนี้ไม่เป็นพี่จะเป็น "สามีในอนาคตเธอ"

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!

คนรัก สามี พ่อของลูก หรือ...คำไหน ที่จะบ่งบอกสถานะของเธอได้บ้าง...ไม่มีเลย เป็นเพียงของตายที่ไม่มีแม้แต่สถานะใด ๆ รับรอง แม้แต่ลูกที่ถือกำเนิดเขาก็ไม่เคยต้องการ

น้อยหน่า : "เจ็บ เอาออกไป หนูเจ็บค่ะ ฮื้อ...หนูไม่ต้องการแบบนี้" เทเลอร์ : “นี่ไง 60ที่เธอสงสัย และนี่ก็คือประสบการณ์ความรักของฉันที่จะสอนเธอ”

"หึ ทำบ่อยเหรอแบบนี้"

เขาถูกตามฆ่าจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด โชคยังดีที่ครอบครัวของสาวน้อยช่วยไว้ได้ทัน เวลาผ่านไปเมื่อเขาได้กลับมาเจอเธออีกครั้งแต่ตอนนี้เขาไม่อยากเป็นพี่ชายแล้วแต่อยากเป็นมากกว่านั้นและจะกำจัดหนุ่มๆที่เข้าใกล้

เมื่อผู้ชายที่เพิ่ง Ons กันจนเธอแทบสลบคาเตียง ดันเป็นลูกชายของเพื่อนสนิทพ่อ แถมยังมีเรื่องให้ต้องย้ายมาอยู่หอด้วยกันชั่วคราวอีก แล้วแบบนี้เธอจะหนีไปไหนรอด…

อยากมีวันไนท์กับคนหล่อมันผิดตรงไหน น้องนางไม่เข้าใจ! แล้วเขาเป็นอะไร ทำไมมองเธอด้วยสายตาแบบนั้นกัน ไม่ยอมก็ไม่ต้องยอมสิ ไปหาเอาใหม่ก็ได้!

เขา ผู้ชายเอาแต่ใจ เจอหน้ากันทีไรก็ชอบกวนประสาท พูดจาร้ายกาจ ชอบทำให้เธอโมโห แต่ก็เป็นเขา คนที่ช่วยเธอทุกครั้งเมื่อเจอเรื่องเดือดร้อน เราสองคนเหมือนมีแรงดึดดูดเข้าหากัน

เธอคิดว่าจะหนีเขาพ้น ที่ไหนได้ ‘คู่หมาย’ กับ ‘ผู้ชายคืน One Night Stand’ กลับกลายเป็นคนเดียวกันเสียได้

เขามีเด็กเลี้ยงโดยไม่ตั้งใจ แถมเป็นเด็กเลี้ยงแบบที่ต้องเลี้ยงกันจริงๆ นะเป็นต้นว่าสอนการบ้านคอยรับส่งไปโรงเรียน..

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

“เราเป็นเพื่อนสนิทกันไม่ใช่เหรอ?” “ก็เป็นเพื่อนไง...” มุมปากได้รูปยกยิ้ม ดวงตาคมกริบที่เคยนิ่งทอประกายเจ้าเล่ห์ “เพื่อนที่เอากันได้”

“ขอแค่ที่นั่นมีที่ให้ข้านอน มีอาหารให้ข้ากิน ข้ายินดีไปกับท่าน อย่างน้อยก็มีเพียงท่านที่ทุบตีข้าได้เพียงคนเดียวขอรับ”

--เด็กใหม่คนนี้เฮียจอง--