“ไม่! ข้าไม่ยอม เตียงนอนของท่านพี่ต้องมีข้านอนได้คนเดียว ข้าเป็นภรรยาให้ท่านพี่ได้ มีลูกให้ท่านพี่ก็ได้!”

ผู้หญิงคนนี้ช่างน่าสมเพช….ทำเพื่อทุกอย่างให้ได้เงิน

“เลือด….หมายความว่ายังไง เธอมีลูกแล้วไม่ใช่เหรอ” เขาถามเสียงแหบพร่า ตกใจมากกว่ารู้ว่ายอดขายกาสิโนตกลงไปกว่าห้าสิบล้านเพราะฝีมือผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียว

เมื่อนางเอกในนิยายโรมานซ์ผู้ใสซื่อ ลุกขึ้นมาต่อต้านชะตาชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ เธอจะขอพลิกบทบาท หักมุมชะตา เล่นกับไฟ ร้ายแบบไม่มีใครคาดคิด!

ไม่เคยคิดเลยจากที่มีชีวิตดั่งลูกคุณหนูได้อยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่โต บัดนี้กลับมีชีวิตดั่งนักโทษประหารที่ถูกจองจำจากซาตานร้ายอย่างเขา ตายก็ไม่ได้ อยู่ไปก็ทรมาน........

กิรณาตั้งใจจะหอบลูกไปก่อนที่ดลภัทรจะย้ายกลับมาเมืองไทย เธอไม่ต้องการให้เขาได้เจอลูก เธอกลัวว่าเขาจะแสดงท่าทางรังเกียจลูกของเธอ เธอกลัวว่ามันจะกลายเป็นภาพจำที่เลวร้ายฝังอยู่ในหัวใจดวงน้อย...

รักแรกพบมีจริงไหม เขาไม่รู้ แต่ความคิดถึงนั้น...นับไม่ถ้วนจริง ๆ

ตอนอ่านนิยายเธอไม่เคยเข้าใจ..ทำไมรักแรกของพระเอก ต้องเป็นนางร้ายด้วยนะ แต่ก็แค่สงสัยไง..ไม่จำเป็นต้องส่งเธอมาพิสูจน์ก็ได้

เจ้าเอยอยากเป็นเจ้าสาว แต่วันที่เธอควรมีความสุขที่สุด กลับพบว่าเจ้าบ่าวได้หนีไปกับเพื่อนเจ้าสาว งานที่ควรเป็นของเธอกลับกลายเป็นฝันร้าย แต่แล้วทิวเขากลับเดินออกมา และขอทำหน้าที่สามีแทน

"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!

เมื่อจับได้ว่าแฟนกับเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวหักหลัง แทนที่จะเปิดหน้าเคลียร์และจิกหัวตบสักฉาดสองฉาดให้สะใจ ทว่า 'มินตรา' กลับเลือกที่จะทำแบบเดียวกัน เพื่อ 'เอาคืน' ให้สาสม!

"เธอคือเมียฉัน อย่าหวังว่าจะไปนอนกับชายอื่นได้"

จะเรียกยังไงก็ช่างเถอะ ถึงยังไงก็ไม่ใช่คนรัก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นที่จะต้องยุ่งเรื่องส่วนตัวของอีกฝ่าย เพียงมีสัมพันธ์ทางกายและทั้งสองฝ่ายได้ในสิ่งที่ต้องการตามที่ตกลงกันก็พอแล้ว...

มาเฟียหนุ่มฮอต เอวดุ เสน่ห์แรงเกินห้ามใจ สาวตามกันเกรียว ยกเว้นกับ 'เมีย' ไม่เคยตามเสียที หายหัวไปไหน เธอไม่สน อยากกลับบ้านก็กลับ ไม่อยากกลับก็เรื่องของคุณ! หล่อ รวย เลว ทำไมเธอถึงไม่รัก!

ทะลุมิติเข้าร่างสาวงามล่มเมืองพร้อมระบบผู้ช่วยขั้นเทพ นางไม่ต้องทำงานหนัก อยากได้อะไรก็หยิบเอาในมิติ ครบฉบับนิยายทะลุมิติ สบายๆรวยๆ ลูกมากมาย สามีนางก็หล่อมากนะ (นางเอกสายหื่น หมกหมุ่นแต่ไม่มีฮาเร็ม)

เมื่อเศรษฐีนีผู้ครอบครองระบบโกดังวิเศษได้ย้อนเวลากลับมาดูแลน้องชาย ความมั่งคั่งสุขสบายในยุค 70s’ จึงอยู่ใกล้เพียงเอื้อม!

“ฉันต้องการความช่วยเหลือ” “ผมไม่ใช่นักบุญ” “แต่คุณเป็นหมอ” “ผมรักษาคนป่วย ไม่ได้ช่วยเหลือใครพร่ำเพรื่อ และเท่าที่เห็น...คุณก็ดูปกติสุขดี”

เธอกับเขาไม่ควรมีซัมติงกันเพราะฐานะ เจ้านายกับลูกน้อง เธอคือเจ้านาย ส่วนเขาเป็นลูกน้อง

ทำเบอร์กูหายไม่พอยังบังอาจลืมเบ้าหน้าหล่อๆ ของกูอีก งั้นต่อไปนี้ก็อย่าหวังว่ามึงจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเลย