ค้นหานิยาย: ซือจุย | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ยามนั้นนางสิ้นหวัง บิดามารดาล้วนตายจาก เหลือไว้เพียงข้าวของต่างหน้า พลันนึกขึ้นได้ว่านางนั้นมีบิดาบุญธรรมที่ไม่เคยพบหน้าอยู่ ตัวนางไร้ที่พึ่ง จึงได้เดินทางรอนแรมไปที่นั่น ที่ตระกูลหลานแห่งกูซู

ใครจะรู้กันล่ะ ว่าศิษย์ที่หลานวั่งจีรักมากที่สุดอย่างหลานซือจุย จะถูกวิชามารครอบงำ

อาภรณ์ขาวปลิวไสวดุจเมฆา ณ อวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่ เธอได้จุติมาอยู่ในร่างของหญิงสาวสกุลหลาน "ศิษย์พี่ฟางฮัว" เด็กหนุ่มนามซือจุยยิ้มให้กับเธอ ...

เรื่องนี้แต่งมาสนองความต้องการไรท์เท่านั้นค่ะและมาฝึกใช้ภาษาค่ะอย่าหวังตอนจบกับมันนะคะ

บุษบาดอกน้อยน่าหลงไหล พาใจใคร่ชวนลุ่มหลงเกินทนไหว ผกาหอมยั่วยวนเกินชั่งใจ จนเผลอไผลเด็ดเจ้ามาดอมดม

“ข้าจะฟ้องท่านน้าว่าเจ้าจูบข้า” “ต่อให้โดนจื่อเตี้ยนฟาดมากลางหลังข้าก็ยอม เพียงได้จูบกับเจ้า”

เมื่อสาววายทะลุมิติมาปรมาจารย์ลัทธิมารจะเป็นเยี่ยงไร โปรดติดตาม!!!

ความรักของ#จ้านอิง#ซีเฉิง#จินจื่อเซวียนเจียงเหยียนหลี่#ซือจุยจินหลิงจังอี๋

จะเกิดอะไรขึ้นหากเจ้าของตราพยักทมิฬในอดีต ก่อนเว่ยอิงมาทวงคืนของ ๆ ตนคืน พร้อมร่ายคำสาปใส่ทั้ง 5 ตละกูลทิ้งไว้ ทำไมร่างของเว่ยอิงที่ร่วงลงเหวไปทำไมถึงหาไม่เจอ ทำไมตละกูลหลานถึงห้ามมีไมตรีต่อมาร

นอนดีๆตื่นอีกทีที่ไหนไม่รู้ แต่คุ้นมาก คุ้นยันเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ "ดีใจจัง ที่ตื่นมาแล้วเจอเจ้าอยู่เจ้า.......น้อย"

เเต่งเล่นๆนะจ๊ะ

เจ้ารู้หรือไม่ ยามที่ดอกโบตั๋นบานสะพรั่งสวยที่สุด คือยามที่มันได้รับแสงจากดวงอาทิตย์อันอบอุ่น

ชาตินี้มิอาจฟืนชะตา หากได้เกิดอีกครา ชาติหน้าขอให้ข้าได้ดูแล , ปินซิง / หนิงจุย