ค้นหานิยาย: ปริญ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ทาสรักเกินจะหักห้ามใจ...

"ปล่อยปรางค์เดี๋ยวนี้นะคะ ปรางค์ไม่ได้เป็นตัวแทนของใคร อย่าทำร้ายปรางค์" "ไม่ คุณไม่ได้เป็นตัวแทนของใคร แต่คุณจะหนีผมไปอีกคนไม่ได้!

เพราะเคยอกหักรักคุด เธอจึงเข็ดหลาบกับความรัก แต่ดันมาเจอลูกน้องหนุ่มหน้าละอ่อน มาอ้อนขายขนมจีบ แถมยังมีเหตุให้ต้องมาเล่นละครหลอกคนอื่นว่าเป็นแฟนกันอีก เธอเลยชักไขว้เขวซะแล้วสิว่ารักนี้..หลอกหรือจริง

พินัยกรรมที่ทำโดยผู้ล่วงลับ ระบุไว้ว่า อติภพ หลานชายคนเดียวของตระกูล จะมีสิทธิ์ในสมบัติทุกชิ้น หากเขาแต่งงานกับ ดุลยา หญิงสาวที่ท่านอุปการะมาตั้งแต่เด็ก

"เพราะบ้านหลังนั้น คุณถึงต้องทำขนาดนี้เลยเหรอกวินภพ จิตใจของคุณทำด้วยอะไร" อิงลดาได้แต่ถามคนที่ขึ้นชื่อว่าสามี ซ้ำไปซ้ำมาในวันที่เพิ่งรู้ตัวว่าเขาหลอกใช้เธอ เพื่อหวังครอบครองบ้านโบราณกลางสวนของเธอ

พวกเขาทุกคนล้วนต้องการความรักแม้ว่ามันจะต้องแลกกับการที่จะต้องเจ็บปวด บาดลึกลงไปถึงขั้วหัวใจจนกลายเป็นแผลเหวอะ แต่เมื่อเวลาผ่านพ้นไปความรักก็จะเป็นสิ่งเยียวยาให้ได้เช่นกัน...

"หยุดทำตัวน่าสมเพชแบบนี้ซะที....เพราะต่อให้โลกนี้เหลือแค่คุณ ผมก็ไม่เอา!" คนพูดเดินจากไปแล้ว และไม่แม้จะหันกลับมามองคนที่ต้องทุกทนกับวาจาบาดความรู้สึกที่เขาเอื้อนเอ่ยเลยสักนิด ศินีนาฎ ใช้มือปาดน้ำตาที่รินไหลพร้อมหัวใจที่แตกละเอียด....เขาไม่ผิดหรอกที่คิ

'ชาตินี้เจอกันครั้งเดียวก็เกินพอ!' นี้คือคำที่เฟิร์สคิดเอาไว้เมื่อเจอผู้ชายคนนั้นครั้งแรก ปากจัด ดุ แถมยังชอบสั่งสอนเขาเหมือนเด็กอีก แต่เหมือนอย่างที่โบราณว่า 'ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ'

หมากปริญจะทำยังไงเมื่อ ณเดชหยุดกับเค้าแค่สองต่อสองในบ้านหลังนี้

ผมออกจะ (หื่น) ตื่นเต้นกับเพศตรงกันซะขนาดนี้ ทุกคนยังจะหาว่าผมเป็นเกย์อยู่อีกเหรอ?