ค้นหา

โดนซอมบี้ฆ่าตายแบบโง่ๆมาสองรอบ รอบนี้เขาจะไม่ตายเด็ดขาด แต่ไหงขาทองคำที่เขาจะเกาะดันกลายเป็นเจ้าลูกหมาไปซะได้?

"นายเป็นบ้าอะไรห๊ะ! จับฉันมาเพื่ออะไร ฉันไม่รู้เรื่องด้วยหรอกนะ ขอร้องล่ะปล่อยกันไปเถอะ" "ก็ถ้าไอ้สารเลวนั่นมันไม่ทำเหมยลี่ตาย นายก็คงไม่ต้องมาชดใช้แบบนี้หรอก จำไว้ ชีวิตแลกด้วย..ชีวิต"

เอาแต่ใจ เป็นนิยามของคุณดาราหวังคนนี้

ช่วงนี้ชีวิตของ “เซียวจ้าน” กำลังถูกใครบางคนคุกคาม ทั้งเรื่องงาน เรื่องความรัก...เห็นทีเขาจะต้องรีบจัดการ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน “หวังอี้ป๋อ!!”

เฉินอวี่...นายตำรวจผู้คลั่งรักคุณหมอกู้เว่ย ถึงขั้นตามติดเป็นเงา! แต่กว่าหัวใจของคุณหมอจะเปิดรับ...ต้องผ่านด่านอะไรบ้าง? พบกับเรื่องราวความรักสุดอลวนเคล้ากลิ่นไออาชญากรรม

หมออิงที่ต้องมารับผมกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อขึ้นมา กวินเริ่มจะรักกลับต้องมาเกลียด แต่ความรู้สึกของเขาก็เปลี่ยนไป

ผมชื่อน็อต เป็นพี่เขยของกาย อยู่ๆวันหนึงเราสองคนก็...

กระบี่ไร้หัวใจ พวกเขาล้วนถูกฝึกอย่างหนัก เพื่อทำภารกิจพิเศษ พร้อมพลีชีพให้แก่ผู้เป็นนาย

กูยอมทำทุกอย่างเพื่อมึง แต่มึงไม่เคยหันมามองกูเลย กูทนเจ็บ จนในวันที่กูเสียลูกไป ความรักที่กูมีให้ ก็ไม่มีเหลือแล้วเช่นกัน

เซียวจ้านหลาง ขันทีแห่งจวนบูรพาถูกสังหารจากแผนลอบปลงพระชนม์ท่านอ๋องผู้เป็นนาย วิญญาณของเขามิได้เดินข้ามสะพานไน่เหอ แต่กลับเข้าสู่ร่างของเด็กทารกที่เพิ่งลืมตาดูโลกในดินแดนที่แตกต่าง

ศาลเจ้าแม่ไห่ถิงศักดิ์ศิทธิ์นัก ชาติก่อนติดค้างพวกเจ้า ชาตินี้ขอคืนวาสนาไม่แย่งชิงคนรักของผู้ใดอีก เซียวปิงฉือสัญญา

หากชาติหน้ามีจริง พี่จะขอตามปกป้องและชดใช้ให้เจ้าทั้งชีวิต

เมื่อหวังอี้ป๋อพบกระต่ายตัวหนึ่งในคืนวันไหว้พระจันทร์ที่เมืองฉงชิ่ง สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นคือสิ่งที่จะเปลี่ยนชีวิตของเขา (และหน้าประวัติศาสตร์) ไปตลอดกาล

ทั้งรักทั้งหลง ทั้งเจ็บทั้งแค้น ทั้งอยากทะนุถนอม ทั้งอยากทำให้เจ็บปวด นี่ผมควรปล่อยวาง หรือดำเนินเรื่องต่อไปจนกว่าจะถึงตอนจบดี

ย้อนอดีตมาไม่พอกูยังโดนเกลียดอี๊ก เวรเอ้ยยย เซียวจิ่นเหยียนไม่ได้กล่าวแต่กูกล่าวเอง จบ!!

"เอาเถอะ ถึงคำพูดของพี่มันจะไม่มีค่าอะไร ผมก็จะทำให้พี่รู้จักรับผิดชอบคำพูดของตัวเอง ถือว่าเป็นของขวัญจากแฟนเก่าแล้วกัน"

คงไม่เก่งขนาดนั้นมั้ง ครั้งเดียวเองนี่ อีกอย่างพี่ก็ฝังยาคุมด้วย ... เซียวจ้านพูดออกไปแบบนั้นออกไป แต่พอกลับมาดูเอกสารที่ห้องถุงพบว่ามันเกิดกำหนดมาปีนึงแล้ว ฝ่ามือถึงกับเปียกชื้นขึ้นมา

วันแรกเพียงสบตาก็พลันหัวใจโลดแล่น วันสองเพียงพูดคุยก็โดนดึงลงหลุมกู่ไม่กลับ วันสามเพียงหัวเราะก็ค้นพบความสุขที่แสนสั้น

แหวนนี้หากมอบให้ผู้ที่มิใช่สายเลือดสหัสเทวาที่มาจากเลือดเนื้อเชื้อไขของตน ผู้ที่มอบให้จะต้องสาป

ข้าชนะศึกทั่วหล้าแต่หากข้ามิอาจชนะใจของเจ้าได้ เพราะเหตุใดกันเล่าช่วยบอกขานแก่แม่ทัพเยี่ยงข้าด้วยเถอะ