ค้นหา

หมิงจื่อซาน องค์ชายแห่งแค้วนซีอู้ผู้ถูกบิดาส่งตัวไปยังแคว้นซีอาน เพื่อสานสัมพันธ์ระหว่างสองแคว้น ก่อนที่เขาจะกลับมาทวงคืนทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นคู่มั่นของเขา หรือแม้กระทั่งบัลลังก์ที่ควรจะเป็นของเขา...

หากเจ็ดปีที่คบกันมันไม่มีความหมาย อิสระที่เขาอยากได้ วันนี้เธอก็จะคืนให้

เขามองเธอเป็นเพียงลูกจ้างด้วยสัญญาที่ผูกมัด Friends with Benefits ห่านไร้ค่าที่อยากตะกายขึ้นมาเป็นหงส์เคียงคู่มังกร แล้วสถานะนั่นจะยังคงอยู่ ? กฎเหล็กของความสัมพันธ์ คือ ห้ามหวั่นไหวโดยเด็ดขาด

เขาผู้มาพร้อมกับความเเค้นเเละข้อผูกมัดจนทำให้นางต้องกลายเป็นเพียงหญิงไร้ค่า จนกระทั่งเมื่อความจริงเผยออกมาในที่สุด เขาถึงรู้ว่าตนเองได้ทำลายหัวใจทั้งดวงของเขาเเละนาง เมื่อเขาคิดจะรัก นางกลับห่างหายไป

"แค่เมียในนาม อย่าอินเกิน!"

เมิ่งจื่อ' พ่ายแพ้ในการแย่งชิงความรักกับนางเอกในนิยาย จึงเลือกจากมาและเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ใหม่ ทุกอย่างกำลังไปได้สวย กระทั่งพระเอกมาเคาะประตูพร้อมบุตรเพื่อขอความช่วยเหลือ ส่วนนางเอกนั้นตายไปแล้ว!?

เขาพูดว่าเรื่องของเราไม่มีทางเป็นไปได้ และเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เมียลับ ๆ ที่ 'ท่านประธาน' อยากตัดสัมพันธ์อย่าง 'เธอ' จึงเลือกจะเดินออกมาพร้อมกับลูกในท้อง ไม่ขอยุ่งเกี่ยวกันอีก

อยู่ดีๆ ก็ได้สามีแบบไม่ทันตั้งตัว จะขัดก็ไม่ได้เพราะนางคือของเดิมพัน เช่นนั้นขอลองเป็นฮูหยินจางดูเสียหน่อย ว่ามันจะมีรสชาติเป็นเช่นไร แต่เจ้ากรรมหนอเจอบทหินตั้งแต่ก้าวแรกของการเหยียบจวนสกุลจางเลส

โชคชะตาพลิกผันนำเธอกลับมาสู่ฝันร้ายบทใหม่ที่เขาเป็นคนกำหนด เธอจะรอดพ้นจากขุมนรกที่เขาสร้างไว้ได้หรือไม่

เพื่อให้เขาได้ทำสิ่งที่ต้องการและหลีกหนีชะตากรรมเลวร้ายฉีเซิ่นซูเชิดหน้าหอบลูกชายหนีออกจากบ้านหลังโตโดยไม่คิดจะหันหลังไปอีก...แต่ทำไมจู่ ๆ ผู้ชายใจร้ายคนนั้นถึงได้มานั่งคุกเข่ากอดขาเธออยู่แบบนี้เล่า!?

เมื่อพรหมลิขิตที่ “ลู่จิ่นเนี่ยน” เคยวาดฝันเอาไว้ กลายเป็นบ่วงที่คล้องใจเธอถึงสองปี ความรักที่มอบให้เขาคงต้องสิ้นสุดไว้เพียงเท่านี้ ของขวัญที่จะมอบให้ “มู่จือเหยียน” คงมีเพียงแค่คำว่า ‘เราหย่ากันเถอะ"

ในคืนเข้าหอ แต่เจ้าบ่าวขอนอนข้างเตียง...รังเกียจกันขนาดนี้เลยหรือคะ คุณสามี!

จุดเริ่มต้นมันเกิดขึ้นจากความผิดพลาด~~ เพียงเพราะแค่เอกสารฉบับเดียวเท่านั้นที่ฉันดันเซ็นผิด!! ใครจะไปคิดว่ามันจะนำพาชีวิตของฉันให้ผกผันอย่างที่ใครก็ไม่อาจจะคาดเดาได้...

ทำไมการเป็นคนดีถึงต้องยอมก้มหัวให้คนไม่ดี คำว่า "คนดี" แท้จริงแล้วต้องเป็นฝ่ายยอมเสมอไปหรือไร

"ผอมแห้งเกินไป อย่าพึ่งตายก่อนที่ฉัน จะหมดช่วงรัทแล้วกัน"ดวงตาจากสีม่วงดันเปลี่ยนเป็นสีทองเหมือนฟีโรโมนที่เขาปล่อยออกมามากกว่าเดิม ราวกับคลั่งค้างมามากมายไม่ได้ปลอดปล่อยเลย

เขาเป็นเจ้าชายแวมไพร์ที่ใครหลายคนต่างหมายปอง ส่วนเธอเป็นเพียงมนุษย์สาวธรรมดาที่ตกหลุมพรางรักเขาเข้าเต็มปัง แบบนี้แล้วเธอจะพอมีสิทธิ์คว้าใจเขาบ้างหรือเปล่านะ

“ฉันขอพูดกับคุณตรงๆเลยนะ ฉันรู้ว่าฉันผิดที่พาคุณเข้าโรงแรมแบบนั้น ฉันก็ได้รับโทษเสียครั้งแรกให้คุณแล้วนี่ แค่นี้มันก็เจ๊ากันไม่ได้เหรอ หรือคุณอยากให้ฉันชดใช้ยังไง” เธอถาม “นอนกับฉัน!”

ความรักในอดีตที่ถูกเขาทำให้เจ็บปวดถูกแปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชังที่พร้อมจะสาดเสียเทเสียถ้อยคำทำร้ายความรู้สึกในทุกครั้งที่พบหน้า ในอดีตเธอรักเขามากเท่าไหร่ตอนนี้เธอเกลียดเขามากเท่านั้น

เพราะต้องการให้คู่หมั้นรักและเอ็นดูตนเอง..เลยเลือกจะทำเสน่ห์ แต่..เธอไม่รู้เลยว่าพ่อหมอที่ทำเสน่ห์ให้เธอนั้นคือคู่หมั้นตัวเอง..

ของขวัญรับปริญญาของใครเป็นอะไรไม่รู้ สำหรับเธอ...เพียงตะวัน คือก้อนเนื้อกลมๆที่อยู่ในท้อง เธอทำให้ผู้มีพระคุณผิดหวัง เด็กน้อยที่เกิดจากความผิดพลาดของผู้เป็นพ่อ แม้เป็นแค่เงาของพระอาทิตย์ก็คงต้องยอม..