ค้นหา

ครั้งหนึ่งเรารักกันมาก แต่พอห่างกันกลับคิดถึงสุดหัวใจ ทั้งที่คิดว่ามันก็แค่อารมณ์ของวัยรุ่นจนคิดว่าได้ทำสิ่งพลาดลงไป อยากขอโอกาสกลับไปเป็นเหมือนเก่าแต่เราก็ไม่มีโอกาสได้พบกัน จนกระทั้งวันนี้ วันที่ได้รู้ว่าเขาก็รอเราอยู่เหมือนกัน

เกิดใหม่...ในความทรงจำเดิม เห็นคนรัก มีคนอื่น เห็นกิจการของตัวเอง รุ่งเรือง ในมือคนอื่น เห็นลูกไม่มีแม่ และ ไอ้เด็กข้างบ้านนี่ ตอแยกันจัง ไปไกลๆเลย...ชิ!!!

เพราะครอบครัวของเราเกลียดกัน เขาจึงกลายเป็นยาพิษที่อันตราย.. น่าเสียดายที่ผมกระหายยาพิษนั้นเหมือนยาเสพติด..

ออฟไลน์

เมื่อความรักของผมดันมีคำว่าเพื่อนมาแทรกกลางระหว่างเราสองคน คำว่ารักมันก็ยากที่จะบอกออกไปแล้วอย่างงี้ผมต้องเป็นเพื่อนมันตลอดไปสินะ

แม้เขาจะอ้วนขนาดนี้ ชายคนนั้นก็ยังอยากจะให้เขามารับใช้บนเตียง ? บัดซบ! คอยดูเถอะข้าจะกลิ้งทับเจ้าให้เละคาเตียง!

Who are you?

ตลอดเวลาที่เราไม่เจอกัน ในช่วงเวลาที่เราต่างก็มีชีวิตในแบบของเรา เขาอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ว่าเคยมีคนอย่างฉัน แต่ในทางกลับกัน ฉันกลับยิ่งจำเขาได้แบบไม่มีวันลืม แม้เราจะไม่ได้เจอกันนานแค่ไหนก็ตาม

"ทำไมพี่ถึงไม่อยากให้ใครรู้ว่าแบมเป็นน้องพี่มาร์คอ่ะ" "มึงอยากให้กูยอมรับมึงเป็นน้องมั้ยล่ะ" "อยากดิพี่มาร์ค ถามได้" "มึงก็แค่ไปลดความอ้วนแต่งตัวให้มันดีๆ ไม่ใส่แว่นเฉิ่มๆแบบนี้มึงทำได้มั้ยล่ะ"

When them was come back

เป็นมือใหม่ค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งขึ้น ,, ผิดพลาดอะไร คอมเม้นไว้ได้เลยค่ะ Thx to Follow me

กว่าจะใช้เวลาลืมใครบางคน..ใช้เวลาเกือบ2ปี T-T แต่โชคชะตาดันเล่นตลก ให้ต้องกลับมาทำงานร่วมกัน!! เรื่องราววุ่นๆจึงเกิดขึ้น ความอคติ ความใกล้ชิด และความรู้สึกบางอย่าง ที่กำลังจะกลับมา..อีกครั้ง!

425 ม.4 ห้อง B ผมยืนดูป้ายหน้าห้องเรียนเป็นที่หน้าภูมิใจมากเพราะเป็นห้องรวมเด็กเก่งระดับหัวกะทิเลยไม่ต้องสงสัยว่าเด็กในห้องนี้จะหน้าตาเด็กเรียนมากแค่ไหน ไปอ่านกันเลยดีกว่า