ค้นหานิยาย: นางเอกน่าสงสาร | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 15

เมื่อความอดทนหมดลงเทพบุตรแปลงร่างเป็นซาตานร้าย กังขังนกน้อยไว้ในกรงทอง แต่ดันความจำเสื่อมเป็นเหตุให้เธอต้องเปลี่ยนจากภรรยาเป็นสาวใช้ โดนเขาทำร้ายจิตใจไม่เว้นวัน

เพราะหนี้บุญคุณที่ใช้ให้ครูทั้งชีวิตก็ไม่หมด ดารกาจึงจำต้องทนอยู่กับสถานะที่ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้องการ ทนเจ็บปวดทรมานกับการกระทำคำพูดอันโหดร้าย จนวันที่เธอรู้ว่ามีอีก1ชีวิตที่ต้องดูแล...เธอพาลูกผมหนีไป

เพราะ SEX คือเรื่องเดียวที่ทำให้เขาไม่ทำร้ายกัน

เพื่อช่วยพี่ชายบุญธรรมแก้แค้นเธอต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองจากสาวเฉิ่มสุดป้า มาเป็นสาวสวยเซ็กซี หวังหลอกคู่แค้นของพี่ให้หลงรัก แต่จู่ๆแผนก็ติดขัดเพราะพี่ชายคนต้นเหตุกลับมาคอยขวาง หวงก้างซะอย่างนั้น

ผู้ชายคนหนึ่ง รัก..หากเต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัว ผู้ชายอีกคน รัก..หากเต็มไปด้วยความหลอกลวง ความรักที่เต็มไปด้วยข้อแม้และความลับ จะทำให้หัวใจที่บอบบาง ทนได้ไหวหรือ ในเมื่อรักไม่ได้เริ่มต้นอย่างถูกต้อง

...เธอต้องเข้าใจและไม่งี่เง่าสิ สักวันเขาก็ต้องแต่งงานกับใครสักคนอยู่แล้ว ...เธอรักเขา รักหมดใจ จนยอมทำเพื่อเขาทุกอย่าง แล้วเขาล่ะ เคยรักเธอสักนิดบ้างไหม

น้ำตาลทราย คือผู้หญิงที่อธิปใช้เงินฟาดหัวให้ออกไปจากชีวิตของน้องชาย(อนุกูล) สุดท้ายกลับดึงเธอเข้ามาในชีวิตของตัวเอง ด้วยการยัดเยียดตำแหน่งเมียเก็บให้

หญิงสาวต้องมาแต่งงานแทนเจ้าสาวตัวจริงเพื่อไม่ให้บ้านและบริษัทของครอบครัวบุญธรรมของเธอถูกยึดเธอถูกบังคับให้ต้องมาแต่งกับพ่อเลี้ยงที่พิการแถมยังมีนิสัยชอบบังคับชีวิตเธอจะเป็นอย่างไรเมื่ออยู่ที่นี่

เธอจะทำเช่นไรเมื่อต้องตกเป็นเหยื่อในการแก้แค้นในครั้งนี้

ทั้งๆ ที่อิทธิฤทธิ์เกลียดสองแม่ลูกคู่นี้เข้าไส้ แต่เขากลับเลือกที่จะเก็บเด็กกำพร้าไร้ที่พึ่งพิงไว้ข้างกายไว้ เลี้ยงดูจนเติบใหญ่ให้กลายเป็นเมียบำเรอแสนงามเย้ายวนใจภายใต้ไฟแค้นที่รอวันปะทุ

ข้าขอเพียงแค่ชีวิตที่มีแต่ความสงบสุขในชีวิตครั้งใหม่เท่านั้นก็เพียงพอ ทีเหลือนั้นข้าขออโหสิให้พวกท่าน

“ฉันคงทำได้แค่ให้เงินเธอออกไปหาที่อยู่ใหม่ ส่วนเด็กในท้อง ในเมื่ออยากปล่อยให้มาเกิด เธอก็หาเลี้ยงเองแล้วกัน”

คำสัญญาในวัยเด็กกลับเลือนหายไป ความแค้นที่ถูกแย่งความรักของผู้เป็นพ่อ อนลให้พิมพ์วดีชดใช้ด้วยร่างกายและหัวใจ ใยเสน่หาเกิดขึ้นและร้อยหัวใจของเขาเอาไว้โดยไม่รู้ตัว

คำหล่า"นาย ฮึก ก ! นายจ๋าอย่าเฮ็ดหล่าเลย ฮือ ปล่อยหล่าน่ะนาย หล่ากลัวแล้ว ฮื่ออ" คำหล่าตัวสั่นสะท้านกับทุกสัมผัสของลูกค้าหนุ่ม แม้มือของลูกค้าหนุ่มจะค่อยๆลูบไล้ผิวใต้อาภรณ์เธอแล้ว แต่เธอไม่กล้าขัดขืนเพราะคำส่งของเจ๊เจ้าของร้าน 'ลูกค้าคือพระเจ้าจำไว

เขา และ เธอ เส้นขนาน ที่ไม่มีทางบรรจบกันได้ แต่เธอก็เลือกจะที่จะขนานเขาต่อไป เพราะอย่างน้อย มันก็ยังอยู่เคียงข้างกัน

เธอจะทำอย่างไรเมื่อต้องถูกมาเฟียจับตัวมาทำเมีย เธอจะหนีหรือทนอยู่กับเขาต่อไปแบบนี้ดี

หล่อนรู้สึกรักเค้าสุดหัวใจเพราะเค้าเป็นคนเดียวที่อยู่เคียงข้างหล่อนเสมอยามทุกคนทอดทิ้งและหันหลังเดินหนีแต่วันนี้เค้ากำลังจะหมั้นกับน้องสาวของเธอที่ใครๆต่างก็หมายปองแถมยังเกลียดหล่อนเข้ากระดูกดำ

"สร้อยคอที่ฉันให้มันไปไหน!?" หญิงสาวเค้นยิ้มทั้งน้ำตาให้กับคำพูดที่สวยหรูจากชายหนุ่มที่เรียกมันว่าสร้อยคอแต่แท้จริงแล้วมันก็ไม่ต่างจากปลอกคอเลยสักนิดที่ใส่ไว้เพื่อแสดงว่าหล่อนคือหนึ่งในผู้หญิงของเค้า

เค้าโดนหักอกจากผู้หญิงชั้นต่ำคนหนึ่งที่เค้าเคยมองว่าหล่อนแสนดี วันนั้นเค้าเจ็บเท่าไหร่วันนี้หล่อนต้องเจ็บกว่าเค้าเป็นพันเท่าทวี

เพราะคำว่ารัก...ที่ยังทำให้เด็กมีปัญหาอย่างฉันยังอยากมีชีวิตต่อไป เพราะคำว่ารัก...ทำให้ฉันเห็นแก่ตัวจนเกินไป แต่ก็เพราะคำว่ารักเช่นกัน...ที่ทำให้ฉันเจ็บปวดขนาดนี้ และในวันนี้ฉันก็ขอเลือกเดินจากไปเค้าส