ค้นหานิยาย: สังคม | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 2

"สุดท้ายแล้ว เรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น มันจะกลายเป็นแค่เรื่องเล่า แต่สร้างแผลเป็น และเมื่อเราระลึกได้ถึงมัน มันจะคอยตอกย้ำความเจ็บปวดดั่งว่าได้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีนี้"

เมื่อหายนะพร้อมใจกันถาโถมเข้ามาในชีวิตและทุกอย่างได้พังครืนลงต่อหน้า มอร์แกนบินหนีไปอะแลสกา หวังพึ่งความหนาวให้หัวใจถูกแช่แข็ง แต่ ณ ป่าสนแห่งนั้นเธอค้นพบจิตวิญญาณซึ่งสูญหายไป

ในแต่ละบ้าน แต่ละครอบครัวก็จะมีลูกรักลูกชัง ลูกคนโตอาจเป็นลูกรักของแม่ ลูกคนเล็กอาจเป็นลูกรักของพ่อ บ้านนี้อาจเทิดทูนบูชาลูกชายดั่งเทวดา บ้านนู้นอาจเลี้ยงดูประคบประหงมลูกสาวดั่งนางฟ้าตัวน้อยๆ

ในชีวิตของคนเราไม่ว่าจะเจอเรื่องเลวร้ายมามากแค่ไหน แต่ก็ต้องมีสักช่วงเวลาหนึ่งที่สวยงาม ให้เก็บไว้นึกถึงแล้วยิ้มได้บางละน่า

แม้ความจริงเบื้องหน้าที่ถูกลืมเลือน สายตาที่ถูกช่วงชิง ความกังวลที่ถูกปลุกเร้า...ท้ายที่สุดแล้ว ผู้ที่ถูกดึงเข้ามาพัวพันกับม่านหมอกหนาทึบนี้เป็นคนแรกคือใครกัน...?

วันนั้นผมทำได้เพียงภาวนาให้มันเป็นแค่ฝันร้าย...

เรื่องราวของนักเขียนคนหนึ่งที่พยายาม ทำผลงานแต่กลับถูกตีกรอบในสิ่งที่ทำ

ในโลกที่ผู้มีเวทย์มนต์ว่ากันว่าเป็นผู้ที่ได้รับพรจากพระเจ้า ส่วนพวกไร้เวทย์มนต์ คือพวกชั้นต่ำที่ถูกพระเจ้าทอดทิ้ง คนอย่างควินน์ที่มาจากอีกโลกใบหนึ่งจะทำเช่นไรกัน?

ชีวิตของเด็กคนนึงที่ไม่เคยได้อะไรที่ต้องการทั้งชีวิตของเค้าเเต่สุดท้ายเเล้ว มันก็จบลง...

ดีหรือร้ายก็เป็นเพียงตัวเลือกของชีวิตเท่านั้น

...ในมุมมองของแก มักให้โอกาสคนเสมอ ‘ คนเราเลือกเกิดไม่ได้ เลือกเป็นก็ไม่ได้ แต่มีสิ่งเดียวที่เลือกได้คือความเป็นคนเหมือนกัน ...

' Please.. make me disappear from this world. ' 🧷

"ถ้าการใช้ชีวิตมันยากนัก งั้นก็ขออาศัยอยู่ในฝัน(ร้าย)กับเธอก็แล้วกัน!!" เมฆเด็กสาวที่เหนื่อยกับการใช้ชีวิตได้พบเจอกับเพื่อนในสมัยเด็กที่ไม่ได้พบกันนาน เหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดคิดทั้งหลายจึงเกิดขึ้น

เมื่อผู้นำที่ไม่มีความเข้าใจในความหมายของคำว่าอรยธรรมเลยแม้แต่น้อย หากแต่เขาใฝ่ฝันที่จะสร้างสรรค์พัฒนาให้บ้านเมืองของเขาเจริญก้าวหน้าในทุก ๆ ด้าน ในภาระกิจครั้งนี้ คงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ อย่างแน่นอน

"หวา...! เข้า ม.ปลาย แล้วหรอเนี่ย!?" เรื่องราวของเด็กหนุ่มที่ใช้ชีวิตที่ผ่านมาอย่างปกติ ทว่าต้องรับมือกับชีวิตประจำวันสุดแปลกใหม่ซะแล้ว! หวังว่าชีวิตวัยรุ่นช่วงสุดท้ายของเขาจะดีกว่าที่ผ่านมานะ! นะ...?

สุข ทุกข์ เศร้า ทุกอย่างเกิดขึ้นได้และทั้งหมดนั้น เรียกว่า ชีวิต

ตอนนี้ทุก ๆ คนใน CEO ต่างรู้สึกสมเพช สงสาร แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรดี แต่ที่น่าสงสารที่สุด คือเจ้าของบริษัทที่ยังคงคิดว่า CEO ของเขาช่างเก่ง ช่างมีความสามารถ ช่างมีความเหมาะสมกับตำแหน่งนี้จริง ๆ 

ปัญหาในครอบครัวหลาย ๆ อย่างแก้ไขได้ ถ้าเราได้ลองพูดคุยกัน โดยพิจารณาความต้องการของตนเองและอีกฝ่ายให้อยู่ในทางที่ทั้งสองฝ่ายยอมรับได้ การคิดไปเองฝ่ายเดียวเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดสำหรับชีวิตคู่