ค้นหานิยาย: มาม่า | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ความสัมพันธ์คืนนั้น ... เกี่ยวเขาและเธอเอาไว้ตลอดกาล

เป็นได้แค่เงา ...ที่เขาไม่เคยมอง

เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้แต่งงานกับเขา!! แต่ใครจะรู้ล่ะ ว่าชีวิตหลังแต่งงานมันจะทำให้เธอเจ็บปวดมากขนาดนี้...

สิ่งที่ต้องการจะสื่อ " ไอ้บ้าซอง จินวู-! เหลือมอนเตอร์มาบ้างสิว่ะ!!! " สิ่งที่ซอง จินวูได้ยิน " ก๊รรรร! โฮก!!! " " หิวข้าว...? " "..." " โฮ่ง!!! (พ่อง!!!!) " " เธอด่าฉัน... " แม่ง... รู้ได้ไง

โครม! หันซ้าย หันขวา "อ่อ ห้องนอนเเสดงว่าฝัน เเต่ใครมันไปฝันว่าโดนรถชนฟะ... เดี๋ยวนะ เสียง เห้ย! " . . . . . "อ๊าก ทำไมฉันอยู่ในร่างของ โทโคยามิ ฟุมิคาเงะ!"

สารภาพออกไปดีไหมนะ แต่ฉันจะเสียใจทีหลังเองนะ

นางถือกำเนิดมาพร้อมกับโชคร้ายมารดาตาย ตั้งแต่นางลืมตาดูโลก ใครก็ช่างที่เห็นใบหน้างดงามของนางจะต้องมีอันเป็นไป

แค่เพราะเผลอแอบไปถ่ายรูปพี่เขาแท้ๆ ชีวิตผมแม่งเริ่มไม่ปกติสุขแระ! "จะเอาไงก็ว่ามา!" "ทำตามที่พี่พูด จบนะ"

ชายหนุ่มคิดว่าเธอเป็นหนูสกปรกที่หาโอกาสตกถังข้าวสาร เขาทั้งโกรธและรังเกียจหนูตัวนี้จนไม่แม้แต่จะเปิดถังข้าวสารดูมัน

เป็นเพียงลูกอนุที่ถูกข่มเหงมาตลอด แต่วเพราะขัดบัญชามิได้ แต่จะด้วยชะตาฟ้าหรือลิขิตสวรรคืนางต้องมาพบกับท่านอ๋อง ที่ แสนจะไม่ธรรมดาพบกับความอบอุ่น บวกดราม่าน้ำตารินหลั่งไปพร้อมกันที่นี่

การตายที่ว่าอายุไขหมดจากคำสาปความทรงจำ... ประทานโทษค่ะนี่เอาผิดคนแล้ว

เผลอเข้าไปในความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน สุดท้ายจุดจบจะเป็นเช่นไร เธอคงต้องโทษที่หัวใจ ที่มันไม่รักดี ริอาจไปรักคนอย่างเขา!

เพราะความเข้าใจผิด ทำให้เขามองเธอ ...เป็นเพียงแค่ผู้หญิงเห็นแก่เงิน!!

สวัสดีฮับฟู่~ คือเรื่องมันมีอยู่ว่า หลังที่เรานั่นนั่งอ่านนิยายและเว็บตูนบนรถไฟใต้ดินที่เราไม่เคยขึ้นมาก็อยู่ๆรถไฟก็ดับและมีก้อนแป้งกับเควสท์โง่ๆหนึ่งอัน ว่าแต่.. คนข้างๆหล่อชะมัด

พลังมิได้เท่าสายเลือดใหญ่ ดังใครเขา พลังเขาช่างสวยงามดังดารา รุ่งหรูหรา ศาสตร์อลัง ตัวฉันนั้นดันได้เพียงเหมี๊ยวกระจ้อยล๋อย มิฉะไหนจะสู้ไหว วงล้อมก้าวกลายสุดท้ายเพียงบรรเลงเพลง มงมงเหมี๊ยวคึ๊!

ทามกลางตะกูลใหญ่และคนที่มีชื่อเสียงอีกมากมายกับพลังสุดโหดมิอะไรต่ออะไร ทำไมเราดันเป็นได้แค่นี้ จะไปสู้ยังไง เห้อ?

เจอกันอีกครั้ง ตั้งใจหรือบังเอิญ?

เรื่องราวทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะ"เขาคนนั้น" ....บุคคลปริศนาที่เข้ามาในครั้งนั้น ทำให้"เขา" ผู้ที่เป็น"หัวใจ"ของ"พวกเขา"ได้เปลี่ยนไป...

ชีวิตที่เป็นเหมือนดังมาม่าที่อืดแล้ว

ข้าว่าข้าไม่ควรยุ่งเรื่องของชาวบ้าน ( อเล็ก talk )