ค้นหานิยาย: ร่ม | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

จะทำไงเมื่อคนที่ผมแอบชอบในวันที่ฝนตก ดันมาขโมยร่มผมในวันที่ผมรีบกลับบ้าน ‘พี่ครับนั่นร่มผม ถ้าจะขโมย ผมด่านะครับ’ #พี่ครับนั่นร่มผม

หนึ่งวันของคุณยมทูต

ไคล์ จอมเวทย์สยองขวัญ เกิดใหม่ในมาเวลและสร้างสิ่งมีชีวิตสยองขวัญเพื่อยกระดับตัวตนมุ่งสู่ความเป็นเทพ

ร่างคุ้นตาที่จุดรอรถเมล์ในตอนเช้า ไม่ใช่คนแปลกหน้าแต่ก็ไม่ใช่คนรู้จัก เป็นความคุ้นเคย คนคุ้นหน้าที่มีเพียงใบหน้าเท่านั้นที่รู้จักเหนือจากนั้นก็ไม่ต่างกับคนแปลกหน้า กระทั่งในคืนฝนพรำ...และร่มหนึ่งคัน

ผมเกลียดฝนที่สุด ไม่สิ ตอนนี้ผมไม่ได้เกลียดฝนเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ชอบฝนมากกว่าเมื่อก่อน เพราะฝน เลยทำให้ได้เจอกับเธอคนนั้น

ถ้าเปรียบเทียบความรักที่เอลิสได้รับคงเป็นเหมือนสายฝนที่พร่างพรมไม่รู้จบ [ Heartless SET ]

ถ้าใครเอาร่มกระดาษสามาทำพิธีในบ้านหลังนี้ วิญญาณของนางวิธูพิไลจะปรากฏขึ้นในห้องนั่งเล่นจุดที่แม่งตาย ผู้ประกอบพิธีจะต้องหลบอยู่ในห้องต่างๆ ห้ามให้อีผีนั่นหาเจอ

สายฝน ร่มสีม่วง เเมว ซาฟารี คำเหล่านี้ร้อยเกี่ยวเป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มสาวที่ชื่อว่า บุสสธิติ์และแพรรุ้ง

เรื่องราวของชายหนุ่มที่ผิดหวังกับความรักหลายรอบ จนเกิดเรื่องที่หน้าอัศจรรย์ใจ

เพราะการกำเนิดถูกปิด... เพราะเหตุการณ์ที่เกิด... นางจึงตามหา เพราะจุดเริ่มต้นต่าง... เพราะเหตุการณ์หาย... เขาจึงพยายาม เป็นความพยายามที่นำไปสู่จุดดำมืดที่สุดในชีวิต นำพาไปสู่การรับรู้ตัวตนของพวกเขา!!

ยามที่สายฝนโปรยปราย คนสองคนที่กำลังมองสายฝนจากร่มคันเดียวกัน อาจคิดเกี่ยวกับฝนคนละแบบ คนหนึ่งอาจมองฝนเป็นสิ่งที่น่ากลัว แต่อีกคนอาจมองว่าฝนคือสิ่งที่ทำให้เขามีความสุขที่สุดในชีวิต... :)

ถ้าวันนั้นฝนไม่ตก แผนฉันพังแน่ๆ

เค้าชอบมาพร้อมกับสายฝน เมื่อสายฝนยังคงอยู่แต่เค้าคนนั้นหายไปจะเป็นยังไงนะ

ชื่อเรื่องอาจเปลี่ยนได้

เธอและเขา เจอกันในวันฝนพรำ.. แล้วความรักก็เริ่มต้นขึ้น

"สมิง"ชายหนุ่มผู้ถูกเปลี่ยนชีวิตจากการฝันประหลาด เพื่อสืบหาความจริง เขาจึงต้องพึ่ง ร่มสีดำ ในการสืบหาความจริง

มาติดตามกันว่า พ่อมดน้อยแบคฮยอนจะอยู่บนโลกมนุษย์นี่อย่างไร โดยมีหนุ่มหล่อสูงโย่งอย่าง ชานยอล คอยป่วนหัวใจให้ใจเต้นตึกตัก แต่กฏคือห้ามมีความรัก แล้วไงล่ะ ก็รักไปแล้วนี่นา :) feat.exo

ในวันที่ฝนตก... ถ้าไม่เป็นเพราะวันนี้ฉันลืมเอาร่มมา ฉันก็คงไม่ได้พบกับเขา อาจมีคนอีกหลายคนที่ผมเดินสวนทางด้วยบ่อยๆ แต่เธอเป็นคนเดียวที่ผมจำได้