ค้นหานิยาย: เพื่อนร่วมห้อง | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

นอกจากผัว กูก็ไม่เคยอยากเป็นอย่างอื่นของมึงเลย

...เพราะโลกในรั้วโรงเรียนมันถูกแบ่งแยกคนออกเป็นสองประเภท... คือ 'ผู้ล่ากับเหยื่อที่ถูกล่า' และตอนนี้ "เขาได้กลายเป็นเหยื่อของผู้ล้าแล้ว"

“เราจะเป็นฝ่ายจูบพี่ หรือให้พี่เป็นฝ่ายจูบเรา”

เมื่อไออุ่นเด็กบ้าน ๆ ต้องย้ายมาเรียนยังมหาลัยที่ไกลบ้านด้วยความโก๊ะของเขาทำให้ไออุ่นนั้นลืมจองหอพักนักศึกษาแต่โชคยังดีที่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเขา

ความรักที่สดใส มักจะเป็นช่วงมัธยมปลาย บางคนสมหวังกับเรื่องความรัก แต่คนอาจจะไม่สมหวังบ้าง แต่การแอบรักใครสักคน มันเป็นเรื่องที่ทุกคนต้องเคยเจอ การที่เราได้ทำความรู้จักกับคนที่เราแอบรัก มันจะเป็นยังไง

หลายๆคนเมื่อโตขึ้นก็ย้ายออกไปอยู่อพาร์ทเม้นท์ หอ หรือคอนโด คุณอาจจะอยู่คนเดียวหรืออยู่กับเพื่อน หากคุณอยู่กับเพื่อน คุณแน่ใจได้ยังไงว่าเพื่อนคุณคนนี้เป็นคนหรือผี

ผมเชื่อว่าทุกคนต้องเคยผ่านชีวิตวัยรุ่นมาก่อน หรือไม่คุณก็ยังเป็นวัยรุ่นอยู่ แล้วคุณเคยรู้สึกดีกับใครมั้ยครับ? เคยคิดถึงใครมั้ยครับ? เคยหลงรักตั้งแต่แรกเจอมั้ยครับ? ผมเคยนะ เธอเป็นเพื่อนอยู่ร่วมห้องสามกับผมนี่แหละ

การเจอกันครั้งนี้ เราจะทำให้เขากลับมารักเราเหมือนเดิมใหม่ให้ได้

ห้องเรียนเกรด 12(ม.6) ของโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่ง ที่กำลังจัดงานเลี้ยงปีใหม่อยู่ดีๆก็มีแสงเป็นวงกลมปรากฏขึ้นที่พื้น จากนั้นทุกคนในห้องก็หายไป ... "ที่นี่มันที่ไหน” ร่วมเดินทางไปกับ'ไค'พระเอกสุดเกรียน

นิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับความรักที่เคยเกิดขึ้นจริงกับตัวผู้แต่ง และนำมาปรุงแต่งเพิ่มเติมสีสันให้น่าอ่านขึ้น เตรียมพบกับความรักในรั้วโรงเรียนได้เลย

เพื่อนร่วมห้องของฉันชอบรังแก/แกล้งฉันมาโดยตลอด แต่ฉันกลับมีความสุข ทำไมกันนะ? แต่สิ่งที่ฉันรู้อยู่ตอนนี้คือ ฉันดันรักเค้าไปซะแล้ว

ชายแอบรักเพื่อนสาวร่วมห้องตังแต่สมัยมัธยม จนถึงปัจจุบัน

แม้จะมั่นใจว่าการอยู่เงียบๆไม่สุสิงกับใครเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของเด็กหนุ่มแต่เมื่อต้องมาอยู่ร่วมกับคนที่มีนิสัยตรงกันข้ามกับเค้าทำให้คืนนั้นเป็นจุดเปลี่ยนของเรื่องทั้งหมด

START – 11.04.20

'ผมไม่เคยคิดเลยว่าในชีวิตผมจะชอบผู้ชาย..'

เมื่อเพื่อนร่วมห้องที่ไม่ค่อยถูกคอกันทุกวันมีเเต่เรื่องให้ทะเลาะกันกลับต้องมายอมเเพ้หัวใจตัวเองเพราะ ความอ่อนโยน????

ใครจะคิดว่าการออกมาหาของกินหน้าหอคืนนั้นจะทำให้เธอกลายเป็นผู้ชมสุดเอ็กคลูซีฟในการเห็นฉากเลือดโชกระยะไม่ถึงเมตร "นี่ เธอเห็นแล้วสินะ?" "……อะไรคะ ใครงั่มคอใครไม่เห็นสักนิดค่า ไม่รู้ไม่เห็นเลยค่าาา"

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อันได้มาเรียนอยู่กับเพื่อนคนหนึ่งและเขาก็ทำให้ฉันหวั่นไหวได้ตลอดเวลา

ฉันคือคนๆหนึ่งในโรงเรียนแห่งนี้ที่ชื่อว่า"ณัชชา" แต่แทบไม่มีใครรู้จักฉันเลย สักคน.. ฉันยังต้องอยู่รร.นี้จนถึง ม.3หรือน้อยกว่านั้น...

พรหมลิขิตหรือความหายนะอะไรไม่รู้ ที่ทำให้คนสองคนที่แตกต่างต้องมาเป็น'เพื่อนร่วมห้องกัน'