ค้นหานิยาย: โตเกียวรีเวนเจอ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

13 ปีที่ไม่ได้ติดต่อกัน เขากลับมาพร้อมกับดวงตาสีดำแสนว่างเปล่า อบอวลด้วยกลิ่นอายของความตาย และ...ความโดดเดี่ยว

เพราะสุขภาพจิตย่ำแย่จึงหนีออกมาเที่ยวต่างประเทศเพียงคนเดียว แต่นึกไม่ถึงเลยว่าจะได้ลูกหมามาเลี้ยงเล่นในระหว่างที่อยู่ญี่ปุ่น

เรื่องราวหลังจากเหตุการณ์เมบิอุส... ที่สุดของสิ่งเลวร้ายกำลังจะเริ่มขึ้นโดยที่เธอไม่รู้ตัว!!!

ความลับของ"เรย์อิ ฮิคาริ"นักเรียนดีเด่นที่คนในโรงเรียนไม่รู้คือเขานั้นเป็นนักเลง

"ใครมาทำน้องฉัน ฉันไม่ปล่อยไว้แน่ ! " เสียงประกาศดังก้องไปทั่วห้องเรียน นัยน์ตาสีดำทมิฬจ้องมองผู้คนตรงหน้าสร้างความกดดันมหาศาล แต่สำหรับ มีมี่ นี่มันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น

“ยิ้มเยอะ ๆ นะครับคุณยูซุฮะ คุณรู้ตัวมั้ยว่าคุณเหมาะกับรอยยิ้มที่สุดเลยนะ” — Saika Haru

เพราะเป็นพี่เลยยอมเสียสละหลายสิ่งเพื่อคนข้างหลัง เพราะเป็นพี่จึงต้องยิ้มเพื่อบอกว่าเธอนั้นมีความสุข เพราะเป็นพี่บางครั้งจึงไม่อาจร้องไห้ให้เห็น และ เพราะเป็นพี่ 'เธอ' จึงทำทุกทางเพื่อรอยยิ้มของน้องชาย

บางครั้งธรรมชาติก็เรียกร้องให้เราทำตามหัวใจตัวเอง

บุคคลสุดประหลาดที่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ แต่หมอนั่น— “เป็นนักเลง”

"คนเราสามารถมีความสุขได้จริง ๆ เหรอ ?" —　MÍU

มัทสึโนะ จิฟุยุมีแฟนอยู่คนหนึ่ง เป็นแฟนสาวที่แม้แต่โชโจมังงะในห้องนับสิบเล่มก็ใช้อ้างอิงไม่ได้เหมือนตอนให้คำแนะนำบาจิซัง เพราะแฟนของจิฟุยุ เท่กว่าตัวเขาเองซะอีก!

มิทสึยะ ทาคาชิแค่พาน้องสาวทั้งสองของตัวเองไปดูไอดอลที่เจ้าตัวชื่นชอบ แต่พอรู้ตัวอีกทีเขาก็เผลอซื้อบัตรไปงานจับมือสาวเจ้าเสียแล้ว “แล้วทำไมถึงไม่มีบัตรส่วนของลูนะกับมานะล่ะ!”

เราเจอกันที่สถานพินิจ แขนเล็กลอดผ่านช่องของกำแพงตาข่ายเหล็ก เส้นผมสีบลอนด์ขาวของอิซานะถูกกระชาก “อยู่กันคนละฟากแต่ฉันก็โขกหัวแกกับรั้วได้แล้วกัน ไอ้หัวหงอก” “ห้าวด่องขนาดนี้ระวังโดนตีนไอ้เด็กเวร”

{ฮานะกาคิ อาโออิ}หรือชื่อเดิม อุซุย อาโออิ หญิงสาวนักธุรกิจวัยทำงานที่เป็นโอตาคุในจิตใจได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตกระทันหันคำขอสุดท้ายของเธอคือการที่ได้เข้าไปอยู่ในอนิเมะโตเกียวรีเวนเจอร์เพราะอะไรมาดู

เป็นแค่หมากของเขา เป็นแค่ภรรยาในนามของเขา แต่ทำไมสิทธิพิเศษถึงเยอะกว่าคนพิเศษ?

หญิงสาวที่เพิ่งเรียนจบมหาลัยและได้เกียรตินิยมได้ไม่นานเธอก็ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นต่อที่ประเทษเทศญี่ปุ่นต่อทันที เพื่อทำตามความฝันของตัวเอง….. “ฉันจะไปหาผัวที่ญี่ปุ่น!!!!”

เธอคะ เราไม่อยากได้เงิน เราอยากได้เธอ

แก้วกาแฟว่างเปล่าวางอยู่บนโต๊ะ กลิ่นน้ำมันเครื่องยนต์ลอยแตะจมูก อ้อมแขนกระชับแน่น และเสียงทุ้มกระซิบแผ่วข้างหู “ฉันเป็นหมาของเธอ” “แค่เธอคนเดียว”

รันกำลังง้อแฟนสาว ให้ถูกคือตามตื๊อหวังขอคืนดีหลังถูกบอกเลิกไปเมื่อคืน สาวเจ้าแยกเขี้ยว ชูนิ้วกลางและกล่าว“ไสหัวไปให้พ้นหน้าฉัน!” รินโดมองพี่ชายเอ่ยปากซ้ำเติมไม่คิดจะเห็นใจกันแต่อย่างใด “สมน้ำหน้า”

เริ่มจากคะแนนต่ำเตี้ยเรี่ยดินจนน่าร้องไห้ ครูประจำชั้นนึกสงสาร เห็นแก่ที่ตั้งใจเรียนถึงจะเป็นนักเลงเลยส่งมาให้ช่วยติว แต่ประโยคแรกที่บาจิ เคย์สุเกะทักคนช่วยติวนั้นไม่ใช่ชื่อเจ้าตัวแต่อย่างใด “แมว”