เมื่อนางโชว์ตัวแม่ขอพรก่อนตาย เกิดใหม่อีกครั้งเธอว์อยากเป็นเธออย่างสมบูรณ์ เป้าหมายเรื่องรวยมีไว้พุ่งชน ความร้อยแปดอย่างที่อยากทำ วงดนตรีลูกทุ่งและคณะคาบาเร่ต์สุดปังในโลกคู่ขนานถือกำเนิดแล้ว!
เผิงอันเล่อคือบุตรสาวอนุผู้ที่ไร้ครอบครัวเหลียวแล หลังจากผ่านเหตุการณ์หนึ่งมา นางตั้งมั่นเสาะหาความสะดวกสบายให้ชีวิต แต่ด้วยไร้ต้นทุนจึงถูกมองเป็นเบี้ยหมากครั้งแล้วครั้งเล่า ชีวิตที่นางมองว่าสุดแสนมีค่า กลับดูเหมือนผักเหมือนปลาในสายตาคนอื่น จำต้องหาทางรอดอย่างทุลักทุเล คราแรกที่พบกัน ...ค่ำคืนที่เงียบสงัด กงซุนหยาง เข้ามาข่มขู่ให้นางหวาดกลัว หลังจากนั้นมีเหตุให้นางตัดสินใจแต่งงานกับเขา เริ่มต้นเขาเอาแต่ป้อนพุทราหวาน พาให้ใจของดวงน้อยล่องลอยอยู่กับห้วงเวลาแห่งความสุข ครั้นนานไปคนผู้นั้นกลับทยอยป้อนพิษใส่ปากนางทีละนิด ให้นางค่อยๆ ตื่นจากฝัน และพบเจอกับความโหดร้ายที่แท้จริงในที่สุด ครานั้นนางทั้งกลัวทั้งเกลียดเขา ได้แต่นั่งตัวสั่นเอ่ยเสียงพร่าว่า "คืนนั้น...หากข้าไม่พบท่านก็คงดี" คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายถึง เลือด / ฆ่าตัวตาย / การแท้ง / ตัวละครประกอบพยายามข่มขืน / พยายามฆ่าผู้อื่น / ทรมานด้วยการตัดอวัยวะและทำร้ายตัวเอง / ทำให้อีกฝ่ายได้รับความอับอาย / การทำร้ายร่างกาย ***นิยายเป็นแนวโรแมนติกดราม่าที่มีดราม่าหนักหน่วง อาจจะไม่เหมาะกับผู้ที่ชื่นชอบแนวสุขนิยมจ๋า ***แนะนำให้นักอ่านโหลดตัวอย่างอ่านประกอบการตัดสินใจ
เผิงอันเล่อคือบุตรสาวอนุผู้ที่ไร้ครอบครัวเหลียวแล หลังจากผ่านเหตุการณ์หนึ่งมา นางตั้งมั่นเสาะหาความสะดวกสบายให้ชีวิต แต่ด้วยไร้ต้นทุนจึงถูกมองเป็นเบี้ยหมากครั้งแล้วครั้งเล่า ชีวิตที่นางมองว่าสุดแสนมีค่า กลับดูเหมือนผักเหมือนปลาในสายตาคนอื่น จำต้องหาทางรอดอย่างทุลักทุเล คราแรกที่พบกัน ...ค่ำคืนที่เงียบสงัด กงซุนหยาง เข้ามาข่มขู่ให้นางหวาดกลัว หลังจากนั้นมีเหตุให้นางตัดสินใจแต่งงานกับเขา เริ่มต้นเขาเอาแต่ป้อนพุทราหวาน พาให้ใจของดวงน้อยล่องลอยอยู่กับห้วงเวลาแห่งความสุข ครั้นนานไปคนผู้นั้นกลับทยอยป้อนพิษใส่ปากนางทีละนิด ให้นางค่อยๆ ตื่นจากฝัน และพบเจอกับความโหดร้ายที่แท้จริงในที่สุด ครานั้นนางทั้งกลัวทั้งเกลียดเขา ได้แต่นั่งตัวสั่นเอ่ยเสียงพร่าว่า "คืนนั้น...หากข้าไม่พบท่านก็คงดี" คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายถึง เลือด / ฆ่าตัวตาย / การแท้ง / ตัวละครประกอบพยายามข่มขืน / พยายามฆ่าผู้อื่น / ทรมานด้วยการตัดอวัยวะและทำร้ายตัวเอง / ทำให้อีกฝ่ายได้รับความอับอาย / การทำร้ายร่างกาย ***นิยายเป็นแนวโรแมนติกดราม่าที่มีดราม่าหนักหน่วง อาจจะไม่เหมาะกับผู้ที่ชื่นชอบแนวสุขนิยมจ๋า ***แนะนำให้นักอ่านโหลดตัวอย่างอ่านประกอบการตัดสินใจ
พบกับเรื่องราวความรักระหว่าง แพทย์หญิงผู้มาเกิดใหม่และท่านอัครมหาเสนาบดีหนุ่มที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ พ่วงด้วยลูกๆ แฝดสุดน่ารักชวนให้ผู้อ่านอบอุ่นหัวใจ! ใครที่ชอบนิยายแนวครอบครัว ห้ามพลาด!!! *************************************** นางคือ 'หมอทหารแห่งหน่วยรบพิเศษ' ผู้ซึ่งกำลังทำภารกิจขโมย 'ผลปีศาจ' ในป่าต้องห้าม ทว่าเพียงแตะผลของมันแค่นิดเดียว ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง... นางก็พบว่าตัวเองมา 'สวมร่าง' เป็น 'มารดาของเหล่าตัวร้ายในนิยาย' เสียแล้ว! เท่านั้นยังไม่พอ ยังพ่วงด้วย 'สามีพิการติดเตียง' ที่ในอีกไม่กี่เดือนต่อจากนี้ เขาจะตาย! หากแต่ตอนนี้ 'ไป่อี้เสวียน' ผู้นั้นยังไม่ตาย และเหล่า 'แฝดสาม' ยังไม่ได้ร้ายกาจเหมือนในนิยายที่เขียนเอาไว้ แล้วนั่น...จุดกะพริบสีแดงตรงหน้า กับหน้าจอสี่เหลี่ยมประหลาดนี้คืออะไร? และแล้ว 'เฟ่ยจิ่ว' จึงได้รู้ ว่าแท้จริงแล้วนางได้เผลอทำ 'พันธะสัญญา' กับผลปีศาจไปแล้ว! ฉะนั้นตอนนี้ทำให้นางมี 'มิติลับลิ่วเหลียน' ไว้ในครอบครอง! อันประกอบไปด้วย 6 ส่วนสำคัญ ได้แก่ กลีบดอกบัว ใบบัว ดีบัว ฝักบัว เมล็ดบัว และเกสร โดยในแต่ละส่วนนั้นก็ได้มอบความสามารถในการเอาตัวรอดสุดแสนพิเศษที่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะรู้ถึงแหล่งที่มาของพืชพรรณสมุนไพรและสรรพคุณเด่นด้อย อาศัยเพียงแค่การแตะสัมผัสเบาๆเท่านั้น หรือจะเป็นเมล็ดบัวแห่งขุมพลัง ที่เมื่อผสมน้ำแล้วดื่ม ร่างกายก็จะมีพละกำลัง ฟื้นฟูร่างกายให้แข็งแรงที่ขนาดหมูทั้งตัวก็ยังแบกไหว! ไหนจะมีมิติห้องทดลองปรุงยาโดยเฉพาะ กระทั่งยังสามารถล่วงรู้สภาพอากาศได้ล่วงหน้า และรวมไปถึงการสามารถถอนพิษและชุบชีวิตคนจากความตายได้! เอาล่ะ! ความเป็นอยู่อัตคัดยากจนน่ะหรือ นางจะเป็นคนเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของพวกเขาเอง!! *************************************** นิยายแนวสโลว์ไลฟ์ ครอบครัว เลี้ยงลูก สร้างฐานะ พระเอกเย็นชา คลั่งรัก ลูกๆ สุดแสนจะน่ารักน่าเอ็นดู [คำเตือน] นิยายเป็นแนวกึ่งสโลไลฟ์ เนื้อหาไม่รีบร้อน ใครใจร้อน ไม่เหมาะสมอย่างยิ่งค่ะ ส่วนใครชอบแนวนี้ รับรองว่าติดหนึบแน่นอน!! *************************************** =สำหรับคนที่อ่านนิยายจากในเว็บมาแล้ว= เราได้มีการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาและรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ สามารถอ่านใหม่หรือจะอ่านต่อจากตอนเดิมที่ค้างไว้ได้นะคะ ^^ ^>
เป็นนักเขียนอยู่ดี ๆ ก็ดันทะลุมิติไปเป็นขันทีในนิยายตัวเองเสียอย่างนั้น หนำซ้ำยังเข้าไปอยู่ในร่างของสตรีที่ปลอมตัวเป็นขันที และถูกเข้าใจผิดว่านางลวนลามบุรุษ และที่สำคัญคนผู้นั้นดันเป็นทรราชตัวร้าย
เมื่อสตรีผู้แสนดีมีโอกาสกลับมาหายใจอีก นางจึงคิดจะเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตตัวเองใหม่ ในเมื่อเป็นคนดีแล้วต้องตาย เช่นนั้นก็ต้องเปลี่ยนเป็นคนอกตัญู หากถึงคราวจำเป็น นางคือบุตรสาวผู้ประเสริฐ ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวด้วยใจมุ่งมั่น จนวันที่นางล้มป่วยลง จึงได้รู้ซึ้งถึงจิตใจคนอันเป็นที่รัก ทุกคนพร้อมใจกันปล่อยให้ความตายพรากลมหายใจนางไปช้า ๆ ทั้งที่ไม่สมควรต้องตาย เมื่อมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น ทำให้คนสิ้นลมไปแล้วย้อนคืนมามีชีวิตอีกครา นางตั้งใจเอาไว้ว่า จะไม่เดินไปตามเส้นทางเดิมอีกเด็ดขาด ทว่าการเริ่มชีวิตที่สองนั้นมีหลายสิ่งเปลี่ยนแปลงไปไม่เหลือเค้าเดิม คนที่ไม่เคยพานพบหน้ามาก่อน โชคชะตากลับพัดพาให้มาพบเจอกันโดยบังเอิญ ทั้งยังยืนมือช่วยเหลือในยามคับขันหลายครั้ง แต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่ยังคงไม่เแปรเปลี่ยน นั้นคือจิตใจอันดำมืดของคนในเรือนเดียวกัน
จะเป็นอย่างไรเมื่อซูเสี่ยวเซียวได้ตายจากไป นางไม่ได้ดื่มน้ำแกงยายเมิ่ง แต่นางกลับเกิดใหม่เป็นภรรยาของบัณฑิตหนุ่มพร้อมลูกทั้ง 4 คน วีถีชีวิตที่แปลกต่าง นางผู้นี้จะเป็นยอดมารดาให้ดู! ลูกและผัวต้องสบาย!!
เมื่อบุปผาต่างขั้วสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ กายผสานกับวิญญาณที่เปลี่ยนผันผิดแผก จะมอบคืนวันอันสงบสุขได้อย่างไร?
หลันหลัน สุดยอดนักกินแห่งยุค โดนคนสนิทหักหลังวางยา ตายอย่างอนาถ แต่วิญญานกลับข้ามภพมาอยู่ในร่างสาวน้อยแสนอาภัพ ตืนขึ้นมาเหมือนฝันร้าย ถูกขายตัวมาเป็นคนใช้ บัดซบ! ห้องครัวบ้านนี้ยังว่างเปล่าอีกด้วย! ******************************* "ไม่นะ! คุณชาย...ถึงตายข้าก็ไม่ยอมพลาดของอร่อยหรอก (ภาคต้น ก่อร่างสร้างตัว) " มือหนึ่งถือซาลาเปา มือหนึ่งถือน่องไก่ หลันหลันไม่รู้จะทำยังไง ผ้าเช็ดหน้าผืนสวยก็คาบอยู่ในปาก รู้ดีว่าควรจะทิ้งน่องไก่และซาลาเปา เอาผ้าเช็ดหน้ามาถือไว้ แล้วก้มหน้า บิดตัวไปมาด้วยความขวยเขิน ท่าทางแบบนี้สิ! ถึงจะเป็นหญิงสาวผู้อ่อนโยน น่าทนุถนอม แต่! ซาลาเปาของหอรื่นรมย์ กับน่องไก่ที่ร้านของอาเป่าเป็นของเลิศรส ใต้หล้านี้นอกจากฮ่องเต้แล้ว ก็ไม่ว่าใครก็ต้องต่อแถวพันลี้ถึงจะได้ชิม แบบนี้ ข้าจะตัดใจได้ยังไงเล่าคุณชาย... ******************************* :: คำเตือน :: นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายที่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง เป็นนิยายจีนโบราณที่ไม่ได้อิงข้อมูลจริงทางประวัติศาสตร์จริง เป็นการหยิบยืมวัฒนธรรมทางด้านการดำรงชีวิต อาหารการกินเข้ามา ผสมจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น จึงอาจจะมีเนื้อหาบางประการ ที่ไม่ถูกต้องตรงกับ ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม รวมทั้งธรรมเนียมปฏิบัติ ที่มีอยู่ในโลกนี้จริง ๆ ******************************* "ตัวละครทั้งหมดเป็นเรื่องสมมติขึ้นในจินตนาการเท่านั้นค่ะ"
หนึ่งสตรีสิ้นเพียงเพราะบุรุษมากรัก หนึ่งสตรีสิ้นด้วยน้ำมือบุรุษที่รัก เมื่อหนึ่งในสอง ได้ลืมตาในร่างใหม่ ชะตาต่อจากนี้ นางจะลิขิตเอง มิเว้นแม้แต่พันธนาการ ที่เรียกว่าสามีภรรยา
เพียงข้ามคืนชีวิตของ 'มู่อิงฮวน' ก็เปลี่ยนไป จากนางคณิกาชื่อดังกำมะลอ ได้รับการยกย่อง เป็นที่หมายตาต้องใจของบุรุษทั้งเมือง ทุกอย่างก็อันตรธาน นางถูกวางยาพิษ เสียชีวิตคาเกี้ยวเจ้าสาว!!! แต่ทว่าความตายหาใช่จุดจบ สวรรค์เล่นตลก เคราะห์กรรมซ้ำเติม ดวงวิญญาณของนางจึงไปสิงสู่ในต้นผักชี!! ใช่ ‘ต้นผักชี’ แถมเป็นผักชีต้นน้อยๆ ในสวนหลังบ้านของ 'ท่านประมุขหวังหยางเปียว แห่งพรรคป้อมเมฆา' ความน่าเศร้าไม่จบแค่นั้น นอกจากกลายเป็นผักสวนครัวที่สุ่มเสี่ยงต่อการเป็นอาหารแล้ว ความอนาถยังเกิดขึ้นซ้ำๆ ทุกวัน นาง... ก็ผีผักชีนั่นแหละ ต้องมาเห็นเรื่องบัดสี บัดเถลิงไม่เว้นแต่ละวัน ทั้งเรื่องรักสามเศร้าเอย เรื่องชู้สาวเอย แล้วไหนนางยังถูก 'เขา' รดน้ำอุ่นๆ ให้ เป็นผักชีหนีไม่ได้ โวยวายกับใครก็ไม่ได้ ระบายความรู้สึกให้ใครฟังก็ไม่ได้ เป็นผีผักชี ทำได้แค่เอนไหวตามสายลมเท่านั้น!!! สวรรค์... มันช่างน่าเวทนานัก นางไม่เคยก่อกรรมทำเข็น เหตุใดต้องเป็นเช่นนี้ด้วย แล้ววันหนึ่งสวรรค์ผู้มีเมตตาก็คืนความเป็นธรรมให้แก่นาง แต่! เคราะห์กรรมก็ตามมากลั่นแกล้งอีก นางได้ชีวิตกลับคืนก็จริง แต่นางต้องอยู่ในร่าง ‘หวังหลิ่งจู’ สาวงามที่ท่านประมุขหวังหยางเปียว ‘เกลียดชัง’ ชนิดไม่ร่วมหอลงโลง! นอกจากได้ชีวิตมนุษย์กลับคืนมา นางยังตกเป็นผู้ต้องหาคดีวางยาพิษ ‘มู่อิงฮวน’ ด้วย เหตุใดสวรรค์ถึงเมตตานางเช่นนี้!!!
มีคำล่ำลือว่าที่นครฉางอันมีสาวงามมากถึงเจ็ดนาง ความงามของพวกนางทั้งเจ็ดเทียบเท่าเทพธิดาทั้งเจ็ดขององค์เง็กเซียนฮ่องเต้ ทว่าความงามของ ลู่ซือซือ ก็มิได้ช่วยให้นางสุขสบายแบบพี่สาวทั้งหกเลย เหตุเพราะโชคชะตาเล่นตลก สวรรค์กลั่นแกล้ง ชะตาดอกท้อเป็นพิษ นางต้องเป็นเจ้าสาวของ จางหยางหลง ชายหนุ่มรูปงามผู้ทรงเสน่ห์สิ แต่เพราะโชคชะตากลั่นแกล้ง ความจำเป็นบีบบังคับให้นางต้องแต่งงานกับ จางหยางสือ ชายรูปงามที่ไม่สมประกอบด้วยความจำใจ! สวรรค์! คนไม่เคยพบหน้ากันมาก่อนเลย พอมาถึง นางก็ถูกสลับตัวเจ้าบ่าว ซ้ำยังส่งตัวให้เข้าหอกับเขา คนไม่ได้รักกัน จะนอนร่วมเตียงกันได้อย่างไร “ท่านพี่ยิ้มอะไร” หญิงสาวแกล้งทำหน้าดุ นางชักไม่ชอบใจสายตาที่เขามองนางแล้วล่ะสิ ใช่ว่านางรังเกียจเขา แต่ระยะหลังที่เขามองนาง สายตาของเขาเปลี่ยนไปจากเดิมนัก มันทำให้นางรู้สึกขัดเขินทุกครั้งไป “ข้าเพียงแต่สงสัย” “สงสัย... สงสัยอะไรคะ” หญิงสาวทำหน้าสงสัย “หากข้านอนร่วมเตียงกับเจ้าแล้ว เออ... เราจะมีลูกด้วยกันไหม” “หา!” หญิงสาวทำตาโตมองเขาอย่างตกตะลึง ไม่คิดว่าเขาจะมีความคิดแบบนี้อยู่ในหัว “ข้า... ข้าแค่สงสัยน่ะ” พอได้ยินเขาอ้อมแอ้มบอกมาเช่นนี้ ซือซือก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่ง “ท่านพี่จะถามไปทำไม” “ข้า...” หยางสืออึกอัก แต่เขาก็ยังมองหน้าหญิงสาวชนิดไม่ละสายตา “ข้าแค่อยากมีลูกกับเจ้า” เขาอยากมีลูกกับนาง!!! แต่นางอยากหย่า แล้ววิวาห์ดอกท้อของนางก็เริ่มต้นขึ้น...
เหลียงเสวี่ยหนิงเคยชินกับการถูกทอดทิ้งมากกว่าได้รับความรัก นางเป็นเพียงหมากที่ครอบครัวใช้สร้างอำนาจ ตั้งแต่เล็กจนโตหน้าที่ของนางมีเพียงเก่งให้มากที่สุด งดงามให้มากที่สุด เพื่อที่จะได้ถูกขายออกไปในตระกูลที่ดีที่สุด ทว่าในความโชคร้ายเหล่านั้น นางกลับยังโชคดีที่ได้แต่งงานกับคนที่รัก เขาเป็นสหายวัยเยาว์ เป็นบุรุษที่นางยินดีที่จะอยู่ข้างกาย หากทว่าสุดท้ายแล้วความโชคดีก็อยู่กับนางได้ไม่นานนัก เหลียงเสวี่ยหนิงถูกทอดทิ้งอีกครา ทว่าครั้งนี้กลับเจ็บปวดเสียจนกลายเป็นความเคียดแค้นซึมลึกถึงกระดูก ผู้คนหันหลังให้นาง ร่วมมือกันผลักนางสู่ลานประหาร ยามถูกบั่นคอลงอาญา นางลั่นสัตย์วาจาขอทวงแค้น ราวกับว่าสวรรค์เมตตานางอีกครั้ง ชีวิตที่เคยถูกพรากไปได้รับกลับคืนมา เบื้องบนคืนลมหายใจให้นางอีกครั้ง หากแต่สิ่งที่สวรรค์มอบให้นางมิได้มีเพียงแค่นั้น แต่พวกเขายังมอบสิ่งที่ยากจะอธิบายให้นางมาด้วย “บุรุษใต้หล้านี้ยังมีผู้อื่นเหมาะสมกับเจ้ามากกว่าเปิ่นหวางอีกหรือ เช่นนั้นเจ้าอย่าได้กังวลใจ ต่อให้มี เปิ่นหวางก็จะทำให้ไม่มีเอง” “...”
เหมยเหมยนั่งจับปูขนในดินแดนหิมะหนาวเหน็บ จนเธอได้มาพบกับแสงสีทองเป็นประกาย ก่อนรอบข้างจะเงียบสงบและกลับกลายเป็นสว่างวาบ พร้อมกับมีเสียงอึกทึกครึกโครม ท่ามกลางเสียงฝีเท้าของม้าในขบวนทหารขบวนหนึ่ง เหมยเหมยรู้สึกตนเองในตอนนั้น พร้อมกับนั่งอยู่บนเข่งไม้ไผ่บนรถเข็นท้ายขบวน เธออยู่บนนั้นพร้อมกับถูกการพันธนาการเอาไว้ด้วยโซ่ตรวนจนแน่นหนา และเธอยังมีดวงตาที่บวมปูดจนแทบลืมตาไม่ขึ้น ก่อนจะรู้สึกเจ็บปากไปหมดทั้งปาก "บ้าจริงฉันอยู่ที่ไหน? นี่พวกเขาจะเอาฉันไปประหารหรือยังไง? โอ้ย ! เจ็บ โอ้ย! ปล่อยฉัน!"
ตายแล้วยังต้องย้อนมาดูแลครอบครัวอีกหนอ ชีวิตหนิงชิงช่างน่าเศร้านัก เอาวะ ไหน ๆ ก็มาแล้ว ข้าจะทำให้ครอบครัวสุขสบายให้ดู!!!
เมื่อไม่รักก็ไม่ต้องรักสัญญารุ่นพ่อที่มาเป็นข้อผูกมัดดั่งสัญญาทาสก็ฉีกมันทิ้งไปเถอะ เอวาในร่างจินอีนั่วหาได้แคร์ไม่
ในที่สุดไตเติ้ลและคณะก็ได้ไปเยือนบ้านของณัฐภัสเสียที และในแวบแรกที่ได้เห็นบ้านเรือนไทยที่ปลูกเป็นแบบเรือนหมู่บนพื้นที่กว้างใหญ่อลังการใจกลางเมืองได้เช่นนี้ ไตเติ้ลก็ถึงกับต้องอ้าปากค้างเพราะบ้านของตานัท 'รวยมาก!' รวยแบบว่ารวย รวยแบบว่าสุด ๆ รวยแบบว่ารวยจริง ๆ รวยแบบว่าเว่อร์วังอลังการ แต่ถึงจะรวยขนาดไหนก็เถอะ พ่อของเจ้าไนน์ก็ไม่ควรบอกว่าจะ 'ปิดหนี้ค่าบ้าน' เป็นจำนวนเงินหลักล้านให้เขาง่าย ๆ แบบนี้เซ่! ปั๊ดโธเว้ย! เจ้าพ่อลูกสายเปย์คู่นี้ แล้วเจ้าคนพ่อก็ยังจะมาบอกว่าเจ้าไนน์ใช้เงินเปลืองได้อีกนะ มันก็นิสัยลอกแบบถอด DNA มาจากพ่อตัวเองชัด ๆ เลยไม่ใช่หรือไง แต่เดี๋ยวก่อน! ประเด็นมันไม่ใช่ตรงนั้น ประเด็นปัญหาของบ้านหลังนี้มันอยู่ตรงที่... นุ่มนิ่ม : "พ่อวัฒน์ ๆ บ้านหลังนี้ผีเต็มไปหมดเลย กูไล่ขวิดสนุกมาก ๆ" ลูกพลับ : "ป๊ะป๋าครับ ป้าผีที่นั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องตรงนั้นบอกว่าอยากไปเกิดแล้วครับ" สรุปแล้วบ้านหลังนี้มันสะสมอะไรเอาไว้มากมายหนักหนาขนาดนี้เนี่ย ก็ว่ามาเป็นเพื่อนณัฐภัสไหว้พ่อไหว้แม่วันสงกรานต์แท้ ๆ แต่ไหงกลายเป็นต้องมาปราบผีไปเสียเฉยเลยล่ะ.
เมื่อจำเป็นต้องแต่งงานตามคำสั่งเด็ดขาด แม่ทัพใหญ่รั่วอวี้เอิ้นเทียนจึงยอมแต่งงานกับคุณหนูรั่วเหมยเหมย แต่ในทันทีที่เพิ่งเข้าหอเสร็จก็มีเรื่องราวมากมายให้คนทั้งสองต้องเผชิญ ทั้งความไม่เข้าใจกัน ทั้งกำเนิดที่น่าสงสารของเหมยเหมย หรือแม้นแต่สตรีที่เกลียดนางอย่างแม่นาง อิงเหวินที่พร้อมจะเข้ามาทำร้ายนางหากมีโอกาส แต่ทว่าคุณหนูรั่วเหมยเหมยผู้นี้กลับไม่ได้ระแวดระวัง หรือรู้ทัน อิงเหวินเลยสักครั้ง
การถูกนำพาให้มาในสถานที่อันแสนอันตรายเช่นนี้ ทำให้คนที่ถูกกระทำเช่นนั้น รู้สึกหวาดกลัว แต่กระนั้นเมื่อฮูหยินเหมยเหมยได้ยินเสียงเรียกจากคนผู้หนึ่ง กลับทำให้ความหวังและชีวิตที่เคยรู้สึกว่า สวรรค์เบื้องบนไม่อนุญาตให้นางได้มีชีวิตอยู่บนโลกโบราณนี้อีกต่อไปอีกแล้ว กลับมารู้สึกถึงความต้องการการมีชีวิตและ การอยู่ให้รอดพ้นจากความโศกเศร้าของตนเองขึ้นอีกครั้ง แม้นจะริบหรี่เหลือเกินแล้วก็ตาม
เชี่ยซือเหยา ที่แต่งงานกับสามีมาหลายปี ไม่เคยได้รับความรักจากสามีเลย ทั้งที่เธอนั้นทุ่มเทให้ทุกอย่าง และวันสิ้นสุดก็มาถึง เมื่อสามีของเธอพาคนรักเข้าบ้าน ได้...ถ้าอย่างนั้น เรามาหย่ากันเถอะ!!!