...เมื่อพี่สาวฝาแฝดหนีการหมั้นไปเมืองนอก ดาริณจึงต้องยอมรับหน้าที่เป็นคู่หมั้นปลอม ๆ ให้กับตุลย์หนุ่มหล่อครบเครื่องอย่างช่วยไม่ได้ ซึ่งการแสดงในครั้งนี้มันทำให้หัวใจของเธอว้าวุ่น จนอยากออกจากเงาของพี่สาวและเป็นตัวจริงเสียแล้วสิ....
'พอใจ' แม่ค้าร้านดอกไม้ที่มีอาการพูดคนเดียว แต่คนรอบข้างกลับได้ยินทั้งหมด ซึ่งนั่นมันทำให้เธอต้องใช้ชีวิตอย่างสันโดษและอยู่อย่างเหงาๆ แต่เมื่อเธอได้พบกับ 'แฮตทริก' จิตแพทย์หนุ่มที่เพิ่งกลับจากอเมริกา เขากระตือรือร้นที่จะรักษาเธอให้หายขาด แต่จะอย่างไรนะก็ในเมื่อ..พอใจก็แค่เหงา
คืนนั้นมันคือความผิดพลาดของ 'ปราดอัคคี' แต่มันไม่ใช่สำหรับ 'ปันจิรา' เพราะการปฏิบัติกับเธอราวเจ้าหญิงทำให้เธอหลงใหล แต่คำพูดและการกระทำที่ไม่เคยนึกถึงจิตใจของเธอ ทำให้เธออยากเลิกรู้สึกในสักวัน...
เรื่องราวความรัก อดีตที่ซ่อนเร้น และความแค้น พัวพันให้พวกเขาและเธอต้องเกี่ยวข้องกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ อดีตกำลังถูกเปิดเผย ความรักกำลังถึงทางแยก และความแค้นได้เดินทางมาถึงจุดสิ้นสุด ไม่ว่าอย่างไรก็ย่อมต้องมีคนเสียใจ แต่เมื่อพรุ่งนี้ที่แสงอาทิตย์ส่องสว่าง ทุกอย่างก็จะเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง “อรุณสวัสดิ์ค่ะ...”
ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว ทั้งเขาและเธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงโชคชะตานี้ได้ อะไรที่เห็นอาจไม่เป็นอย่างที่คิด บางเรื่อง บางคน บางสิ่ง ก็ไม่สามารถหาคำตอบที่อยากรู้ได้ ….จงใช้ความรักนำทาง…. การมีเธออยู่ในชีวิตของเขามันดีกว่าการไม่มี ตั้งแต่เจอเธอ “มนต์ล้างความทรงจำ” ก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป ***ตอนนี้จัดโปรลดจุกๆ เลยจ้า อยากให้อ่านตั้งใจแต่งมากๆ เลยค่ะ***
เขาถูกย่าบังคับให้แต่งงาน นี่มันพล็อตเรื่องในนิยายน้ำเน่าชัดๆ แล้วจากนั้นยังไงต่อ เขาต้องไปตกหลุมรักผู้หญิงคนที่ย่าหาให้แล้วพอถึงเวลาก็ไม่ยอมหย่าแบบนั้นหรือเปล่า
นิยายวายใสๆแต่ใส่ไข่สองฟอง อิอิ ต้นกล้าเด็กหนุ่มจากเชียงใหม่ ได้รับทุนนักกีฬาจากโรงเรียนปัญญารุ่งเรือง โรงเรียนปัญญารุ่งเรืองมีทีมฟุตบอลชื่อ WHITECAT ทีมอันดับ 3 ของประเทศไทย พายุและต้นกล้าสองหนุ่มสุด HOT ที่สุดในโรงเรียน กำลังแข่งขันเพื่อเป็นกัปตันทีม WHITECAT แฟนคลับทั้งต้นกล้าและพายุก็ชอบทะเลาะกัน แต่ไม่มีใครรู้ว่าทั้งสองกำลังคบกันอยู่ ความวุ่นวายของชีวิตวัยรุ่นกำลังจะถล่มต้นกล้าแล้ว
หฤทัยดวงน้อยเกี่ยวกระหวัดยามได้พบ ดวงจิตมิเคยดับสูญแม้แต่ชาติภพก็มิอาจพราก จิตใจมั่นคงดังภูผาจึงก่อปณิธานอันมุ่งมั่นเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น เทวาผู้มีจิตผูกพันได้ช่วยเหลือนางอันเป็นที่รักมิให้แยกจากกัน
สำหรับเธอเขาคือรักแท้ สำหรับเขาเธอคือของเล่น สุดท้ายเมื่อไม่มีสถานะ เธอจึงเลือกเดินจากมาพร้อมกับลูกในท้อง เมื่อไม่มีเธอในชีวิตเขาจึงรู้ใจตัวเอง ทว่ากลับสายไปแล้วเพราะวันที่คิดได้กลับไม่มีเธอข้างกาย ติณภัทร ท่านรองประธานสุดฮอต คาสโนวาตัวพ่อ ถูกใจนักศึกษาฝึกงานของบริษัทตัวเอง เขาจะทำยังไงให้ได้เธอมาครอง แม้จะถูกห้ามปรามจากคนรอบข้างก็ตาม เขาทำทุกทาง จนเธอมาสยบให้กับเขา แต่เมื่อได้เธอมาครอบครอง เขากลับทำเหมือนเธอเป็นของตาย จนวันที่เธอหายไป เขาถึงได้รู้ใจตนเอง “กลับมาได้ไหมพราวมุก?” พราวมุก เด็กสาวที่โตมากับบ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่เด็ก ต้องมาฝึกงานเป็นผู้ช่วยเลขาของรองประธานสุดหล่อ เธอจะหนีเขาพ้นได้ยังไง ในเมื่อใจเธอเองก็เรียกร้องหาแต่เขา แต่เมื่อสุดท้ายแล้วรักที่ทุ่มเทไป กลับโดนเขาทุ่มทิ้ง เธอจึงตัดสินใจเดินออกมาจากความสัมพันธ์นั้น แต่พอหนีออกมาแล้ว เขากลับตามมาง้อขอคืนดี “เมื่อไหร่คุณจะออกไปจากชีวิตฉันเสียที?"
รัชมน เด็กแก่เรียนพ่วงตำแหน่งดาวคณะบริหารฯ ของมหาวิทยาลัยชื่อดัง เธอกำลังตกที่นั่งลำบาก อาจจะเรียนไม่จบอย่างที่หวัง เพราะพี่สาว(เมนิลา)เริ่มส่งเงินค่าเทอมให้เธอล่าช้า เพื่อช่วยลดภาระ เธอจึงจำเป็นต้องหางานพิเศษทำ ซึ่งเด็กเรียนอย่างเธอ ก็ได้ก้าวสู่เส้นทางอาชีพเด็กเสี่ย นึกทีไรเธอก็นึกขำชีวิตที่มาลงเอยเช่นนี้ แต่ยิ่งกว่านั้น เธอกลับเป็นเด็กเสี่ยที่มีค่าตัวสูงที่สุด ณ ขณะนี้ไปแบบงง ๆ (หรือว่าไทป์เด็กเรียนกำลังมาแรง?) เธอน่ะ ถึงจะเป็นเด็กเสี่ย แต่ก็ไม่คิดจะใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยหรอกนะ นอกจากเงินของเสี่ยชลธี หัวใจของเขา ฉันก็จะเอามาให้ได้!
ถ้าเธอคนนั้นคือของเดิมพัน...ผมยอมเทหมดหน้าตัก... พระเอก : ดาร์ก้อน ดีนส์ลอฟท์ อายุ 18 ปี ทายาทคนที่สามของตระกูลดีนส์ลอฟท์ เขาไม่ได้มีดีแค่ชาติตระกูลแต่หน้าตาและสมองเขาก็ดีไม่แพ้กัน “ถ้าเธอคนนั้นคือของเดิมพัน...ผมยอมเทหมดหน้าตัก...” นางเอก : มิตา เกียรติกูล อายุ 19 ปี หญิงสาวที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับคนที่เธอเชื่อว่าเป็นเจ้าชีวิต แต่ไม่รู้ว่าโชคชะตาเล่นตลกอะไร ถึงได้ผลักผู้ชายอีกคนเข้ามาทำให้ชีวิตเธอยุ่งเหยิงไปหมด “เลิกพูดว่าฉันเป็นของเดิมพันนายสักที...” -------------------------------------------- "จริงสิ...ลิตาบอกเธอยังไม่ได้กับนาย จริงเหรอ?" อยู่ดี ๆ คนขี้เมาก็ยกมือขึ้นมาคล้องคอผมอีกครั้ง "อยากรู้เหรอ?" "อืม...ทำไมนายไม่ จุด จุด จุด กับเธอ" "อยากรู้ก็ให้ฉันกินก่อนสิ" "นายจะหลอกล่อฉันเหรอ?" "เปล่า...แค่ยื่นข้อเสนอ เธอสนมั้ยล่ะ?" "ฉันไม่หลงกลนายหรอก ฝันไปเถอะ" "งั้นคืนนี้มาฝันไปด้วยกันมั้ย" ผมโอบรอบเอวคนตัวเล็ก พร้อมกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น "แค่ฝันจริง ๆ เหรอ?" "ใช่ตอนนี้เธอฝัน" ผมมันคนเหี้ยแห่งปีจริง ๆ ไม่ใช่แค่ปีนี้นะ น่าจะเหี้ยทุกปีถ้ามิตายอมตกลงเออออไปกับผม "ฉันก็อยากรู้เหมือนกันทำไมเขาไม่ชอบฉัน" ผมโคตรหงุดหงิดเลยที่ได้ยินมิตาพูดอย่างนั้นเธอจะไปสนใจไอ้ผู้ชายคนนั้นทำไม เวลานี้เธอควรจะสนใจผมมากกว่า "ฉันจะทำให้เธอลืมมันไปทั้งชีวิตเลย" ผมคว้าต้นคอเล็กก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากบาง เธอจูบตอบได้ห่วยมากแต่แบบนี้แหละที่ผมชอบ ไร้เดียงสาน่าขย่มจะตาย
ไหนใครบอกว่าเด็กนี้ไม่ชอบเข้าใกล้ผู้หญิงไง แล้วทำไมตอนนี้ถึงมาเดินตามหลังฉันต้อยๆอย่างกับหมาเดินตามเจ้าของแบบนี้ล่ะ!!!
‘พื้นดวงของโยมบัว มีโอกาสจะได้เจอคนที่ใช่ในช่วงเรียนมหาลัย’ นั่นคือคำทำนายดวงของหลวงตาที่ฉันได้ยินมาตั้งแต่เด็กจนโต ตอนแรกก็ลืมมันไปแล้วแหละ แต่เพราะได้เจอกับ ‘ใครคนหนึ่ง’ เข้า คำทำนายนั่นก็วาร์ปกลับเข้ามาในหัว แถมเขาคนนั้นก็ทำให้หัวใจของบัวบุษบาคนนี้เต้นแรงผิดปกติซะด้วย หรือว่า... เขาจะเป็นคนที่ใช่อย่างที่หลวงตาบอกกันนะ?
เทวิกาตื่นขึ้นมาและพบว่าเธอได้ย้อนเวลากลับมาในช่วงเวลาก่อนที่จะสารภาพรักกับรักแรกและถูกปฏิเสธจนสร้างปมในหัวใจของเธอ แม้จะอายุเข้าเลข 3 เธอก็ยังไม่คิดที่จะเปิดใจรักใคร “พี่ปัถย์ วิวชอบพี่ปัถย์ค่ะ” “อะไรกัน จะมาสารภาพฉันก็ดูสารรูปตัวเองหน่อย อย่างน้อยก็ควรให้มันดูดีกว่านี้”
หลังจากการนัดบอดที่ล้มเหลวมานับครั้งไม่ถ้วน ซ่งเสี่ยวเชียน หญิงสาวที่อายุอานามเลยวัยแต่งงาน ได้พบกับเย่จื่อหยางนายทหารผู้มีอำนาจและเผด็จการที่บาร์แห่งหนึ่งโดยบังเอิญ หลังจากผ่านคืนนั้นไป พวกเขาจดทะเบียนกันจริงหรือ? มีอะไรที่มันเร็วได้กว่านี้อีกไหม? ยุ่งเหยิงไปหมด !! ในขณะที่เธอพยายามให้ครอบครัวของเขาชอบเธอและตกลงจัดงานแต่งงาน เธอกลับพบว่าทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องตลก !
เพื่อนก็เตือนแล้วเตือนอีกว่าอย่าเอาใจลงไปเล่นกับคนเจ้าชู้ มันจะเจ๊บบบบ T^T แต่หัวใจเจ้ากรรมมันก็ยังดื้อดึง ห้ามยังไงก็ห้ามไม่อยู่… สุดท้ายก็เอาตัวเองกระโจนลงไปในความสัมพันธ์นั้นจนได้!
- โปรย ในเมื่ออยากแต่งงาน ได้... เดี๋ยวเขาจัดให้ จัดหนัก... จัดเต็ม... กันไปเลย ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "เฮียทำบ้าอะไร หยุดนะ" ข้อมือโดนมัดอยู่ แต่ท่อนล่างเธอไม่ได้โดนมัด แก้มหอมดิ้นรนเตะถีบ แต่มือหนากดขาของเธอเอาไว้กับเตียงนอนหนานุ่ม "ปล่อยนะ ปล่อย" เธอได้แต่ฮึดฮัดขัดใจ แต่ทำอะไรไม่ได้ "ดิ้นรนแบบนี้เห็นไหมว่านมเด้งไปเด้งมา หรือเป็นวิธียั่วผัวแบบใหม่" "แก้มเกลียดเฮีย" "รู้แล้ว" "เกลียด" "รู้แล้ว" "เกลียด อื้อ..." เสียงของเธอหายเข้าไปในลำคอหนา เมื่อเขากระแทกจูบปากของเธอเอาไว้
"ฉันไม่มีวันรักนาย...จำใส่กระโหลกของนายไว้ซะ!" "คิดว่าคนอย่างฉันจะรักผู้หญิงอย่างเธองั้นเหรอ เหอะ!!!" "นี่นาย!!! "หลงตัวเองมากไปหน่อยมั้ง"
