นิยายขายดี

เอฟบีไอสาวทะลุมิติมาเลี้ยงลูกน้อย และดูแลสามีพิการ

กว่าจะตัดใจได้ก็ตอนท้องแล้วเขาโวยวายว่าเธอผิดข้อตกลง เพราะสัญญากับคนรักเก่าที่ตายไปว่าจะไม่มีลูกอีก แล้วเธอกับลูกเป็นตัวอะไร ส่วนเกินในชีวิตอย่างนั้นเหรอ เมื่อมีค่าน้อยกว่าคนตาย แล้วเรื่องอะไรต้องทน!

เฮียจะถอนหมั้น เฮียไม่อยากแต่งงานกับเทียน

นีลานักเขียนนิยายที่ทะลุมิติมาเป็นตัวประกอบที่มีบทไม่กี่ตอนก็ต้องตาย เป็นนิยายที่แต่งยังไม่จบด้วยซ้ำ ‘นิยายเรื่องนี้ฉันเขียนมันเองกับมือ อย่างนั้นฉันก็จะเปลี่ยนมันเอง’

เพราะความอ่อนแอทำให้เธอกับลูกต้องตาย เมื่อได้โอกาสย้อนกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง อัญชิสาขอแก้ไขชะตารักทุกอย่างใหม่ คราวนี้เธอจะหย่าผู้ชายใจร้าย ไม่ยอมเป็นเบี้ยล่างความรักของใครอีกต่อไป

ความรักก็เปรียบดั่งเงา ที่แม้มีอยู่แต่ก็ไม่อาจสัมผัสได้

เธอ ไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีก หนุ่มหล่อที่พรากความสาวของเธอไปเพราะความเมา...ส่วนเขา ไม่เคยลืมเธอได้เลย สาวสวยหน้าหวานที่ร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างเขาทั้งคืน

หากเจ็ดปีที่คบกันมันไม่มีความหมาย อิสระที่เขาอยากได้ วันนี้เธอก็จะคืนให้

หญิงสาวบุตรบัณฑิตและสูญเสียครอบครัวได้ถือสัญญาหมั้นมายังจวนแม่ทัพซึ่งเขามีนางใจแล้วแต่หลังแต่งงานและร่วมหอคืนเดียวกลับได้รับหนังสือหย่าจากสามีคืนเดียวนางจำต้องหย่าแล้วออกมาพร้อมบุตรในท้องที่คนพ่อไม่รู

เมื่อความรักต้องจบลงด้วยการร้างลา เด็กน้อยที่เกิดมา จึงเป็นแค่ร่องรอยจากความเกลียดชัง

เมื่อลูกหนี้สาวตัวแสบที่ซื่อบื้อจนน่าโมโห ถูกขายให้มาเป็นของเล่นของฝาแฝดมาเฟียสุดอันตรายในรั้วมหาลัย จากของเล่นที่ตั้งใจย่ำยี กลับกลายเป็นหัวใจที่พวกเขาทำหล่นหาย

‘ห้ามท้อง’ คือกฎเหล็กของการเป็น ‘เด็กหมอจิณณ์’ เพราะถ้าพลาดขึ้นมา...ทางเดียวที่เขามีให้คือต้อง ‘เอาออก’ เท่านั้น

เมื่อไรจะเลิกยุ่งกับหนู ... ก็จนกว่าหัวใจของฉันจะหยุดเต้น ปืนกระบอกนี้จะทำให้ขวัญเอยสมหวัง

เธอรักเขามาเป็นสิบ ๆ ปี ทำถูกอย่างก็เพื่อเขา แต่คนอย่างศาสตรามีหรือจะหันมาเหลียวเล แม้แต่ในวันแต่งงาน เขายังหยามเกียรติเธอโดยส่งสุนัขเข้ามาร่วมพิธีแต่งงานแทน!

แต่งงานกันมาสามปี ความดีของเธอไม่เคยมี พอทวงถามคำว่าเมีย เขากลับบอกว่า “เธอมันก็เป็นได้แค่ นางร้ายในทะเบียนสมรสของฉันเท่านั้น” พอแล้ว…พอกันทีกับความรักห่วยแตก! ผู้ชายแบบนี้ไม่สมควรได้เป็นพ่อของลูกเธอ

'เจ๊ะ ไม่ยักเพชรกะแม่เหยอ' เด็กน้อยวัยสามขวบเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงน้อยใจ น้ำตาขังคลอเอ่อล้น ไหลหยดลงบนแก้มอวบ "สอนอะไรลูกอีก" เขาเอ็ดเสียงหงุดหงิด "แพรไม่เคยสอนค่ะ เด็กเค้าเรียนรู้ด้วยตัวเอง "

กว่าจะรู้ว่าสำหรับเทียร์เธอเป็นแค่ ‘นางบำเรอ’ ก็ในวันที่เธอรักเขาหมดหัวใจ

กฎการเป็นคู่นอนของเขาและเธอนั้นคือ ห้ามรัก ห้ามหึง และห้ามท้อง แรก ๆ เธอก็ทำได้เป็นอย่างดี แต่หลัง ๆ มาเธอกลับห้ามใจไว้ไม่ทัน!

เรื่องราวของคนแปลกหน้า…เกิดขึ้นในคืนวันที่สามสิบเอ็ดธันวาคมและจบลงในเช้าวันที่หนึ่งมกราคม โดยที่ทั้งคู่ไม่รู้แม้กระทั่งชื่ออีกฝ่าย ไม่รู้จักกัน… ไม่รู้จักฉัน… ไม่รู้จักเธอ…