- 12
- 179
- 0
บุพเพไม่ได้ออกอาละวาดหรอก มีแต่ฉันนี่แหละอาละวาดของฉันเอง
บุพเพไม่ได้ออกอาละวาดหรอก มีแต่ฉันนี่แหละอาละวาดของฉันเอง
เมื่อดาวค้างฟ้าเซี่ยหลินหลินถูกฆาตกรรมอย่างโหดร้าย วิญญาณของเธอหาหนทางไปเกิดใหม่ แต่เหตุไฉนจึงมาเกิดในร่างของสตรีวัยปักปิ่น ผู้มีใบหน้าและชื่อแซ่เดียวกับเธอ ทั้งยังเป็นกลียุคที่เต็มไปด้วยภัยสงคราม!
กิลด์แมวปีศาจเก้าชีวิตถูกกวาดล้างในคราวเดียว ทว่า... หนึ่งในสมาชิกระดับสูง 'เทพมารอาบโลหิต' หรือ 'วัลคีรี่ส์สีแดง' ฟื้นขึ้นมา และพบว่าตนเองเข้ามาอยู่ในร่างของ 'ลู่ชิงเหมย' นางจึงต้องเสาะหาความจริง..
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
อยู่ดีๆรูมเมจร่วมห้องของโนแอลก็หายตัวไป แถมยังทิ้งนกค๊อกคาเทลหัวตั้งแก้มส้มไว้ให้เขาเลี้ยงอีก แต่ใครจะไปคิดว่าเจ้านกที่คอยเก็บถุงเท้าก่อนฝนตกให้เขาทุกวันจะเป็นรูมเมจของเขาซะเอง "จิ๊บปี้น่าร้ากก!"
ถ้าเป็นเรื่องเงินฉันให้ได้ตลอดแต่ถ้าเป็นทะเบียนสมรสก็ขอบอกไว้เลยว่าให้ฝันเอา
เกมอันตราย
หากการเนทางคือการเรียนรู้ นี่ก็คงเป็นการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่มาก
เมื่อสองเพื่อนสนิทกลับตายพร้อมกันเเละเมื่อตื่นมาอีกทีก็มาอยู่ในโลกของอนิเมะปฏิบัติการช่วยเหลือเมนจึงได้เริ่มขึ้น {ถอดสมองก่อนอ่าน}
แม่มดแห่งฝันร้ายผู้เป็นมารดาของเหล่าเด็กไร้ที่พึ่งพา นางผู้เปรียบดั่งตัวร้ายในสายตามวลมนุษย์ จักต้องเลี้ยงบุตรหลานเช่นไร เพื่อให้เติบใหญ่เฉกเช่นพฤกษาผลิใบในยามราตรี ประหนึ่งหวนนึกถึงลูกสาวผู้ล่วงลับ
“ สายน้ำผึ้ง ” หนุ่มน้อยเพศพิเศษวัย ๑๘ ปีที่เพิ่งเรียนจบมาช่วยย่าขายของส่งตัวเองเรียนต่อมหา‘ลัย แต่หัวใจดวงน้อยที่ความตั้งใจเต็มเปี่ยมก็เริ่มไคว้เควเมื่อ “ เป็นเลิศ ” หลานชายปลัดอำเภอมาเปลี่ยนมัน
ชายหนุ่มที่กำจิบกาแฟเข้าปากหันมา พวดดด!!! กาแฟพุ้งออกจากปากแทบไม่ทัน " นี่แกเออตัวอะไรมา"ชายหนุ่มหรี่ตามอง หญิงสาวที่ใส่ชุดกี่เพ้าสีแดง สวมด้วยหัวแป๊ะยิ้ม " เออ...นี่คุณ นิลกาฬมาสัมภาษณ์งานครับ"
เมื่อตัวประกอบขอเล่นเกินบทที่ฟ้ากำหนด ตัวเอกก็ต้องหลีกทาง!
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
เมื่อสตรีนางหนึ่งถึงคราวดับขัน ก็เกิดปาฏิหาริย์ขึ้น นำพาให้หญิงสาวแห่งยุคปัจจุบันข้ามภพมาเป็นนาง ที่ผู้คนต่างก็เกลียดชัง...เรื่องราววุ่นๆในวังหลวงจึงเริ่มต้นขึ้น! เพราะเธอคนนี้
ฉันกลายเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คือการฆ่า นั่นคือจุดประสงค์ในการมีชีวิตของฉันเพราะฉันไม่มีประโยชน์อย่างอื่นแล้ว
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
“ข้าชื่อ นิ่งสือสาน” เพียงได้ยินประโยคนี้ ชูเยว่ จึงยอมเดินตามเด็กชายกลับบ้านไปพบพ่อแม่ของเขาโดยไม่ลังเล นางหวังเพียงได้พบหน้าพวกเขาอีกครั้ง แต่หากสองคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ แล้วเขาผู้นั้นล่ะ!
วอลเตอร์มาเฟียหนุ่มอิตาลี สูญเสียน้องชายเพราะสาวไทย แค้นผู้หญิงเลวๆ คนนั้นไม่ว่าเธอจะไปอยู่ที่ไหน เค้าจะทำให้เธอเจ็บเจียนตาย...จนไม่อยากมีลมหายใจอยู่บนโลกนี้อีก...!!
ฉันชอบคนพี่แต่ทำไมคนน้องถึงได้มายืนแอคหน้าหล่อต่อหน้าฉันแบบนี้ล่ะ!? “ถ้าเธอมองฉันด้วยสายตาแบบนี้ฉันจะทนไม่ไหวเอานะ”