เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ซีลีน ผิดหวังกับชีวิตคู่ เมื่อได้รู้ว่าสามีกับน้องสาวของเธอเป็นชู้กัน เธอตัดสินใจหย่ากับสามี แล้วหลบมาพักใจอยู่ที่โฮมสเตย์ริมทะเลแห่งนึง ไม่คาดคิดว่าเธอจะไปถูกตาต้องใจหนุ่มชาวประมงที่เดินผ่านเข้ามา

มันเข้ามาในหัว~~(ไม่มีหรอกนะคำโปรยน่ะಠ⁠ ͜⁠ʖ⁠ ⁠ಠ)

"ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต เธอจะตายไม่ได้ถ้าฉันไม่อนุญาต" "นรกขุมนี้ที่นายสร้างมันเอาไว้ฉันนี่แหละที่จะเป็นคนลากนายลงมาเอง”

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

“แต่ฉันไม่ชอบเธอ ยัยอ้วน เลิกยุ่งกับฉันสักที” “พี่ไม่ชอบฉันขนาดเลยเหรอ” “ใช่ เธอทั้งอ้วน ทั้งดำ ฉันชอบเธอไม่ลงจริง” “แล้ววันนึงพี่จะต้องเสียใจที่พูดกับฉันแบบนี้” “เหอะ ฉันจะรอวันนั้นละกัน” &#8230

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ฟรังค์=แอคเค่อสายร่าน=เมียของทุกคน

อย่างอรัญกรณ์เนี่ยนะน่ารักตรงไหน พูดก็มาก แก้มก็อ้วน ๆ ชอบทำหน้าแปลก ๆ แถมยังชอบยิ้มน่าเกลียดอีกด้วย เอาอะไรมาน่ารัก

เมื่อคิดถึงคนคุยเก่าที่เทไป ซันก็เข้าวัดทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวร ต่อด้วยดูดวงความรักครั้งใหม่พร้อมกับคำทำนายว่าจะเจอรักที่จริงใจ พ่อหมอบอกว่าต้องหมั่นทำบุญเขาจะได้มาเร็วๆ แต่เพื่อนผมบอกว่าปัดแอพเร็วกว่า

ผมจะต้องเอาพี่กลับคืนมาเป็นของผมให้ได้!!

คุณช่วยผม ผมช่วยคุณแบบนี้มันก็มีความสุขกันทั้งคู่ นี่คาดหวังอะไรกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกของเรางั้นเหรอครับ?

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

ลู่ซือสาวน้อยวัยใสแต่ยากจนอยู่ก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นเธอตาย! แถมหลุดเข้ามาในซีรีย์ที่ดูและมาอยู่ในร่างของสนมที่ไม่มีใครรักและเป็นสนมที่แสนร้ายกาจอีกด้วย

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

การเดินทางย้อนเวลา เธอต้องใช้ความสามารถที่มีเพื่อเอาตัวรอด - เอาเปรียบฉันเหรอ "อย่างได้ฝัน" ฆ่าหมูเหรอ "ฉันทำได้" ทำอาหารเหรอ "เอาสูตรไป" ชันสูตรศพเหรอ "ถ้าไม่เชื่อให้ฉันพิสูจน์"

ความืด และแสงสว่างทั้งหมดนำมาซึ้ฃงสงครามและการทำลายล้ายเด็กน้อยผู้เป็นผลผลิตของสิ่งนั้นจองมองด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์จ้องมองพวกมันทำลายกันเองแต่เขาจะไม่ยอมอยู่เฝ้ามอให้พวกพ้องและคนที่เขารักต้องทรมาร