ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

"ก็ชอบ แต่ไม่ได้ชอบมากขนาดนั้นว่ะ"

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

[สตรีมเมอร์ผู้นี้คือใครน่ะ เหตุใดจึงใช้คำพูดคำจาแปลกประหลาดยิ่งนัก][วิปลาสไปแล้วหรือไร พูดจาไม่น่าฟังเอาเสียเลย][คุณเขาก็น่าเอ็นดูถึงเพียงนั้น หากไม่ชอบใจก็ทำเพียงเปลี่ยนไปดูคนอื่นไม่เป็นหรืออย่างไร]

เพราะความใจร้อนของตัวเอง มันจึงทำให้ 'เธอ' ต้องได้มาตกอยู่ในข้อเสนออันแสนรัญจวนใจของ 'เขา' อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้.. "กรุณาปล่อยมือของหนูด้วยค่ะ”.. “แล้วถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ หนูจะว่ายังไง”

“คุณหนูสัญญากับข้าได้หรือไม่ว่าจะไม่ทำร้ายลูกของเรา” “เจ้าพูดเรื่องอะไร ข้าบอกข้าไม่ได้ท้อง ถึงข้าจะท้องข้าจะทำร้ายเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเองทำไม” ไป๋อวี้เหยาเอ่ยบอกคนที่ทำสีหน้าจริงจังเสียจนนางไม่กล

แม่เขาจ้างเธอให้แต่งงาน ส่วนเขาจ้างเธอให้หย่า การแต่งงานที่มากด้วยเงื่อนไข แต่เธอกับไร้ทางเลือก การอยู่ด้วยกันฉันท์สามีภรรยาที่ไร้ซึ่งใจ ทว่าได้สร้างสิ่งที่มีค่ามหาศาลให้กับเธอ...

"ผมไม่สนหรอกนะฮะว่าคุณจะใช้วิธีการเเบบไหนในการเล่นบอล เเต่ผมสนเเค่ว่าผมจะต้องได้เป็นที่1"

เมื่อได้เห็นสิ่งที่เขายื่นมาให้ความคิดทุกอย่างก็ว่างเปล่าในทันที "เอาไปตรวจ เดือนนี้เมนส์ยังไม่มาไม่ใช่เหรอ"

เผลอวูบหน้าคว่ำลงถนนจนรถชนแล้ววิญญาณทะลุมิติมาสิงร่างอนุของท่านจอหงวนที่มีใจรักมั่นสตรีอื่น ทุกอย่างก็เกือบจะดีอยู่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะฮูหยินผู้เฒ่าอยากได้เหลนจนสับเปลี่ยนยาห้ามครรภ์เป็นยาบำรุง!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

สมรสพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับ เขาจึงทิ้งฮูหยินคนใหม่ในคืนเข้าหอแล้วออกเดินทางไปสู่สนามรบ ฮูหยินของท่านโหวคนนั้นราวกับรูปปั้นสลัก สามารถถือตราพยัคฆ์อุดรนำกองทหารบุกช่วยสามีกลางวงล้อมศัตรู

คุณมีสองทางเลือก หนึ่ง... กลับไปที่ที่จากมา สอง.. เข้าไปในห้องนี้ แต่...ผมไม่เคยอยู่ในห้องกับผู้หญิง โดยที่ไม่ทำอะไร

เกิดใหม่!? เหตุใดจึงกลายเป็นหมีแพนด้า... ในยุคสมัยที่เจ้าปุกปุยนี่ยังไม่ได้เป็นสมบัติของชาติด้วยซ้ำ! ทั้งถูกล่า โดนจับไปต้ม! ศิษย์พี่เจ้าขา… แพนดี้น้อยจะรับมือไม่ไหวแล้วนะเจ้าค้าาา~

ชีวิตเจอแต่รักเฮงซวย ไม่มีทั้งลูก ทั้งผัว แต่ดันได้รับภารกิจ (แบบมัดมือชก)ให้ย้อนเวลากลับมาเชื่อมบุพเพให้พ่อแม่ตัวเองอีก งานนี้ก็ต้องลุยเท่านั้นสินะ แต่ทำไมต้องกลับไปตอน 5 ขวบเนี่ย!!!

ณ หุบเขาที่เป็นดั่งสมรภูมิรบ แพทย์แห่งโรงหมอหุยชุนได้เก็บชายหนุ่มปริศนามาดูแลจนก่อเกิดเป็นความรัก กระทั่งการมาถึงของจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่ ชะตาชีวิตของทั้งสามจะเป็นอย่างไรต่อไป!?

แวมไพร์ที่ตื่นจากการจองจำในมนต์ผนึกนับหลายพันปี จนสุดท้ายเขาก็ได้หลุดพ้นมันเสียที่ แต่ทว่ายุคสมัยที่เขาออกมานั้นมันกลับเป็นตอนยุคท่องอวกาศเสียนี่

"บิดาที่เป็นครอบครัวคนเดียวของข้าก็ไม่อยู่แล้ว เจ้าจะเป็นน้องชายให้ข้าได้หรือไม่ เสี่ยวเถิง?"/ กั่วจื่อเถิง "...." บิดามันเถอะ ข้าหาได้อยากมีภาระตัวโตเช่นเจ้าไม่ แล้วข้าเลือกอะไรได้มั้ย!? ก็ไม่!!

คุณเคยแอบรักเพื่อนสนิทตัวเองไหม? ส่วนเธอ...รักเขาจนไม่เหลือสายตาเอาไว้มองใคร "มึงชอบกูเหรอหนาม" "..." "ถ้ามึงชอบกูก็หยุดซะ เพราะกูไม่ได้ชอบมึง แล้วก็เลิกจุ้นเลิกวุ่นวายเรื่องของกูสักที แม่ง น่ารำคาญ"