นางประมุขพรรคมารกลับกลายเป็นเชลยบรรณาการในชั่วพริบตาให้กับแคว้นสวี่ ช่างเป็นเรื่องเหลวไหลสิ้นดี! นางไม่ยินดีเสียอย่างผู้ใดจะกล้าอาจหาญต่อกรกับนาง

เธอยอมทนอยู่กับคนไร้หัวใจ ใช่แค่เพราะรัก แต่เพราะพันธะที่ผูกไว้ แม้ต้องจมหยาดน้ำตาหรือสูญสิ้นทุกสิ่งอย่างเธอก็ยอม

ลี่เหมยคุณหนูใหญ่ของจวนสกุลหยางที่ถูกลงโทษด้วยกฎเหล็กประจำบ้านจึงทำให้นางได้หมดอายุขัยลงและได้มีดวงจิตวิญญาณหญิงสาวสมัยใหม่ได้จับพลัดจับผลูมาเกิดใหม่ที่ร่างหญิงสาวที่แสนรันทดผู้นี้

“พี่ว่าเรา หย่ากันเถอะ”แม้จะพอรู้ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง แต่มันกลับไม่ง่ายเลยกับการเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้

ถึงเธอจะรักเขามากแค่ไหน แต่ก็ใช่ว่าจะขาดเขาไม่ได้ การแต่งงานที่มีกำหนดเวลาสี่ปีแล้วจบกัน ไม่ต้องรอให้ถึงวันนั้น วันนี้เธอขอ 'หย่า' กับเขา แล้วจากไปพร้อมกับ 'ลูก' ในท้องที่เขาจะไม่มีวันรู้

เธอเป็นแค่คนไร้ค่าที่ไม่เคยมีตัวตน และเป็นคนที่ใคร ๆ ต่างก็ไม่ปรารถนา แม้กระทั่ง...เขา

ระรินนภาตายแล้วสวมร่างที่ชื่อเหยาลี่หลินมีสามีชื่อหยวนเลี่ยงจินมีลูกฝาแฝดสามคน ที่นี่ไม่ใช่นรกสวรรค์แบบที่คิดไว้กลับเป็นหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่เรียกว่าหมู่บ้านได้เหรอเพราะที่นี่อยู่ในป่าแห่งหนึ่งต่างหาก

ก่อนตายฮุ้ยเจวียนถึงได้รู้ นางติดค้างความรักสามีมากมายเหลือเกิน หากมีโอกาสได้กลับไปเป็นสามีภรรยากันอีกครั้ง นางจะทำทุกทาง ไม่ให้เขาต้องลำบากคิดแผนการกำจัดเหล่าหญิงงาม นั่นอีกแล้ว

ทำดี ได้ดี ..ไม่มีอยู่จริง !! ฉันช่วยชีวิตลุงคนนึงไว้ จนบังเอิญได้งานเป็น.... เลขาว่าที่ประธานคนใหม่ เจอกันวันแรก เขาก็เรียกฉันว่า ‘เมียน้อย’ ซะแล้ว

นักศึกษารุ่นพี่ ที่ใครๆ ต่างพูดถึงว่าเย็นชาและเข้าถึงยาก แต่กลับให้ความสนใจรุ่นน้องปี1 เพื่อนน้องชายของตัวเอง

เผลอขึ้นเสียงใส่ก็ทำหน้าขึงขัง แซวว่าลงพุงก็พลิกตัวนอนหันหลัง ไม่พอใจก็จะชอบลงโทษภรรยาบนเตียง… จื่อลู่ รู้สึกเครียด ตาแก่ที่บ้านเป็นอะไรกันแน่ ? ให้โอเมก้าโลว์คลาสแบบเขาอยู่อย่างสงบๆสักทีจะได้ไหม!!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

คนหนึ่งคิดไปไกล อีกคนไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าคู่นอนชั่วคราว

"เพรา...ใส่กระโปรงต้องนั่งให้เรียบร้อย หุบขา นั่งหลังตรง อย่าคุยในเวลาเรียน" เหมันต์ดุ กะเพราหันมาพร้อมรอยยิ้มก่อกวน "ถ้าเพราทำตามที่พี่เหบอก พี่เหจะยิ้มให้เพราบ้างได้ไหม?"

เธอแต่งงานกับเขาด้วยความรัก แต่เขาแต่งเพราะความจำใจ และรอวันหย่า เพื่อไปแต่งงานกับคนรักของเขา

พอกลับมาเกิดใหม่ฉันก็รู้ว่าตัวเองเป็นแค่ตัวร้ายอายุสั้นในนิยาย จึงพยายามเปลี่ยนชะตาชีวิต แต่ท่านพ่อกลับหาคู่หมายมาให้ ไม่นะคะ! ท่านพ่อ! ลูกไม่อยากแต่งงานกับทรราชโรคจิตคนนั้น!

ตำนานเล่าขาน จิ้งจอกทะเลทราย นักล่าเเห่งเเดนร้อนผู้น่าสะพรึงกลัว ผู้คนต่างหวาดกลัวสัตว์ร้ายตัวนี้ เเม้มันจะดับสูญไปเเล้วก็ตาม "อึ๋ย- ดูเหมือนว่าจิ้งจอกทะเลทรายคงเสื่อมถอยในรุ่นของฉันเเล้วสิ"

เรื่องอะไรนางร้ายจะต้องยอมแม่ดอกบัวขาวนั่น? ทำเป็นใสซื่อที่แท้ก็จะเอาทั้งพระเอกทั้งตัวร้าย พระเอกต้องคู่กับนางร้ายอย่างฉันเท่านั้นย่ะ นางเอกอย่างหล่อนน่ะฝันไปเถอะ

‘เขาหันมามองเธอเพียงหางตา แม้จะเห็นว่าหญิงสาวอุ้มลูกน้อยวัยสามเดือนอยู่ในอก แต่เขาก็เลือกจะเดินผ่านเธอไปราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน’

เธอผิดเองที่ปล่อยตัวให้ท้องในขณะที่เขาเฝ้าย้ำเสมอ ดังนั้นเมื่อมีเมล็ดถั่วกำลังเจริญเติบโตขึ้นมาในท้องเมื่อไม่พร้อมก็ไม่ควรจะรักษาดูแลมัน ก่อนจะรู้ความจริงว่าเขาเธอมีไว้แค่สำรอง