- 61
- 94.03K
- 397
เพียงดวงวิญญาณที่อ่อนแอได้หลุดลอยไป แต่เพียงไม่นานก็กลับเข้าร่างเดิมอีกครั้ง " ไม่เป็นไรนะม่านเหยา เจ้าแค่ตายแล้วฟื้นเท่านั้น "
เพียงดวงวิญญาณที่อ่อนแอได้หลุดลอยไป แต่เพียงไม่นานก็กลับเข้าร่างเดิมอีกครั้ง " ไม่เป็นไรนะม่านเหยา เจ้าแค่ตายแล้วฟื้นเท่านั้น "
“พี่ธีขา” “หืม!” จู่ๆคนข้างตัวก็ส่งเสียงเรียกหวานจนชายหนุ่มต้องหันมามองว่าใช่จริงๆรึเปล่า “โกรธอะไรอีกแล้วละคะ” “เปล่านี่”
ตงหยางผู้ก่อเกิดกำเนิดจากครรภ์มารดาผู้เป็นเทพบิดาเป็นราชามารแต่แล้วเมื่อครั้งเขาถือกำเนิดใยต้องอยู่ภายในต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ชีวิตยากลำบากแต่เด็กยังต้องใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์และพบเจอกับนางผู้หนึ่ง
ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจาก ผู้ซื้อกับผู้ขาย เธอซื้อน้ำมนต์จากเขา เขาก็แค่เด็กส่งของ วันหนึ่ง เธอคิดใช้งานเขาผิดประเภท "คุณกำลังเปลี่ยนสถานะของผม จากคนคุย เป็นเด็กเอ็นฯนะครับ" "555คุณมั่นใจเกินไป"
133519534
เมื่อชายชราที่เคยใช้ชีวิตอย่างเรื่อยเปื่อยและเพิกเฉยต่อพรสวรรค์ของตัวเองได้รับให้มาเกิดใหม่อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ต่างออกไปเมื่อเขาจะหันเข้าสู่วงการดนตรีไทยอันเป็นชื่อสียงของตระกูลเพื่อทำให้มันดีขึ้น
ฉางเป่ยโม่ชื่นชอบสตรีเอวบางร่างน้อยเป็นที่สุด เมื่อวันเข้าหอเห็นเจ้าสาวที่ไม่ใช่คนที่ตนหมายปองเอาไว้เขาจึงทิ้งเจ้าสาวในคืนเข้าหอพร้อมตวาดใส่หลงอันยี่ว่าไม่ใช่สตรีที่เขาใฝ่ฝัน พี่สาวนางต่างหากที่ใช่
พบกันคราแรกเฟิงอ๋องเกือบคร่าชีวิตของเหลียนผิงให้สิ้นชีพ คิดอะไรถึงจับนางมาแขวนคอเล่น! โชคยังดีที่เสี้ยวเวลาสุดท้ายผู้เป็นอ๋องยังสำนึกได้ไว้ชีวิตนาง หลังจากนั้นนางก็ขอสาบานว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก
แด๊ดดี้ที่ไม่ได้แปลว่าพ่อ แต่แปลว่าผัวเยดุเยบไม่ยั้ง
หลิวซืออินถูกฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้งคนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ แล้วอย่างไรต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย!
สามปีที่นางและเขาอยู่ร่วมจวน สามปีที่ได้รับเพียงความหมางเมิน จากบุรุษไร้หัวใจอย่าง 'เซียวจี้ผิง' 'ไป๋อวิ้นเฟิง' ไม่อยากทนทุกข์ทรมานอีกแล้ว ในเมื่อเขาไม่รักก็ถึงคราวที่ต้องจากลา เริ่มต้นชีวิตใหม่
สมรสพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับ เขาจึงทิ้งฮูหยินคนใหม่ในคืนเข้าหอแล้วออกเดินทางไปสู่สนามรบ ฮูหยินของท่านโหวคนนั้นราวกับรูปปั้นสลัก สามารถถือตราพยัคฆ์อุดรนำกองทหารบุกช่วยสามีกลางวงล้อมศัตรู
ชาติที่แล้วทำผิดต่อภรรยาและบุตรสาวหลงกลดอกบัวขาวใจโฉดจนต้องตายทิ้งลูกเมียให้ทรมานแสนสาหัส เมื่อได้โอกาสกลับมา...ข้าจะชดใช้ให้เจ้าและลูก ข้าจะแก้แค้นตอบแทนคนพวกนั้นให้สาสมกับสิ่งที่พวกมันทำ
เพราะความใสซื่อ รู้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมมนุษย์ทำให้เผลอใจไปกับเขา กว่าจะรู้ตัวว่าสิ่งที่ได้ตอบแทนมาเป็นเพียงคำลวงก็เป็นวันที่เธอมอบใจให้ไปแล้ว
เพราะนางเป็นเพียงบุตรสาวที่ไร้ค่าในสายตาของบิดา จึงได้ถูกส่งตัวไปแต่งงานกับโจรภูเขานามว่า 'โม่เหวิน' แทนพี่สาวที่เป็นหญิงงามอันดับหนึ่ง นางจะต่อกรกับโจรภูเขาที่แสนโหดเหี้ยมผู้นั้นได้อย่างไร
รักที่เกิดจากหน้าที่จะมีความเป็นไปได้มากแค่ไหนกัน เมื่อคนหนึ่งมีลูกเพื่อเงิน คนหนึ่งมีลูกเพื่อสืบสกุล เด็กที่ไม่ได้เกิดจากความรัก ความสัมพันธ์ซึ่งไร้เยื่อใยความผูกพัน จะก่อให้เกิดความรักได้หรือไม่
สมาชิกในครอบครัวถูกพรากไปจากอกนาง ลู่เซียวมี่ปรารถนาตายตาม แต่เหตุไฉนลืมตาตื่น ถึงไม่ได้ตายสมใจ? แถมยังมีลูกเลี้ยงที่เป็นว่าที่ตัวร้ายในอนาคต ไหนจะสามีผู้นั้นที่ตามตอแยนางไม่เลิก "ชะตานี้ข้ารับไว้เอง"
ทุกคนรู้ดีว่า ‘เดรโก มัลฟอย’ หวง ‘ดอกบัว’ ดอกนั้นมากแค่ไหน { คำเตือน : ระวังงูในสระบัว }
ตราบาปที่ไม่ได้ก่อจองจำชีวิตของเธอ 'โบตั๋น' อย่างไม่มีชิ้นดี เพราะความรักแรงโกรธเเรงของเขาเขมราชคนเดียวเลยแท้ๆ
หลิงซีหยาง ลืมตาขึ้นมาพบกับห้องที่เขาคุ้นเคย แต่ว่าเขาตายไปแล้วไม่ใช่หรือ ตายจากน้ำมือของคนที่ไว้ใจ และเชื่อใจ แต่ไม่คิดว่าพวกเขาจะทำร้ายเขาได้ แต่เมื่อมีโอกาสกลับมาอีกครั้ง เขาจะไม่ยอมอีกแล้ว