ไม่มีปัญหาไหนที่แก้ไม่ได้ด้วยอาหาร จางซิ่วอิงถือคตินี้มาตั้งแต่ชาติก่อน ทั้งบิดาที่ห่างเหิน สามีพ่อหม้ายมาดขรึม หรือลูกเลี้ยงที่ไม่ชอบหน้า หลังเธอเสิร์ฟอาหาร พวกเขาก็ยิ้มหวานมองมาที่เธออย่างรักใคร่

เพราะความเกลียดชังจากการถูกหักหลังนำพาให้เธอได้ย้อนเวลาเพื่อกลับมาแก้ไขชีวิตรักของเธออีกครั้ง

เจอกันครั้งแรกเธอก็ถูกชีคเถื่อนจับจูบซะแล้ว ทั้งที่เขาว่าเธอไม่ใช่สเปค คุณหนูร้ายจะกลายเป็นจอมใจชีคได้ยังไงมาลุ้นกันค่ะ

เป็นวิญญาณปรมาจารย์ล่องลอยในยุคที่นิยายครองโลกอยู่ดีๆ ลืมตาอีกทีก็กลายเป็นศิษย์นอกไร้พลังเสียอย่างนั้น

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ชาติที่แล้วอุตริไปเปลี่ยนชื่อจากคนดวงดีเลยกลายเป็นคนดวงซวย! เมื่อได้กลับมาเกิดใหม่ ‘แม่ละเมียด’ เลยไม่คิดใส่ใจ ไม่ว่าชื่อจะเฉิ่มเชยอย่างไร เธอมั่นใจว่าจะทำให้ชาตินี้ ทั้งรวย ทั้งเฮง ได้อย่างแน่นอน!

อ้ายเหรินเฝ้ารอเวลาติดตั้งระบบเป็นเวลาสามปี ในที่สุดมันก็เต็ม 100% ก่อนที่อ้ายเหรินจะมีเวลาได้ดีใจ โลกก็กลับตาลปัตร คนกลายเป็นซอมบี้ พืชกลายเป็นสัตว์กินเนื้อ ส่วนเธอกลายเป็นชาวสวน...

ไม่ว่าจะยุคสมัยใด มีคนดีก็ต้องมีคนชั่วสินะ นางเกลียดที่สุดก็คือพวกคนชั่วที่มีเงินและอำนาจ แต่เอาเถิด ข้า เกา จื่อเถียน ผู้นี้ได้รับโอกาสเกิดใหม่อีกครั้ง รับรองว่าจะลากทุกคนที่ทำผิดออกมารับโทษให้จงได้

กู้เยว่ฉี คุณหนูผู้เย่อหยิ่งลูกสะใภ้ของหลิงอ๋องนางถูกสามีที่แสนดีจับกรอกยาให้แท้งบุตร เขียนหนังสือหย่าและจับไปบวชชีภายหลังสกุลกู้ถูกตัดสินประหารชีวิต นางถูกฆ่าที่ลานหลังวัด ก่อนตายนางขอโอกาสอีกครั้ง

รู้ว่าการกินน้องนั้นไม่ง่าย แต่ขอให้พี่ได้วอแวเถอะ คนมันน่ามันเขี้ยว! “ทำไม?หรือเธอกลัวทนเสน่ห์ของฉันไม่ไหวแล้วปล้ำกันเหรอ” “บ้า ใครจะไปปล้ำพี่ พี่นั่นแหละที่จะปล้ำมิน!” “ว้า มีคนรู้ทันซะแล้ว เขินจัง"

ในใต้หล้านี้ตำแหน่งฮูหยินหยวนต้องเป็นของนางเท่านั้น นี่คือหน้าที่ของหลานจางลี่... แต่สำหรับหยวนฟางหลง ภรรยาพระราชทานก็ไม่ต่างจากของรางวัลใดๆ ที่เขาไม่อยากได้แต่ก็ปฏิเสธรางวัลนี้ไม่ได้

ข้าจะใช้ชีวิตให้สมกับอาชีพเกษตรกร แต่เดี๋ยวนะ ผู้สร้างระบบหยุดให้รางวัลข้าเถิด เพราะข้าใช้มนตราระดับสูงได้ ทั้งยังใช้ดาบได้คล่องแคล่วกว่าผู้ใช้ดาบเสียอีก ข้าจะเป็นเพียงชาวสวนเท่านั้น !!

คนอย่าง "ดร.กันต์ นิธิธราสกุล" ไม่เคยอินเรื่องความรักอยู่แล้ว พรหมลิขิตอะไร ไร้สาระ! แต่ ... ลูกแมวที่ชอบทำหน้างอแถมยังเอาแต่ขู่เขาฟ่อๆ ตัวนั้น ทำไมมันน่ามันเขี้ยวจังวะ เชี่ยเอ๊ย อยากพากลับบ้าน

"ทำไมจนขนาดนี้" "สวรรค์ไม่ยุติธรรม" "ปากกัดตีนถีบของจริง"

เขาเข้าใจเธอผิดครั้งใหญ่ แต่ในความเกลียดชังนั้น กลับยังมีรักที่ไม่เคยจางหาย

คอมเมนต์ด่าพระเอกอยู่ดีๆ ดันทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างนางร้ายที่จุดจบไม่พ้นความตายเนี่ยนะ! ทั้งต้องวางแผนอนาคต ทั้งต้องเอาตัวรอดจากแผนร้ายที่มีเข้ามาไม่เว้นวัน แล้วนางร้ายเช่นข้าจะมีชีวิตที่ดีได้ไหมนะ?

กวีกิตจำใจต้องแต่งงานตามคำสุ่งของคุณปู่ เขาจึงเอาความโกรธที่มีกับคุณปู่ทั้งหมดมาลงที่รติรัตน์เมียไร้เดียงสาที่คุณปู่เลือกมาให้

จะเป็นยังไงถ้ามีคนมาเกิดใหม่พร้อมกับรูเดียสเเละรู้ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เรื่องอาจจะฟังดูดีถ้าคมที่มาเกิดใหม่ไม่ใช่ผม

ผู้จัดการโรงงานหล่อเนิร์ดมาอ่อยฉัน ทั้งที่เขามีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็น่าแปลก ทำไมบุคลิกเขาเปลี่ยนไปหรือเขาคือ…คนละคนกัน

ชาติก่อนเฉินซูเจียวถูกน้องสาวกับสามีหักหลัง ต้องตายไปอย่างอนาถใต้ฝ่าเท้าของชายผู้หนึ่ง กลับมาเกิดใหม่ถึงได้รู้ว่าแท้จริงแล้วตัวเองอยู่ในโลกนิยาย (ที่ตัวเองเขียนแต่ดันจำไม่ได้) เธอปราศจากความทรงจำนั้น