- 51
- 11K
- 167
“ฉันขอนายเป็นแฟนทุกวัน แต่นายก็ไม่เคยตอบรับฉันเลย ใจร้ายชะมัด..”
“ฉันขอนายเป็นแฟนทุกวัน แต่นายก็ไม่เคยตอบรับฉันเลย ใจร้ายชะมัด..”
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
บิดาวางแผนส่งตัวเพื่อเป็นพระสนม บุตรีจอมทโมนจึงหลบหนี โชคชะตากลั่นแกล้งเงินหมด หนีเสือปะจระเข้ เพียงชั่วข้ามคืนได้แฝดน้อยจอมซนมา เลี้ยงแฝดไม่ใช่ปัญหา แต่บุรุษผู้นี้ไยจึงวุ่นวายกับข้ายิ่งนัก
ถ้าตื่นช้ากว่านี้คงได้เป็นผีเฝ้าตึกแน่ คือนิยามสถานการณ์ของเจมส์ที่เกือบตายในวันหายนะ เมื่อจู่ๆ ยานบินต่างดาวก็มาบุกโลกพร้อมด้วยเหล่าหุ่นยนต์นับไม่ถ้วน งานนี้จะอยู่หรือไปก็ขึ้นอยู่กับหุ่นของพวกเขาแล้ว
“อย่าลืมสถานะตัวเองว่าตัวเองเป็นแค่ลูกหนี้ของพ่อฉันเท่านั้น เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น แล้วอย่าคิดนะว่าจะมาเป็นเมียของฉัน"
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
‘หย่า’ เป็นทางออกของชีวิตคู่ที่เดินต่อไปไม่ได้ ทว่าก่อน ‘หย่า’ เธอขอเอาคืนให้สาสมกับ ‘น้ำตา’ ที่เสียไป
จุดเริ่มต้นคือความผิด 'พี่สาว' แต่คนที่รับกรรมกลับเป็น 'เธอ' ที่ต้องแบกรักความเกลียดชังของเขาทั้งหมด
ปณิธียอมตกเป็นนางบำเรอของอดีตเพื่อนร่วมรุ่น เพื่อแลกกับความรัก แต่สิ่งที่เธอได้รับกลับมาไม่ใช่ความรัก แต่เป็นลูกในท้องกับหัวใจที่บอบช้ำของตัวเอง
“ท่านพ่อกับคุณชายใหญ่ของท่านถูกฆ่าตายที่ชายแดน ตระกูลหม่าถูกกล่าวหาว่าก่อกบฏ ฮึก…นายหญิง คุณชายเล็กและคนอื่นๆ ถูกจับตัวไปและจะถูกประหารในวันพรุ่งนี้”
บุษบามินตราเป็นพระธิดาจากแคว้นเทพพระนครที่ต้องหนีภัยสงครามพร้อมครอบครัวจนเธอต้องไปอยู่ที่ยุคสามพันและในคืนที่เกิดสุริยุปุราคาเธอก็ข้ามเวลากลับมาเพื่อปฏิบัติภารกิจบางอย่างที่ถูกกำหนดมาตั้งแต่บรรพกาล
หลันฮวานางได้เสียชีวิตในวันไหว้เทพภูเขาศักดิ์สิทธิ์ด้วยลมพายุที่รุนแรงมากจนไม่สามารถต้านแรงลมได้ จึงทำให้นางตกหน้าผาตายเหลือแต่วิญญานที่ยังไม่ตายตาม แต่โชคชะตาของนางนั้นยังไม่สิ้นสุด
ผัวเมียนอนห้องเดียวกันไม่เห็นจะแปลกตรงไหน แต่เป็นได้แค่เมียบนเตียงเท่านั้นจะให้จัดพิธีแต่งงานเอาสินสอดไปกองตรงหน้า ให้เธอฝันกลางวันไปก่อนแล้วกัน
เหมยอิงอุตส่าห์อุทิศช่วงเวลาวันหยุดเพื่ออ่านนิยายคลายเครียด แต่ไหงเครียดหนักกว่าเดิม พระเอกบัดซบขนาดนี้ ทุกคนชอบลงไปได้ยังไงกัน ขัดใจยิ่งนัก งั้นก็ทะลุมิติไปเป็นภรรยาตัวร้ายซะเลยสิ!! เอ๊ะ?
เวรกรรม...อะไรของอันดากันเนี่ย อ่านนิยายวายอยู่ดี ๆ ก็เกิดใหม่มาอยู่ในร่างของตัวร้ายที่เป็นถึงภรรยาของพระเอก
ผู้ชายบ้านๆ ทรงโจรแบบนั้นเหรอ ไม่มีทางที่เธอจะสนใจหรอกไม่ใช่สเปค แล้วนั่นอะไร มีลูกติดอีก เจ้าหนูจำไมที่คอยเตือนเธอว่า 'แม่ขิมอดทนนะ อีกหน่อยพ่อก็โตแล้ว'
ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน เธอก็เป็นได้แค่ "ของตาย" หรือแค่สินค้าทางธุรกิจสำหรับเขา
...มันคงจะดีกว่านี้ ถ้าหากชายแปลกหน้าที่ตกลงมีพันธนาการลับๆร่วมกับปารวีในวันนั้น ไม่กลายมาเป็นท่านประธานของเธอในวันนี้ จากความสัมพันธ์แบบ 'คู่นอน' จึงต้องผันเปลี่ยนมาเป็น 'เจ้านาย VS นักศึกษาฝึกงาน'
สี่ปีก่อนความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างเขาและเธอเกิดขึ้นเพราะฤทธิ์ยาและจังหวะชีวิตพาไปเจอ สี่ปีให้หลังใครจะคิดว่าเขาจะได้เจอเธออีกครั้งพร้อมกับเด็กแฝดที่เรียกเธอว่าแม่จ๋า...นั่นลูกเขาใช่มั้ย?
โฮบที่เศร้าใจเพราะหว่าหวาจากไปแล้วเจอไดอารี่สมัยประถมและได้ย้อนเวลาในสมัยที่เขาเรียนประถมหกพร้อมกับปอนด์เพื่อนรักเขาอีกคนนึง เรื่องราวทุกคนต้องเอาใจลุ้นว่าโฮบจะได้บอกความในใจกับหว่าหวาสำเร็จหรือไม่