กว่าจะรู้ตัวว่าถูกเลี้ยงต้อยมาเจ็ดปีก็ในวันที่ถูกจิรัสย์ลากขึ้นเตียง "ไม่ต้องห่วง ได้กันแล้วยังไงพี่ก็รับผิดชอบ" มัทนามองหน้าผู้ชายที่ฟาดเธอมาทั้งคืน บ้าบอ! ใครอยากให้เขามารับผิดชอบกัน

เมื่อรักครั้งแรกจบลงที่การเลิกรา ตลอดเวลาที่พลัดพรากจากกันไปไกล ไม่เคยมีวันไหนที่ลืมรักเรา

เมื่อชายชราที่เคยใช้ชีวิตอย่างเรื่อยเปื่อยและเพิกเฉยต่อพรสวรรค์ของตัวเองได้รับให้มาเกิดใหม่อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ต่างออกไปเมื่อเขาจะหันเข้าสู่วงการดนตรีไทยอันเป็นชื่อสียงของตระกูลเพื่อทำให้มันดีขึ้น

เขาโอบเอวฉันไว้ไม่ให้ล้ม ทันใดนั้น เขาก้มลงมา ริมฝีปากร้อนผ่าวของเขากดทับมาที่ริมฝีปากของฉัน ฉันหลับตาลง...อืม..ฟิน..

‘แม่เลี้ยงเดี่ยว... ก็เคยแต่ใช้เรียกคนอื่น ใครจะคิดว่าวันหนึ่งต้องใช้มันกับตัวเอง’

ผิดหรือที่เธอตัดใจจากเขาไม่ได้ ผิดหรือที่เธอยังตอแยเขา...ผิดด้วยหรือที่สุดท้ายเธอยอมแพ้และจากไปโดยไม่บอกลา

"ถอนหมั้นให้เฮียสิ แล้วเฮียจะหาผู้ชายคนใหม่มาแต่งงานกับเธอแทน“

มาเรียพูดโน้มน้าวเด็กน้อย เหตุผลที่มิเกลต้องไปเรียนไม่ใช่แค่เพราะมาเรียอยากให้มิเกลไปเจออะไรใหม่ๆอย่างเดียวแต่ถึงเวลากงล้อแห่งโชคชะตาได้วิ่งแล่นแล้วต่างหาก

เมื่อครูสาวผู้มากความสามารถประสบอุบัติเหตุแล้วตื่นขึ้นอีกทีก็พบว่าตนเองทะลุมิติเข้ามาอยู่ในยุคโบราณคล้ายจีนแล้ว

โปรย เขาแอบรักเธอตั้งแต่เด็ก คอยดูแลและคอยปกป้องเธอเพื่อให้เธอเติบโตเป็นผู้หญิงที่เขารักมากที่สุดในชีวิต

แต่งงานกันจะเข้าปีที่สี่ไม่มีวันไหนเลยที่เขาตื่นมาพร้อมความคิดที่ว่ารักเมียจังวะ ก็กูไม่ได้รัก มันทำไมเหรอ

นางไม่ได้รักชายผู้นี้ นายพรานร่างหมี หน้าตาอัปลักษณ์น่ากลัว แต่สถานการณ์พาไป นางจึงตกกระไดพลอยโจน จำใจต้องมาเป็นภรรยาเขา

"เด็กคนนี้วาจะยกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของพี่ หรือวาจะเลี้ยงเองแล้วให้พี่เป็นคนรับผิดชอบค่าเลี้ยงดูทั้งหมด เพราะยังไงเราก็ต้องหย่ากัน นั่นหมายความว่าการอยู่ด้วยกันแบบสามคนพ่อแม่ลูกไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน"

ผมหล่อ รูปร่างดี มีกล้ามท้องแปดก้อน ไอ้จ้อนก็ใหญ่ ขนาดนี้แล้วคุณยังไม่หวั่นไหวอีกเหรอ?

เบนจามินหนุ่มร่างใหญ่วัย 27 ปี ที่โดนเพื่อนในทีมหักหลัง จนทำให้ถึงแก่ชีวิต แต่ดันตื่นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของ"การันต์" หนุ่มน้อยหน้าหวาน เด็กมหาลัยปี 4 ที่แสนดีและโดนรังแกอยู่บ่อย ๆ จากสองแม่ลูกใจร้าย

สี่ปีก่อนความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างเขาและเธอเกิดขึ้นเพราะฤทธิ์ยาและจังหวะชีวิตพาไปเจอ สี่ปีให้หลังใครจะคิดว่าเขาจะได้เจอเธออีกครั้งพร้อมกับเด็กแฝดที่เรียกเธอว่าแม่จ๋า...นั่นลูกเขาใช่มั้ย?

เจ้าไก่ป่าดวงหดที่อยู่ดีๆก็ชนต้นไม้ล้มหงายท้องตายกลับกลายเป็นไก่ยักษ์ขึ้นมาทันทีหลังจากเธอชี้นิ้วไปทางมัน ส่วนต้นไม้ก็หดเล็กจิ๋วเพียงแค่เธอชี้นิ้วไปอีกครั้ง โอ้!เธอได้พรวิเศษเพียงแค่ชี้นิ้วไปเท่านั้น

เธอไม่รู้เลยว่า...จูบ จะทำให้ผิวกายของเธอเห่อร้อนไปทั่วร่าง กลางกายแสบแปลบ ๆ ความหนาวเหน็บจากพายุฝนหายวับ เหลือเพียงความรู้สึกรุ่มร้อนประหลาดที่เธออยากทำอะไรไม่รู้กับเขาอีก มากกว่านี้...มากกว่าจูบ...

'กอดของข้าไม่อบอุ่นหรือ จึงคิดจะหนีข้าไป' พลางมองจ้องเข้าไปในดวงตาหวานฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำใส ให้ตายเถิด จะสวมบทเป็นสามีผู้โหดร้ายเสียหน่อยดันมาตกม้าตายเพราะเจ้าแมวน้อยนี่เสียได้ !!!

เจ้าของใบหน้าหล่อที่มีตำแหน่งเป็นประธานบริษัทกำลังอยู่ห่างจากหน้าของเขาเพียงแค่คืบ พร้อมกับเอ่ยประโยคที่ไม่น่าเชื่อ "ลองเปลี่ยนเป็นผมดูไหม ทุกอย่างของเขาจะไม่มีอยู่ในความทรงจำคุณอีกแน่นอน"