'ลูอิส' คิดมาตลอดว่าซอมบี้ไม่มีอยู่จริง จนกระทั่งเขาได้ตื่นขึ้นมาในร่างของเบบี้วัยสองขวบ ขาที่ยังเดินไม่แข็งนี่ก็น่าเป็นห่วง แต่ที่แย่ที่สุดคงเป็นเสียงคำรามของซอมบี้ที่อยู่หลังประตูบานนั้น!!

‘สัญญากับน้อยนะ ถ้าพี่เธียรไม่รักน้อยแล้ว ขอให้บอกกันตรงๆ อย่าโกหกหรือปิดบัง แค่บอกมาคำเดียวน้อยจะเป็นฝ่ายไปเอง ไม่อยู่ให้พี่เธียรต้องลำบากใจเลยสักนิด...’

เมื่อบุปผาต่างขั้วสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ กายผสานกับวิญญาณที่เปลี่ยนผันผิดแผก จะมอบคืนวันอันสงบสุขได้อย่างไร?

ตั้งแต่ที่ ‘สะใภ้’ เข้ามาในชีวิต ‘คุณชาย’ ตระกูลชี ความสัมพันธ์ที่ดูเหมือนจะดี กลับมีบางสิ่งที่เป็นรอยแหลกร้าว พบกับเรื่องที่มีทั้งความหวานระทมขมคาว เมื่อสะใภ้ร้าย คุณชายก็จะชั่วให้สะใจ

เขารับผิดชอบลูกในท้อง ยอมแต่งงานทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รัก คิดมาเสมอว่ามันคงเร็วไป ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขากำลังรอใครคนนั้นอยู่ หากพยายามจนสุดความสามารถแล้ว ถ้าไม่รักกัน เธอก็จะไป...

"ให้กัสรุกพี่บ้างดีไหม เผื่อพี่จะชอบ" "ไม่ได้หรอกครับเพราะตอนนี้ กัสเป็นเมียพี่แล้ว"

เรื่องราวการผจญภัยของอิลิอันเริ่มต้นขึ้นเมื่อเขาได้รับภารกิจใหม่ที่ท้าทายจากองค์กรการสำรวจสิ่งแวดล้อมระดับโลกภารกิจนี้คือการสำรวจแผ่นดินใหม่ที่ตั้งอยู่ในภาคใต้ของมหาสมุทรแอตซึ่งไม่เคยมีใครเคยสำรวจ

ชายคิดว่าเคราะห์ใหญ่ในชีวิตที่เขาต้องเจอตอนอายุสามสิบห้าปีไม่ใช่อุบัติเหตุหรอก แต่เป็นการต้องแต่งงานกับคัทรินต่างหาก !

เธอแต่งงานกับเขาด้วยความรัก แต่เขาแต่งเพราะความจำใจ และรอวันหย่า เพื่อไปแต่งงานกับคนรักของเขา

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

dead plate มีเนื้อหาจากเกมและเสริมเข้ามาเป็นฉบับใหม่ ปราศจากความรุนแรงในเกมใด ๆ กลายเป็นนิยายรักเบา ๆ สักเรื่อง

'ลูก' ที่เขาไม่ต้องการนั่งอยู่ตรงหน้า 'ดิฐากร' ไม่แม้แต่สงสัย ทั้งๆ ที่ประวัติการรักษาอยู่ในมือกุมารแพทย์อย่างเขา หรือเขาต้องการทอดทิ้งราวกับตายจากจริงๆ รักในครั้งนั้นไม่เคยหวาน แต่ขมจนต้องหลั่งน้ำตา

ในวันที่ปภังกรและคู่หมั้นสาวไปแจกข้าวสารที่โรงเจ ได้มีผู้หญิงท้องแก่ใกล้คลอดมารับของแจกด้วย เขาคงจะไม่หัวใจเต้นแรงขนาดนี้ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่อดีตนางบำเรอที่เขาเลี้ยงไว้… ตกอับขนาดนี้เลยเหรอ

ตำรวจน้ำดีอย่าง 'กัญญาวีร์' ถูกเก็บเพราะความไม่สยบต่ออำนาจมืด ความดีที่สู้ทำกลับต้องแพ้เม็ดเงิน ศรัทธาที่มีจึงหมดลง หากแต่โชคชะตากลับเล่นตลกส่งเธอกลับไปยังยุคกู้กรุง ให้เธอได้เรียกสิ่งที่โยนทิ้งกลับมา

“ใครคือพ่อของเด็ก” / “ไม่ต้องกังวลนะคะ ข้าวกับปอไม่ใช่ลูกของคุณชายค่ะ”

การทดลองที่ผิดพลาดเพียงเล็กน้อยสู่หายนะอันยาว

ในวันที่หล่อนตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่กับใครอีกคน เขากลับหวนคืนมาพร้อมทวงสิทธิ์ที่ทิ้งขว้างไปอย่างไม่ไยดี...

เธอรักเขา แต่ไม่ได้หวังให้เขารักตอบ สิ่งเดียวที่เธอหวังจากเขา...คือขอให้เขาหายโกรธและยกโทษให้ เมื่อถึงเวลาที่ต้องไปจากที่นี่จะได้ไม่มีอะไรติดค้างระหว่างกัน...

พยายามจนสุดแรงจะยื้อ...อย่างไรเขาก็ไม่รัก วิวาห์รอหย่านี้เธอขอไปเองเสียยังดีกว่าให้เขามาพรากลูกไปจากอก...

ถูกเนรเทศไปยังดินแดนทางเหนืองั้นหรือ? ก็ไม่เลวนี่ สำหรับสตรีที่มีความทรงจำในชีวิตก่อนอย่างนางดินแดนทางเหนือที่ผู้คนมองว่าโหดร้ายคงเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจได้อย่างดี "ในที่สุดก็จะได้พักแล้วสินะ"