เพราะเกิดในแคว้นที่บุรุษเป็นใหญ่ทำให้หลิวหรงหรงต้องแต่งงานกับสามีชั่วช้าธงแดงอย่างเหลียนเจาจวินตัวละครในนิยายที่นางเพิ่งอ่านก่อนตาย ร้ายแค่ไหนก็เข้ามาสตรีเช่นข้ายอมหย่าแต่ไม่ยอมถูกสามีชั่วช้ารังแก

"อากงก็มาจากเมืองจีนเหมือนกัน ทำไมเราไม่รวยแบบพวกนั้นบ้างล่ะ" เป็นคำถามจาก 'ธารณ์' ถึงอากงผู้ล่วงลับที่อยู่ในรูปบนฝาบ้าน วันนึงเขาตื่นมาและพบว่าได้ย้อนเวลากลับไปในปี1960 พร้อมกับระบบเอไออัจฉริยะ!

ชลนิภา หญิงสาวที่อาศัยอยู่บ้านนอก เธอได้เข้ามาอยู่ในร่างหญิงสาวที่ชื่อซูเหม่ย ชาวบ้านทุกคนต่างพากันรังเกียจเธอเพราะว่าเธอเป็นคนเร่ร่อนและเป็นหัวขโมย มิหนำซ้ำเธอยังถูกทำร้ายอีกด้วย แล้วเธอจะทำอย่างไร

การหวนคืนมาครั้งนี้นางจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของนางเองให้ดี ทว่านางไม่คิดเลยว่านางจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาเดิมของผู้อื่นด้วย

ชาติที่แล้วโง่งมจนตนเองถูกวางยาปลุกกำหนัดจากฝีมือของเชื้อพระวงศ์ที่มีใจต่ำช้าราวกับสัตว์ร้าย เมื่อมีโอกาสได้หวนย้อนเวลากลับมาอีกครา ‘เฉิงหรัน’ จึงต้องหลีกหนีจากสถานการณ์ที่มิควรเกิดขึ้น!

ถูกนกซอมบี้โจมตีเลยมาเกิดใหม่ในร่างของเด็กสาวผู้อาภัพ แถมยังต้องตัดขาดกับบ้านใหญ่ หอบหิ้วน้องชายเพียงคนเดียวออกไปสร้างความร่ำรวยจนร่ำลือไปทั่วแคว้น คิดไม่ถึงว่าจะพบความลับของชาติกำเนิดเข้าพอดี !

"มินตรา" หญิงสาวผู้มีชีวิตที่แสนธรรมดา จนกระทั่งวันหนึ่งเธอพบกับ "ภัทร" ชายหนุ่มที่เคยเป็นรักแท้ของเธอในอดีตชาติ แต่ความรักที่ทั้งสองมีต่อกันกลับไม่ได้รับความสมหวัง และทั้งสองถูกแยกจากกันด้วยเหตุการณ

ฟู่หมิงหญิงสาวจากยุคปัจจุบันทำงานหนักจนเสียชีวิตอย่างกระทันหัน เธอได้เข้าไปอยู่ในร่างของเด็กสาวที่มีนามว่า เฟิงหลาน และเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่พร้อมกับครอบครัวที่อบอุ่น

ชาติก่อนนางผิดต่อบุตรชาย แต่ชาตินี้นางจะขออุทิศทั้งชีวิตเพื่อบุตรชายของนางคนเดียวเท่านั้น

จิตสุดท้ายก่อนจะสิ้นสติ ถังชิงหว่านตำรวจหน่วยพิเศษขอพรให้ชาติหน้าได้มีโอกาสใช้ชีวิตสงบสุขบ้าง ได้เกิดใหม่ในร่างสาวงามมีเงิน มีครอบครัว ทุกอย่างเหมือนจะเรียบง่ายแต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น

“นักแสดงที่รับบทตัวร้ายตัวขี้อิจฉา ต่อให้ตายไปแล้วเกิดใหม่ก็หนีไม่พ้นบทนี้สินะ” นี่คือความคิดแรกของ ‘หวังเหยียนเล่อ’ ในร่างของ ‘ฮั่วเหิงเยว่’ สตรีที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเย่อหยิ่งที่สุดในแคว้นหยาง

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้" เสียงหัวเราะเย้ยหยันดังขึ้นจาก 'หยางซือลู่' ที่เพิ่งได้รู้ว่าแท้จริงแล้วตนเองเป็นนางร้ายในนิยายเล่มหนึ่งเท่านั้น 'จุดจบของตัวร้ายเป็นเช่นนั้นก็สมควรแล้ว' แต่เหตุใดต้องเป็นนาง..

หลี่เจ๋อหร่านกระโดดลงจากหอคอยสูงเพื่อหนีความเจ็บปวด ทว่าเมื่อลืมตาขึ้นกลับพบว่านางได้ย้อนเวลามาอยู่ในคืนวันอภิเษกของนางกับท่านอ๋องสาม ครั้งนั้นนางรักเขามากแต่ครั้งนี้แม้แต่หน้าเขานางยังไม่อยากจะมอง!!!

‘เธออ้าขาให้ฉันเอาเองแล้วจะมาเรียกร้องเอาอะไรจากฉัน’

เหลยหลงบ้างาน ละเลยทุกสิ่งในชีวิต เมื่ออุบัติเหตุ ทำให้ชีวิตพลิกคว่ำไม่อาจจะทนอยู่ได้ จึงคิดสั้น"สัญญาต่อฟ้าชาติหน้าจะไม่ช่วยเหลือใครไม่ทำดีต่อใครจะรักเพียงตนเองเท่านั้น "แต่มันจะเป็นเช่นนั้นจริงเหรอ

‘ห้ามรักผม ผมเตือนด้วยความหวังดี ผมเกลียดน้ำตาและความอ่อนแอของผู้หญิง จำไว้ว่าเรากำลังเล่นกันตามกติกา เมื่อคุณเอาเงินของผมไปและไม่มีปัญญาหามาใช้คืน คุณจึงมีสองทางเลือก ก็คือติดคุกหรือชด

หลิวซินเยว่ตัวประกอบในนิยายดันดวงซวยมีอะไรกับตัวร้ายที่ถูกวางยาปลุกกำหนัดจนเจ้าตัวสิ้นชีพวิญญาณสายลับสาวดันเข้ามาสิงร่างเธอในจังหวะ'กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม'พอดี เธอต้องหาทางรอดจากสถานการณ์บ้าๆนี้ให้ได้

ทั้งที่อยากแก้แค้นให้ร่างเดิมเพราะถูกหักหลังจนทำให้เป็นบ้า แต่มาเจอความหล่อเหลายั่ว ๆ เข้าให้ ...เดี๋ยวนะ ๆ ภารกิจอันใดกันเนี่ย! ทำไมระบบต้องส่งข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขาอยู่ตลอดเวลา

ย้อนเวลากลับมาอดีตก็ว่าแย่แล้ว จะมีสามีกับเขาทั้งทีกลับได้สามีตาบอด เฮ้อ! ชีวิตจะเศร้าไปไหน

ยังไม่ทันได้ใช้เงินจากการทำงานหามรุ่งหามค่ำ ไข่มุกก็ทะลุมิติมาอยู่ในนิยายพร้อมกับมีระบบนางร้ายไร้สมองเสียแล้ว แต่เพราะมีมนุษยธรรมเกินไป พระเอกที่ควรจะเกลียดนาง กลับมองว่านางเป็นคนมีเมตตาเสียอย่างนั้น