- 34
- 1.14K
- 2
เป็นผู้ช่วยผู้สอบบัญชีตัวน้อยก็เหนื่อยพอแล้ว เวลาจะนอนก็แทบไม่มี แล้วยังต้องแบ่งเวลาพักผ่อนไปเลี้ยงคุณชายลูกเจ้าของโรงแรมอีก "คุณไตรภพกินสักทีเถอะ" "คชาก็ป้อนฉันสิ"
เป็นผู้ช่วยผู้สอบบัญชีตัวน้อยก็เหนื่อยพอแล้ว เวลาจะนอนก็แทบไม่มี แล้วยังต้องแบ่งเวลาพักผ่อนไปเลี้ยงคุณชายลูกเจ้าของโรงแรมอีก "คุณไตรภพกินสักทีเถอะ" "คชาก็ป้อนฉันสิ"
เพราะต้องใช้หนี้ที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนก่อ เขาเลยต้องมาเป็น "คนรักปลอมๆ" ของชายบ้าอำนาจ ผู้แสนเย่อหยิ่งที่สุดในโลก!!
กาว ที่ไม่ใช่สารเสพติด แต่กาวนี้เป็นบุคคลที่ใครอยู่ใกล้มีอันต้องเสียตัว ไม่ต่างจากผม จนสุดท้ายติดกาว
หรือผมจะเป็นแค่ตัวแทนของคนคนนั้น
ไอ้การ์ดบ้านนอกนั่น เป็นเด็กเลี้ยงคุณรักษ์หรอวะ??
เขา.... อยากรับผิดชอบในสิ่งที่ทำลงไป แต่อีกคนกลับบอกแค่วันไนท์สแตนด์!!
“ก็ไม่ได้รักนี่” ในเมื่อไม่ต้องการ “เราขอชีวิตของเราคืน” ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอดทนอีกต่อไป “หลานขอยกเลิกงานแต่งงานครับ”
เหตุเกิดจากเหล้าไม่กี่แก้ว ทำให้ผมตื่นขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดของชายแปลกหน้า และผมก็แทบช็อก เมื่อได้มารู้ว่าผู้ชายคนนั้น คือพี่ชายของผู้หญิงที่ผมแอบชอบ!!
เมื่อบอดี้การ์ดหนุ่มได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเจ้านายที่ตนเองแอบหลงรักมาห้าปี กรจะทำอย่างไรให้ได้หัวใจของคุณจิลมาครอบครอง ในเมื่อสถานะที่เขามีอยู่ตอนนี้ก็เป็นได้แค่..ชู้ เท่านั้นเอง
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
มีคนมาสมัครตั้งมากมายแต่ ทีเร็ก ดันไปถูกตาต้องใจกับเด็กหนุ่มที่เพิ่มจะจบใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์เลี้ยงเด็กมาก่อน ที่ถูกฝ่ายบุคคลให้มาสัมภาษณ์งานนี้ ความวุ่นวายจะเกิดขึ้นกับครอบครัวตัวทีอย่างไร
เขาเป็นตัวร้าย ผมเป็นตัวประกอบ เรามีลูกด้วยกันหนึ่งคน แต่เขาไม่ได้รักผม เขารักนายเอก
'ดาวเหนือ' ผู้ไม่เคยมีรักดีๆ เลยสักครั้ง
“ไม่ได้! มึงจะฟาดทุกแผนกแม้แต่แผนกตัวเองไม่ได้”
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
ความอยากรู้อยากเห็นทำให้ผมเลือกทางนี้ ทางที่ครั้งหนึ่งผมเคยคิดว่าจะทำให้ผมกลายเป็นเด็กที่ออกนอกลู่นอกทาง แต่ตอนนี้ถึงจะออกนอกลู่นอกทางก็ช่างมันเถอะ ไม่มีใครสนใจผมอยู่แล้วนี่
(Spin off เพียงเงาใจในริ้วหมอ)ผมอายุเกือบสี่สิบเคยถูกเมียขอหย่า แต่กลับรู้สึกแปลกๆกับเด็กหนุ่มรุ่นลูกที่เป็นของต้องห้ามเพราะเป็นเด็กในสังกัดที่ผมตั้งกฎเหล็กเอาไว้อย่างเคร่งครัดว่าสมภารต้องไม่กินไก่วัด
“ไหน ๆ มึงก็เสนอตัวทำหน้าที่แทนเมียมึงแล้ว งั้นก็ใช้ร่างกายของมึงสนองให้กูเหมือนที่เมียมึงเคยทำแล้วกัน”
คุณครามน่ะเป็นคนดี ไม่ใช่คนร้ายกาจเหมือนที่คนอื่นคิดหรอกนะ “เราท้อง” “...แน่ใจได้ยังไงว่าลูกฉัน” “...ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เลยมาบอกว่าท้องเฉย ๆ ไม่ได้บอกว่าคุณครามเป็นพ่อไง” ถึงบางทีจะน่าตีไปบ้างก็เถอะ