" ฉันป้องกันทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน มั่นใจว่าไม่มีทางพลาดแน่ ๆ " [ กลกันต์ x แพรธารา ** ไม่พลาดแต่ลูกสองค่า** ]

ชีวิตก่อนหน้านี้นางพลาดพลั้งหลงรักบุรุษผู้หนึ่งจนยอมทำผิดพลาดและถูกโบยตายอย่างไร้ความปรานี หากแต่ในชาติใหม่ที่นางได้ย้อนเวลากลับมาแก้ไขนั้น นางจะไม่มีทางหลงผิดกลับไปรักเขาอีกแน่นอน

เย่อิงฉีที่นั่งดูละครอยู่ดี ๆ หลับฝันถึงดาราที่ชอบแค่คืนเดียว ก็มาเกิดใหม่ในร่างองค์หญิงเก้าที่ถูก ส่งมาบรรณาการอ๋องแม่ทัพแคว้นไท่หยาง ที่ใคร ๆ ต่างก็เรียกขานเขาว่า อ๋องปีศาจ นี่มันเรื่องบ้าอะไรเน

คิดจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด แล้วเหยื่อที่โดนขย้ำกินทั้งตัวแล้วยังชอบหนี ช่วยบอกทีว่าเสือควรทำยังไง!

เธอเคยโง่อยู่ข้างกายเขานานถึงเจ็ดปีจนกระทั่งพบว่าเขานอกใจ หลายปีต่อมา ในวันที่หมั้นกันเพราะธุรกิจ เขาก็ยังเอาหน้าไปซุกอกหญิงอื่น แล้วเขาจะมาหึง มาง้อ มาเว้าวอนเธอด้วยหน้าหมา ๆ แบบนั้นทำหอกอะไร!?

[ แจ้งเตือน : ยอดอัจฉริยะไม่อาจถูกเหยียดหยามได้ ] ชายหนุ่ม ‘ทราเวียร์’ เลือกนิ่งเงียบไม่มีตอบโต้ โดยที่พวกมันไม่รู้เลยว่า 'ยอดอัจฉริยะตกอับ' ตรงหน้าหาได้พิการไร้ค่าอย่างที่พวกมันครุ่นคิดเอาไว้

“ถามทำไมคะ” ปาลิกาพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก “แล้วฉันจะรู้เรื่องของว่าที่เมียตัวเองไม่ได้หรือไง….ฉันแค่อยากรู้ว่าช่วงที่ละสายตาฉัน เธอผ่านผู้ชายมาเยอะแค่ไหน” “คุณสิงห์!” ปาลิกาหมดซึ่งความเกรงกลัวชายห

เธอควรจะทำความเข้าใจคำพูดของเขาตั้งแต่แรก 'เซ็กซ์กับรักมันคนละเรื่องกัน'

นายใหญ่สมิง ผู้เป็นเจ้าของที่ดินหลายพันไร่ เขาทำเหมือนเธอเป็นนางบำเรอลับๆของเขา…

ความรักที่หมวยเล็กได้รับเป็นเพียงลมปากของผู้ชายห่วยๆ คนนึง ก็รู้เอาไว้ว่าความรักของเธอที่มีต่อเขามันขาดสะบั้นมานานแล้ว และเยื่อใยบางๆ ก็หมดลงในวันที่เขามองว่าเธอไม่มีตัวตนกับที่นี่อีกต่อไป

"อย่ายุ่งกับคนไข้คนนี้ของกู เข้าใจ๊?" "แปลว่าต่อไปถ้าไม่ใช่คนไข้แล้ว ก็ยุ่งได้?" "มึงอ่านดีๆ หลังคำว่าคนไข้" ‘...คนนี้ของกู’

เรื่องนี้แต่งโดย AI นะครับ ตอนไหนขาดหายไปก็อย่าว่าผม นะครับ อ่านเอาขำๆนะครับ

แต่งงานกับคนไม่รักว่าเจ็บแล้ว การเป็นคนไร้ตัวตนและไร้ค่าในสายตาสามียิ่งเจ็บกว่าหลายเท่า เมื่อวันที่ข้อตกลงต่าง ๆ ยุติลง เธอจึงไม่อาจทนอยู่ในสถานะ ‘ของตายนอกสายตา’ อีกต่อไป

เขาเข้าหาเธอ มาทำให้เธอรักหมดหัวใจ ทั้งที่เขาเองก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า...เส้นทางชีวิตที่เขาเลือกเดิน ไม่มีเธออยู่ในนั้น

ไม่มีวันไหนที่ผึ้งไม่มาหา ไม่ส่งข้าว ส่งน้ำ ร้อยพวงมาลัยสวยๆ มาให้ ไม่เคยเลย พี่เข้มไม่เคยเห็นความดีของผึ้งสักนิดเลย!

'แมรี่' มีโอกาสได้อ่านนิยายรักยุค 70 เธอบ่นนักเขียนว่าใจดำ แต่อยู่ ๆ เธอก็ตื่นมาอยู่ในร่างของนางร้ายที่น่าสงสารในเรื่องซะอย่างนั้น

ตัวอย่างความปากแจ๋ว “พวกมึงจำคำกูไว้ให้ดี กับน้องคนนี้ฟินแค่ไหนไอ้คินทร์ก็ไม่กินซ้ำ”

ปีที่ 16 ของการแต่งงาน : ลูกโตเป็นหนุ่ม สามีนอกใจ เมียน้อยตามรังควาน เรื่องดีเรื่องเดียวของปีนี้ก็คือ หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่แย่งจีบให้ควัก แต่พอตัดสินใจว่าจะหย่า พู่กลิ่นก็แทบบ้า เมื่อพบว่า ...ท้องลูกแฝด!

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ถ้ารู้ว่าจะร้าย ก็จะไม่รัก ความรักของเขา มีไว้ให้คนอื่น ไม่ได้มีไว้ให้เธอ