- 20
- 4.48K
- 77
อวี้ซินเหยียนร้ายเพราะต้องการความรักจากสามีแต่เขาไม่ได้รักนาง ทั้งๆที่มีบุตรด้วยกันแล้ว1คน นางจึงทำเรื่องโง่ๆจนตายจากไป มาเฟียสาวผู้มาแทนที่จึงถูกขับไล่ออกจากจวนของสามี พร้อมกับบุตรชายพิการวัย5ปี
อวี้ซินเหยียนร้ายเพราะต้องการความรักจากสามีแต่เขาไม่ได้รักนาง ทั้งๆที่มีบุตรด้วยกันแล้ว1คน นางจึงทำเรื่องโง่ๆจนตายจากไป มาเฟียสาวผู้มาแทนที่จึงถูกขับไล่ออกจากจวนของสามี พร้อมกับบุตรชายพิการวัย5ปี
จะทำยังไงเมื่อผมได้เกิดใหม่ในร่างนายแบบตกอับ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเจ้าของร่างดันมีสามีติดกีกี้อีกด้วย แต่เอาเถอะเพราะหลังจากนี้ปฏิบัติการตัวรอดจากผัวเฮงซวย และการหย่าของคนสวยชื่อคีรินกำลังจะเริ่มขึ้น...
คุณแต่งกับผมเพราะอยากแต่ง ผมแต่งกับคุณเพราะต้องแต่ง เราต่างกัน
เด็กหนุ่มที่ถูกคนรอบตัวเกลียดโดยไม่ได้ทำอะไรผิดแถมครอบครัวตัวเองก็เกลี่ยดตัวเองตามไปด้วยแต่ในขณะนั้นเองก็ได้มีชายปริศนาได้มาให้ทางสว่างแก่เด็กหนุ่มคนนั้น นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ผมแต่ง
"ท่านผู้บัญชาการ ระบบเตือนภัยระดับสองถูกเปิดใช้งาน การเข้าถึงของท่านถูกจำกัด โปรดถอยหลังและรอคำแนะนำเพิ่มเติมจากศูนย์วิจัย หากท่านฝ่าฝืนไปต่อ ระบบรักษาความปลอดภัยจะบังคับให้ใช้มาตรการขั้นสูงสุด"
สตรีที่หาความงามไม่พบอย่างนาง จะเอาชนะใจสามีผู้แสนเพียบพร้อมได้อย่างไร? แค่เขาไม่เห็นเตะโด่งนางออกจากจวนก็ดีมากแล้ว 'คนไม่งามอย่างนางก็สมควรอยู่ท้ายจวนสินะ'
"เจ็บ..." "เจ็บก็ต้องทน ถ้าเธอร้องสักแอะ ฉันจะชวนพวกมันมาเล่นสนุกกับตัวเธอ!"
กัดแรกคือทักษะและธรรมเนียมเก่าแก่ของแวมไพร์ เป็นการเปลี่ยนมนุษย์ที่กำลังจะตายให้กลายเป็นแวมไพร์ด้วยเทคนิคพิเศษ และยังต้องรับผิดชอบต่อสมาชิกใหม่ในฐานะผู้ใหญ่อีกด้วย...
เพราะรักคนผิด เดวาจึงต้องพบเจอกับความสูญเสีย ชาตินี้เขาจะหนีให้ไกลจากแผนการร้ายทั้งปวง แต่ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าจะมองข้ามความแค้นในอดีต กลับมีใครบางคนไม่ยอมให้เขาทำ ”ต้องแก้แค้นสิ เดี๋ยวพี่จะจัดการให้เอง”
ต้าซือหม่าต้าเจียงจวินผู้ยิ่งใหญ่ เข้มงวด เคร่งขรึม เย็นชา ฆ่าคนไม่กระพริบตา แต่! ดันแพ้ให้กับเจ้าลูกหมู ที่ใคร ๆ ก็หาว่านางเกิดจากกระบอกไม้ไผ่!
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
นางมาพบเขาพร้อมสัญญาหมั้นหมายที่ทวดของเขาทำไว้กับทวดของนาง ในเมื่อนางไม่รังเกียจชายชาวบ้านยากจน เขาก็เต็มใจแต่งนางเป็นภรรยาอย่างไม่ขัดข้อง แต่ใครจะรู้ภรรยาแสนสวยแสนดีของเขานั้นมิใช่สตรีธรรมดา
สมรสพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับ เขาจึงทิ้งฮูหยินคนใหม่ในคืนเข้าหอแล้วออกเดินทางไปสู่สนามรบ ฮูหยินของท่านโหวคนนั้นราวกับรูปปั้นสลัก สามารถถือตราพยัคฆ์อุดรนำกองทหารบุกช่วยสามีกลางวงล้อมศัตรู
ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...
คนที่ควรจะตายไปแล้วในสนามรบกลับตื่นขึ้นมาในร่างของ 'หญิงที่เคยงาม' ที่บอกว่าเคยงามเพราะตอนนี้ นางได้กลายเป็น 'หญิงอัปลักษณ์' ไปแล้วน่ะสิ แถมยังถูกส่งตัวมาเป็นผู้หญิงของศัตรูคู่อาฆาตของนางอีก
เมื่อซีอีโอสาวดันเข้ามาอยู่ในร่างองค์หญิงบรรณาการผู้น่าสงสารที่ถูกยัยดอกบัวเน่าคอยตามรังควานและจ้องจะจับพระสวามีของนางอยู่ร่ำไป เห็นทีงานนี้ต้องเล่นบทนางร้ายเอาคืนเสียแล้ว
เป็นนางร้ายว่ายากแล้ว เป็นนางร้ายที่มีจุดจบดีนั้นยากกว่า หากอยากลงเอยอย่างมีความสุข ก็จงหลีกหนีเรื่องเฮงซวยให้ได้ พระเอกหน้าเหม็นนั่นข้าไม่สนหรอก! แต่เหตุใดท่านอ๋องขี้บ่นคนนั้นจะต้องคอยจับผิดกันด้วย
กู้เยว่ฉี คุณหนูผู้เย่อหยิ่งลูกสะใภ้ของหลิงอ๋องนางถูกสามีที่แสนดีจับกรอกยาให้แท้งบุตร เขียนหนังสือหย่าและจับไปบวชชีภายหลังสกุลกู้ถูกตัดสินประหารชีวิต นางถูกฆ่าที่ลานหลังวัด ก่อนตายนางขอโอกาสอีกครั้ง
หนิงเยี่ยน แพทย์ทหารสาวจากศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดได้ทะลุมิติมาอยู่ในร่างแม่หม้ายแถมยังมีลูกติดอีกต่างหาก
ตำรวจสาวมือดีกลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงสาวสติไม่ดีของบ้านถัง แค่นี้ก็ว่าแย่แล้ว แถมบ้านของเธอยังถูกใช้งานเยี่ยงทาสอีก เอาวะ เธอจะใช้ความบ้านี่แหละทำให้ครอบครัวมีกินมีใช้เอง!!