ขวัญเอยหลังจากที่เธอส่งเพื่อนสาวคนสนิทเข้างานวิวาห์ไปแล้ว เธอก็ไม่นึกเลยว่า โชคชะตาจะนำพาให้เธอได้มาพบพ่อของลูกได้ไวเช่นนี้ แต่ทำไมนะ? คุณหมอหนุ่มสุดหล่อของเธอ ถึงได้เล่นตัว และจีบยากจีบเย็นจังเลยนะ

เขารัก เขาจอง.... เขาตามเฝ้า ตามหวงเธอมาตั้งแต่ยังผูกคอซอง ฉะนั้นใครหน้าไหนก็ห้ามยุ่ง

เจอกันครั้งก่อนตบเขาจนหน้าชา...เจอกันครั้งนี้อย่าหวังเลยว่าหนีรอดเงื้อมมือของเขาไปได้ แม่สาวมือไว!!!

"ลูก ยัยภัสลูกรักของพ่อ ลูกพ่อนี่เยี่ยมจริงๆ แบบนี้สิ เขาถึงจะเรียกว่า น้ำขึ้นให้รีบตัก" "หนูไม่ได้นึกถึงเรื่องนั้นหรอกค่ะ"

ในเมื่อสวรรค์มอบโอกาสให้กลับมา ผู้ใดดีมาข้าจะตอบแทนร้อยเท่า ผู้ใดร้ายมาข้าจะสนองคืนหมื่นเท่าพันทวี มาดูกันว่าข้าหรือสามีชั่ว ใครจะมอดม้วยก่อนกัน

เราหย่ากันเถอะ ไม่ใช่เพราะพี่มีคนอื่นแต่เป็นเพราะพี่หมดรักเธอแล้ว

“เราไม่ได้เป็นอะไรกัน” …เธอเกรงใจ !!! แต่พูดอะไรผิดไป ยักษ์มองเธอตาดุ เสียงเขาก็ดุด้วย “เอาอะไรมาพูด” “…” “เอากันขนาดนี้” “!!” “ชาวบ้านเขาเรียกผัวเมียกันครับ!!”

อาร์ทูริอัส เดอ ลักซ์ เป็นอัศวินมากฝีมือที่ถูกใส่ร้ายว่าแอบทุจริตทำให้เขาต้องออกมาเร่ร่อนพเนจรไปทั่ว จนกระทั่งได้มาพบกัน ซาซากิ มูซาชิ วณิพกพเนจรที่จะทำให้ อาร์ทูริอัส เปลี่ยนไปตลอดกาล

เธอพยาบาลสาว โสด ซิง ดันไปมี one night stand กับเพื่อนเก่าในงานวันเลี้ยงรุ่นสมัยมัธยมปลาย แถมเขายังเป็นคนที่เธออยากหลีกหนีมาตลอดชีวิต นับตั้งแต่ใจกล้าหน้าด้านไปสารภาพรักกับเขาก่อนจะเรียนจบแค่ 2 วัน

"อย่ายุ่งกับคนไข้คนนี้ของกู เข้าใจ๊?" "แปลว่าต่อไปถ้าไม่ใช่คนไข้แล้ว ก็ยุ่งได้?" "มึงอ่านดีๆ หลังคำว่าคนไข้" ‘...คนนี้ของกู’

จุดจบของความสัมพันธ์ในคืนนั้น ทำให้เธอต้องหอบลูกน้อยติดครรภ์ไปตั้งต้นชีวิตใหม่ในต่างแดน

พอกันทีกับการรักเขาข้างเดียว ตลอดเจ็ดปีที่เธอเดินตามเขา เพื่อขอความรักจากผู้ชายที่ไม่เคยมองเธอเป็นอย่างอื่นนอกจากตัวร้าย

ภายใต้ความกลัว ความหวาดวิตก และถ้อยคำในแง่ลบต่าง ๆ ที่สมองขอมมนุษย์คิดขึ้นมาบั่นทอนกำลังใจ "อันเจ๋อ" กลับรู้สึกได้ถึงเกราะป้องกันที่ "ลู่เฟิง" มอบให้เขา สิ่งนี้ในภาษามนุษย์เรียกว่าอะไร...

ค่าตัวเขาเท่าไรไม่รู้ แต่ทั้งเนื้อทั้งตัวฉันมีแค่สามพันห้า...

หล่อนคือน้ำเปล่ารสชาติจืดชืด ส่วนเขาคือน้ำผึ้งในบางครั้ง คือยาขมในบางครา แต่เมื่อหยดลงมาก็ทำให้น้ำใสๆ ในแก้วมีรสชาติ

"ถ้าแป้งเป็นผู้หญิงของพี่โอบ แป้งจะได้อะไรคะ" มุมปากหยักสวยแขวนไว้ด้วยรอยยิ้มอย่างไม่กลัวตาย เขาจ้องนิ่งแฝงกลับด้วยกลิ่นอายอันตรายสุดหยั่งไว้ราง ๆ เด็กหนอเด็ก หาเรื่องเจ็บ…ตัวแท้ ๆ "แป้งจะได้พี่เสมอ…

หลังผ่านความเป็นความตายมาได้ "ซุนตานถิง"ปล่อยวางทุกอย่าง มิได้ผูกใจเจ็บผู้ออกคำสั่งแต่อย่างใด แต่เมื่อพบกันอีกคราคนผู้นั้นกลับไม่ยอมเลิกลา เมื่อนางไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดี ควรที่จะปล่อยนางไปมิใช่หรือ

จรัสพงศ์พาเธอเข้าไปในความความลุ่มหลงมัวเมา และทอดทิ้งเธอไว้กับความทรงจำอันแสนเจ็บปวด ร่องลึกในใจสายนั้นไม่อาจลบได้เพียงแค่คำว่า ‘ขอโทษ’ เพราะเธอไม่ให้อภัย

‘ชนกันต์’ คุณหนูตกอับ ครอบครัวล้มละลายเพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดของบิดา ต้องผันตัวมาใช้ชีวิตดั่งสามัญชน ทั้งยังต้องวิ่งเต้นหางานทำ ทว่าในความโชคร้ายยังมีความโชคดี เมื่อเขาได้งานที่ร้าน ณ นิรันดร

อยู่ด้วยกันเพราะสัญญาคู่นอน โดนตอกหน้าว่าเป็นของตายที่เขาไม่รัก แต่พอเธอหนีหายไปสามปีพร้อมลูกน้อยที่ติดท้อง แล้วไยวันนี้เขาถึงมาอ้อนวอนขอความรักประหนึ่งหมาสี่ขาที่อยากได้ปลอกคอจากเจ้าของ