ฟู่เยี่ยนเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจในอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอกลับมาจากเลิกงาน เมื่อเธอลืมตาขึ้นมา เธอกลายเป็นเด็กสาวในชนบทจากปี 1970 เธออยากใช้ชีวิตสบาย ๆ แบบนี้

ผมคิดว่าชีวิตนี้คงไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการติดแหงกอยู่ในโลกเกมออนไลน์ฉบับตัวประกอบอีกแล้ว ...กระทั่งเจอกับ 'เด็กแสบ' พวกนั้น จากแย่โคตรๆ เลยกลายเป็นเฮงซวยบัดซบ!

เมื่อเฌอเอม ถูกนำวิญญาณไปผิดฝาผิดตัว ยมทูตจึงให้เธอได้มาเกิดใหม่ แต่การเกิดครั้งนี้กลับทำให้เธออยากจะหลั่งน้ำตา เมื่อต้องมาอยู่ในร่างของเด็กหญิงชาวนานามว่าชะอม "เจ้ามีสมองกับสองมือจะกลัวอะไร"

ทะลุมิติไปอยู่ในร่างของผู้หญิงที่ถูกสามีทิ้ง เพราะสามีดันไปถูกตาคุณหนูที่พึ่งพ้นวัยปักปิ่นในจวนที่ทำงานอยู่ ทำให้หยางหงซีต้องกระเด็นออกจากจวนพร้อมกับลูกชายทั้งสองคน

คริส ดีแลน แทนคุณ ผู้ชายสามคนนี้คือคนที่พาฉันเข้าสู่ขุมนรกอย่างไร้ความปราณีพวกเขาโหยหาฉันแต่ก็ผลักไสฉันในเมื่อตัวฉันกลายเป็นของเล่นอย่างเต็มตัวแล้วทีนี้ก็ได้เวลาที่ฉันจะปั่นประสาทพวกเขาบ้างเหมือนกัน

ซูเม่ยเธอจำได้ว่ากำลังนอนหลับสบายบนที่นอนนุ่มนิ่ม แต่ไฉนพอเธอตื่นขึ้นมาดันตื่นมาอยู่ท่ามกลางแสงแดดกลางทุ่งนาซะงั้น แถมเธอยังมีครอบครัวแล้วอีกด้วย

ขุนพลยิ้มเยาะเล็กน้อยเรื่องราวอันน่าอนาถนั่นไม่เกี่ยวอะไรกับเขา เขาไม่จำเป็นต้องไล่ตามผู้ชายเพื่อให้ความปรารถนาของเจ้าของร่างกายนี้เป็นจริง ในเมื่อหนึ่งชีวิตของอีกฝ่ายจบลงไปแล้ว

ตายทั้งทีดันมาเกิดในร่างภรรยาที่ถูกทอดทิ้ง ถูกสามีขับไล่ ผู้คนพากันหัวเราะเยาะกับโชคชะตา แต่แล้วไง สะใภ้ขยะเปียกผู้ต่ำต้อยคนนี้ร่ำรวยและมีความสุขให้ดู ก่อนอื่นต้องเอาชีวิตให้รอดก่อนสินะ

ตัวตึงเมืองหลวง #เกิดใหม่เป็นเด็กบ้านนอก บุญเพียงข้อเดียวที่เคยทำ ส่งผลให้เขามีพรสวรรค์ติดตัวมา **รอแก้ไขรูปภาพ

เชิญกลับไปหาคนของคุณเถอะครับ… พอดีผมไม่ได้อยากเป็นมือที่สามของใคร!!

โล่วชิเจี่ยข้ามภพมายังยุคโบราณ นางมิได้เกิดใหม่หรือวิญญาณไปสิงร่างใคร แต่ถูกส่งมาแบบตัวเป็นๆ! และเนื่องจากตอนข้ามภพมา นางดันไปล่วงเกินอ๋องเย่เข้า จึงเลือกปลอมตัว ท่องเที่ยวไปทั่วอาณาจักรอันกว้างใหญ่

เด็กเลี้ยงแล้วไง นอนด้วยกันทุกคืนก็คือผัว ตามหึง ตบตี จิกกัดกิ๊กผัว เลขา เด็กดริ้งค์ เด็กเอ็น ไม่พอ พ่อผัวแม่ผัวก็รังเกียจ แต่แล้วไง? ฉันอยากได้ผู้ชายคนนี้ หล่อ รวย ไม่ปล่อยไปให้โง่ ต้องจับให้อยู่หมัด

"ชาตินี้มันจบแล้วชาติหน้าอย่าเจอกันอีกเลย" ข้าวฟ้าง "อย่าว่าแต่ยมบาลเลยต่อให้เป็นเทวดามาจากไหนก็ไม่มีสิทธิ์เอาเธอไปจากพี่ได้" คิงค์

หลี่เหม่ยถิง นอนโคม่าแค่ 1 เดือน แต่ดวงจิตกลับท่องมิติตามดูชีวิตรันทดของผู้หญิงคนหนึ่งนานนับ 10 ปี จะไม่เดือดร้อนเลยหากหญิงสาวคนนั้นดันไม่ใช่ตัวเธอเอง!!!

เธอทะลุมิติสู่โลกนิยายมาอยู่ในร่างของแม่ที่แสนเลวร้ายกาจของตัวประกอบชาย และเพราะชีวิตก่อนเธอมีลูกไม่ได้เมื่อมีโอกาสเธอจึงตั้งใจดูแลทู่ทู่น้อยตัวประกอบที่แสนจืดจางให้ดีเพื่อเปลี่ยนชะตาชีวิตของเขาให้ได้

เมื่อทีมไททันส์ได้รับ "ลูก" สองคนจากห้องทดลอง เรเวนเริ่มตั้งคำถามถึงมิตรภาพของเธอกับบีสต์บอย และที่สำคัญกว่านั้นคือตั้งคำถามถึงสิ่งที่เรียกว่า "ครอบครัว" (ลองเข้ามาอ่านก็ไม่เสียหาย)

ไม่มีปัญหาไหนที่แก้ไม่ได้ด้วยอาหาร จางซิ่วอิงถือคตินี้มาตั้งแต่ชาติก่อน ทั้งบิดาที่ห่างเหิน สามีพ่อหม้ายมาดขรึม หรือลูกเลี้ยงที่ไม่ชอบหน้า หลังเธอเสิร์ฟอาหาร พวกเขาก็ยิ้มหวานมองมาที่เธออย่างรักใคร่

เธอผิดเองที่เลือกทางเดินโง่ ๆ นี่ พิมพ์นาราทรุดตัวอยู่กับพื้นอยู่ตรงหลังประตูบ้าน ตรงที่ที่กวีวัธน์เพิ่งจะเดินออกไป

ตอนอ่านนิยายเธอไม่เคยเข้าใจ..ทำไมรักแรกของพระเอก ต้องเป็นนางร้ายด้วยนะ แต่ก็แค่สงสัยไง..ไม่จำเป็นต้องส่งเธอมาพิสูจน์ก็ได้