- 61
- 156.86K
- 238
คุณนายเศรษฐีเสนอให้จันทรชาออกไปจากชีวิตลูกชายของหล่อน จันทรชาจึงตอบกลับไปทันทีว่า “ขอสักร้อยล้านแล้วกันค่ะ!” โดยคิดไม่ถึงเลยว่าการตัดสินใจของเธอ จะทำให้ใครบางคนต้องใช้เวลาถึงสองปีในการตามหาเธอและลูก
คุณนายเศรษฐีเสนอให้จันทรชาออกไปจากชีวิตลูกชายของหล่อน จันทรชาจึงตอบกลับไปทันทีว่า “ขอสักร้อยล้านแล้วกันค่ะ!” โดยคิดไม่ถึงเลยว่าการตัดสินใจของเธอ จะทำให้ใครบางคนต้องใช้เวลาถึงสองปีในการตามหาเธอและลูก
ค่าตัวเขาเท่าไรไม่รู้ แต่ทั้งเนื้อทั้งตัวฉันมีแค่สามพันห้า...
“ผมมีสิทธิ์ในตัวคุณทุกประการ แต่คุณไม่มีสิทธิ์ในตัวผมแม้แต่ประการเดียว คุณไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะถามว่าแต่ละวันผมทำอะไรกับใคร ที่ไหน ไปกับผู้หญิงคนไหน คุณไม่มีสิทธิ์เลย จำใส่สมองเอาไว้”
เพราะเผลอกดโดนลิงก์แปลก ๆ ในเวยป๋อก่อนตาย เย่จิ้งหย่า ราชาจอเงินผู้มากความสามรถ จึงถูกผูกติดกับระบบและภารกิจกำราบจอมมาร เขาต้องใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีเพื่อเดิมพันกับชีวิตใหม่ในต่างโลก!
นี่ฉันทะลุมิติเข้ามาสวมร่างนางร้ายไร้สมองในยุค 70 ที่กำลังจะโดนตัวเอกชายผู้เป็น "สามี" หย่าขาดงั้นเหรอ เฮอะ! หย่าก็หย่าสิ! เชิญตัวเอกทั้งสองไปรักกันเลยเถอะ
ซือซือ เซียนสาวรักสันโดษได้รับผลกระทบจากการสร้างแหวนมิติที่ผิดพลาด ทำให้นางล่องลอยอยู่ในความว่างเปล่าก่อนจะถูกส่งไปในอนาคต 20 ปีข้างหน้าในร่างขององค์หญิงผู้หนึ่ง
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
เพื่อหลุดพ้นจากชีวิตอันอัปยศนี้ เขาตัดสินใจไปเสี่ยงตายเอาดาบหน้า ขอเพียงสำเร็จเป็นเซียนได้ก็พอ!
“ถ้าคุณแพทยังโสดและไม่ได้คบใครอยู่ก็น่าจะให้เบอร์รักได้ ไม่อ้อมค้อมแล้วกันนะคะ...รักอยากทำความรู้จักคุณค่ะ”
กิรณาตั้งใจจะหอบลูกไปก่อนที่ดลภัทรจะย้ายกลับมาเมืองไทย เธอไม่ต้องการให้เขาได้เจอลูก เธอกลัวว่าเขาจะแสดงท่าทางรังเกียจลูกของเธอ เธอกลัวว่ามันจะกลายเป็นภาพจำที่เลวร้ายฝังอยู่ในหัวใจดวงน้อย...
ก็รู้ตัวอยู่นะว่าหน้าตาดี ต้องขอโทษคนที่ตามจีบปัตด้วยนะจ๊ะ เพราะตำแหน่งพ่อทูลหัวของปัตดันมีเจ้าของแล้ว แถมยังเล่นตัวเก่งเสียด้วย คอยดูเถอะพ่อคุณ ปัตจะทำให้หลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลยคอยดู
จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อคนทั้งโลกถูกดึงเข้าไปเป็นหนึ่งในตัวละครเกมส์ยอดฮิต และพวกเขาจะต้องสู้เท่านั้นถึงจะมีชีวิตรอด
วัยเด็กเราสองต่างเป็นสหายที่สนิทสนมกันแต่พอโตขึ้นไฉนเราสองถึงกลายเป็นคนแปลกหน้า เด็กชายจิตใจดีคนนั้นหายไปที่ใดแล้วบุรุษที่กำลังพูดจาร้ายๆใส่นางคนนี้เขาคือผู้ใดกัน หรือเพราะฐานะของเราต่างกันเขาถึงได้..
ในวันวิวาห์ของพ่อของลูกในท้อง 'ทานตะวัน' กล้ำกลืนฝืนทนเป็นดีไซน์เนอร์ตัดชุดให้เจ้าสาวของเขาทั้งน้ำตา
"ในเมื่อคุณเลือกเดินเข้าหากับดัก ผมก็จะรับบทเป็นนายพรานผู้ใจร้าย เฉือนเนื้อหวาน ๆ กินทีละนิดละน้อยจนหมดคามือเลยแล้วกัน"
นับตั้งแต่รู้ว่าตั้งครรภ์เธอก็สับสนจนต้องบากหน้าไปหาพ่อของลูกเพื่อหารือแต่กลับได้รับการตอบสนองแบบที่คาดไม่ถึง...
เขาเป็นผู้ทำลายความรักในครั้งนั้น มาบัดนี้เขาจะทำทุกทางเพื่อให้ได้ความรักนั้นคืน
น่าหงุดหงิดจริงทำไมตัวเอกถึงไม่เลือกยัยนั้นนะ? ถ้าเป็นผมละก็ต้องเลือกอีกคนอยู่แล้วสิ
ทำไมพ่อและแม่ถึงเอาแต่บอกว่าเป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง ยอมน้อง น้องอยากได้อะไรต้องให้น้องก่อน ทำไมถึงไม่บอกกับน้องของพี่คือของพี่เรื่องบางเรื่องของบางสิ่งเสียสละและยกให้กันไม่ได้