ชาติก่อนนางเป็นนางรองที่ยอมสละชีวิตของตัวเองเพื่อให้พระเอกและนางเอกได้อยู่ด้วยกัน ชาตินี้จึงตั้งใจจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาอีก แต่ไฉนโชคชะตาถึงดึงดูดตัวร้ายอย่างเว่ยหมิงเย่ให้เกี่ยวพันนางอยู่ได้!

องค์ชายห้าจวินหลิงหยางชุนผู้อ่อนแอขี้โรคที่ด้านในคือจางเวินฮั่นจากโลกปัจจุบันได้เข้ามาอยู่ในโลกจีนโบราณกับชีวิตใหม่ที่สวรรค์มอบให้แลกกับภารกิจในการรวบรวมสมุนไพรวิญญาณระดับห้าให้ครบ 109 ชนิด

เธอถูกปฎิเสธจากคนที่แอบชอบ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะตัดใจง่ายๆ

เมื่อคุณหมอสาวใหญ่โสดสนิทต้องทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ของเด็กแฝดจอมป่วน แถมสามีที่เธอแต่งงานด้วยกลับไม่ใช่พ่อของเด็ก งานนี้เป็นด่านหิน เพราะเธอไม่ชอบคุณสามีแม้แต่น้อย แถมเด็กแฝดยังต่อต้านเธอสุด ๆ

ออกไปข้างนอกดีกว่า ตรงนี้ผมฉีดยาไม่ถนัด

ไป๋เฉินมือสังหารที่ได้ตกตายเนื่องจากอุบัติเหตุทางอากาศและได้กลับชาติมาเกิดใหม่ในร่างของชายหนุ่มไร้รากปราณในโลกที่ไม่คุ้นเคย

ชาติก่อนนางสูญเสียลูกในท้องไปเพราะถูกอนุที่สามีพึ่งรับเข้าจวนวางยาพิษแม้จะเสียใจมากเพียงใดนางก็ยังคงรักและเชื่อว่าเขาจะให้ความเป็นธรรมกับนางและลูกได้ แต่เขากลับให้นางยกโทษให้อนุคนนั้น!

นักบินหนุ่มรูปหล่อ..อย่างกัปตันชยาวิชญ์ถูกจับตัวมากักขังในห้องมืด ทั้งที่กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนสนิทพ่อ ผู้หญิงที่เค้าชอบเธอมาตั้งแต่เด็กอีก 2 วันเท่านั้น ไอ้บ้าที่ไหนจับเค้ามาขังว่ะ..!!

เมื่อหญิงสาวฟื้นขึ้นมากลับพบว่าตนเองกลายเป็นฮูหยินที่สามีเกลียดชัง มิหนำซ้ำเขายังพาหญิงอื่นมาเย้ยนางถึงในจวนอีก ในเมื่อหยามกันขนาดนี้ ก็หย่ากันเถอะท่านแม่ทัพ

"ห้ามกัดปากข้า" นางเม้มปากตนเองแน่น ไม่ให้อีกฝ่ายใช้ปากกัดนางได้อีก หนานกงป๋อหย่า' ไม่เพียงไม่ทำตาม ยังโน้มตัวเข้ามาใกล้นางมากกว่าเดิม

เขาเคยเป็นรุ่นพี่ที่เธอถือเป็นไอดอลด้านการเรียน 2ปีผ่านไป..กลับมาเจอกันอีกครั้ง ความสัมพันธ์ที่มา ‘คนดีของพี่’ จึงเริ่มต้นขึ้น… "เลิกเรียกรุ่นพี่ แล้วเรียกพี่เพทายแทนสิ.. ถ้าไม่เรียก โดนทำโทษนะคะ"

เยว่หนิงหนิงตายแล้ว แต่นางกลับมาอีกครั้ง ไม่เร็วกว่านี้ครึ่งวันและไม่ช้าไปกว่านี้ครึ่งก้าว นางกลับมาตอนที่อยู่บนเตียงกับชายแปลกหน้า ซึ่งพรากความรุ่งโรจน์ในชีวิตของนางไป

ฟ่านอวี้หลันคนเก่าอาจจะไม่สู้คนแต่ข้าคนนี้จะไม่ยอมให้พวกเจ้ามาข่มเหงได้อีก บุรุษชั่วช้าเช่นนั้นอยากได้นักก็เอาไป ข้าไม่ต้องการ และหลังจากนี้ข้าจะไม่ใช่ฟ่านอวี้หลันที่โง่เขลาผู้นั้นอีกแล้ว!

อยากตายแต่ไม่ได้ตาย เพราะดวงจะได้สามีอุปถัมภ์ ชีวิตใหม่ของเธอจึงเต็มไปด้วยสีสันและความรักวุ่นวายจากชาย3คน (ฮาเร็ม/4p)

เพราะตระกูลต้องโทษ เหอหย่งหนิงจึงถูกเนรเทศกลับเรือนชนบทไปอยู่กับท่านย่า นางพึ่งพาตนเองได้และอยากอยู่อย่างสงบเพียงเท่านั้น หากแต่ญาติผู้พี่จากตระกูลกู้ผู้นี้ เหตุใดจึงได้เข้ามาวุ่นวายกับนางยิ่งนัก

ทุ่มเทไปตั้งมากมาย เสียทั้งตัว เสียทั้งใจ แต่สุดท้าย… ‘นับท้อง! พี่รพีได้ยินไหมคะ‘ ’ท้องกับใคร?’

ช่อจันทร์ตายแล้วเกิดใหม่ในนิยายตัวเอง แถมดันเกิดใหม่ในร่างเมียของตัวร้ายที่ผัวชิงชัง เมียที่แม้แต่หน้าผัวยังไม่อยากมอง แถมเมียคนนี้ยังร้ายกาจถึงขนาดฆ่าคน

'ภรรยาแสนชัง' หน้าที่ของข้าคือการเป็น 'แม่พันธุ์' ที่ต้องอุ้มบุตรให้ท่านโหวผู้มีฉายา 'หมาป่าโลหิต' แต่นอกจากสามีจะไม่ชิงชังข้าแล้ว ยังคลั่งรักข้า คลั่งการสัมผัสร่างกายของข้าราวกับเสพติด! #หลงเมีย

หมาวัดแบบเขา เมื่อริอ่านจะเด็ดดอกฟ้า มันก็ตกลงมาเจ็บแบบนี้แหละ ...ทำไมไม่รู้จักเจียมตัวเอาเสียเลยนะ...

“พี่น่ะเป็นบุรุษถือพรหมจรรย์ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับสตรีใด หวังเก็บเอาไว้ให้สตรีที่พึงใจ” เขากล่าวพลางมองนางด้วยสายตาหวานซึ้ง เอิ่ม...พี่ชาย ท่านพูดถึงเช่นนี้ กำลังล่อลวงข้าอยู่ใช่หรือไม่