ค้นหานิยาย: คุณหลวง | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

เมื่อดวงตามิอาจโกหกได้ ดวงใจก็มิอาจปกปิดความรักไว้เช่นกัน

เรื่องราวความรักและการเข้าใจผิดจากอดีต ซึ่งส่งผลต่อชีวิตปัจจุบัน ผลบุญและผลกรรมที่ทำร่วมกัน ทำให้กลับมาเจอและแก้ไขเรื่องราวที่ผิดพลาดด้วยกัน โดยมีต้นปาริชาตเป็นตัวกลางในการระลึกชาติครั้งนี้

"คุณหลวงกำลังจะออกเรือน แต่มิใคร่ไปโรงรับชำเรา ข้าจึงอยากมาวานให้เอ็งไปช่วยดูแลคุณหลวงสักครั้ง ให้คุณหลวงได้ 'ขึ้นครู' สักครา"

‘จบบริบูรณ์’ ของนางร้าย… คือเห็น ‘นางเอกตาย’ โดยสวัสดิภาพ!

"ชีวิตนี้กูไม่เคยคิดว่าจะต้องมาวิ่งตามบุรุษเยี่ยงนี้!" "กูชังตัวกูเหลือเกิน อียี่เข่ง"

บุรุษหนึ่งขึ้นชื่อว่ามีดวงชะตากินเมีย หนึ่งสตรีขึ้นชื่อว่าเป็นม่ายขันหมาก หากได้มาร่วมเรียงเคียงหมอนกลับกลายเป็นคู่สร้างคู่สมแห่งพระนคร

'อ้ายสมิง' ผู้นั้นนะฤาเป็นลูกผู้ดีมีเชื้อเจ้า เจ้าที่ไหนจักมานอนกลางดินกินข้าวข้างถนน แลไว้หนวดเคราผมเพ้ารุงรังอย่างนั้น เพ้อเจ้อเสียจริง

“เป็นเอามากนะเนี่ย” ศิวัทบริภาษตัวเองพลางยกมือขึ้นกุมหน้าอกข้างซ้าย ยามเห็นเขาเป็นทุกข์ หัวใจมันบีบรัดทรมานไปด้วยถึงเพียงนี้ จักเรียกว่าอันใดได้หากไม่ใช่ตกหลุมรักหัวปักหัวปำ “โอ๊ยจะบ้าตาย ทำไงดีวะ”

เมื่อนักเขียนอย่างนวลจันทร์หลุดเข้ามาอยู่ใน 'เรือนกามา' ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดในนิยายเรื่องใหม่ของเธอ ทุกคนที่นี่ล้วนมีชีวิตจิตใจเป็นของตัวเอง บอกได้คำเดียวเลยว่า..."งานเข้าแล้วไงอีจันทร์!"

ตาลไม่คิดไม่ฝันเลยว่า หลังจากตายแล้วเกิดใหม่อีกครั้ง หน้าของบุคคลแรกที่ได้เจอ จะกลายเป็นหมอตำแยไปเสียได้ ยังไม่พอ!! เพราะแม่หมอกลับบอกให้เขาเบ่งลูก! บ้าบอมาก!! ตาลจะไม่ทน! ขอไปเบ่งลูกแป๊บ...

หลังจากเมามายเพราะอกหักเพราะรักตุ๊ด.. พอฉันลืมตามาอีกครั้งพบว่าตัวเองอยู่ในร่างของภรรยาเอกของคุณหลวงที่มีเมียน้อยอีก2คน นี่มันในยุคร.5นี่หว่า เฮ้ย..คุณหลวงไม่ใช่ฉันจำคุณไม่ได้ แต่ฉันไม่รู้จักคุณ!!!

เมื่อสาวห้าวขั้นสุดถูกพาตัวเข้าสู่ระบบแม่หญิงในยุคโบราณ .. แม่หญิงบุษบาร้อยมาลัยได้อุบาทว์มากหัก 5 คะแนน ..โอ้ย! แม่งเอ้ย! หักเก่งชิบหาย ภารกิจไม่ทันสำเร็จตายก่อนละมั้ง.. แม่หญิงพูดไม่เพราะหัก 5 คะแนน

งีบแค่แป๊บเดียว ไหงตื่นมาอยู่ในอดีตเกือบสองร้อยปีที่แล้วได้หว่า ?!

“ให้พี่ดับตะเกียงเลยไหม เราจะได้ ‘เริ่มเรื่อง’ กันเสียที” ท้ายน้ำเสียงเจือความขบขัน รีบเบี่ยงศีรษะหลบหมอนใบน้อยที่ถูกเหวี่ยงหวือมาจากมือเมียรัก

"ฉันมิใช่ผี! หล่อนวิปลาศหรือกระไร เป็นบุตรีบ้านไหนกันจึงได้แอบย่องมาเรือนผู้อื่น" ...หรือเพราะสมุดไดอารี่เล่มนั้นนำพาหล่อนข้ามมิติเวลามาจริงๆ!

จู่ ๆ ก็มีเหตุให้มุกดาย้อนอดีตสู่สมัยรัชกาลที่ 1 กรุงรัตนโกสินทร์ ก่อเกิดรักต้องห้าม (ใจ) ท่ามกลางยุคกรุงเทพมหานครแรกสร้าง...

บัวไหนฤาจะสู้สู้บัวชมพู ขนาดตกหน้าผาแล้วยังรอดมาได้...ถ้าไม่มีบุญสร้างบุญสมนี่คงทำไม่ไดัหรอก ทว่าเกมพลิกเมื่อดันมาฟื้นคืนชีพในยุคสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ยังไม่พอวิญญาณนั้นกลับเข้าสิงห์ร่างแม่สาวเป็นใบ้อีก

ย้อนเวลามาเป็นคนใช้

ถ้าชีวิตไม่ต่างจากภาพฝัน เป็นฝันดีชั่วนิรันดร์…จะได้ไหม

ใครจะคิดเล่าว่าอาบน้ำเสร็จเปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วจะย้อนมากรุงเก่า หนำซ้ำชื่อที่ไม่พึงประสงค์ยังติดตัวทนใช้ไปตลอดการดำเนินชีวิต "กรุณาเรียกอิฉันว่าริชชี่"