ค้นหานิยาย: ศิลปะ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

มีนาสาวมัธยมปลายเพิ่งสอบติดมหาวิทยาลัยที่ต้องการเข้าสำเร็จระหว่างทางกลับบ้านได้ถูกรถชนและเข้าไปอยู่ในร่างของ "เบลล่า แอสเมอเรย์"ตังประกอบในนิยายเรื่อง"นักบุญหญิงของทรราช"โดยในต้นฉบับจะต้องตายโดยพระเอก

เขาบอกเธอว่าอย่ายอมให้อะไรทำลายความฝัน . . . แต่ดูเหมือนการรักเขาจะเป็นอย่างนั้น

ดินเหนียวก็เหมือนกับหัวใจ "แข็งได้อ่อนเป็น" ขึ้นอยู่ที่ว่าเจ้าของจะเลือกให้มันเป็นแบบไหนก็เท่านั้นเอง

เหมยเหมย ได้ตายแล้วไปเกิดใหม่โลกคู่ขนาน สิ่งที่ไม่รู้จักมากมายเต็มไปหมด ความคุ้นเคยไม่มีอยู่ในโลกนั้น แต่แล้วบางอย่างก็ปรากฎขึ้น “ระบบสร้างชื่อเสียง ยินดีให้บริการ”

ผู้หลงไหลในศิลปะทั้งสองได้ไปในโลกใบใหม่พวกเขาจะสันสร้างผลงานเเบบไหน

อา...ฉันหลงรักต้นคอขาวๆของเขา เจ้านายหนุ่มน้อยผู้ซึ่งไม่เพียงแต่หน้าใส แต่ยังมีลูกชายวัยใสติดมาด้วย ฮึ อดีตคงร้ายกาจไม่เบานะเราน่ะ!

เฮ้อ~ อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตสงบๆสโลว์ไลฟ์ไปวันๆแท้ๆ แต่ไอ้เด็กเวรพวกนี้จะมายุ่งกับฉันกันทำไมนักหนาเนี่ย!!

การแข่งกัน ของอาจารย์3ท่าน

เหตุเกิดเพราะเพื่อนชายตัวดีไปแย่งคนรักของเขาจึงทำให้เธอต้องแก้ไขสิ่งที่เพื่อนตนเองทำลงไป 'ในเมื่อขี้มันกระเด็นหลุดออกไปแล้ว หมอจะโง่ไปกำมันขึ้นมาให้เลอะมือทำไม'

ชายหนุ่มซึ่งชอบถ่ายรูปและวาดภาพ มาเจอกับนายแบบหุ่นดีไร้ที่ติและยังเป็นเจ้าของบริษัทอีกด้วยความรักของเขาจะลงเอยอย่างไรกันนะ

ใครก็ดูถูก ‘ลูกศร’ ว่าเป็นเด็กบ้านนอกด้อยการศึกษาหารู้ไม่ว่าเธอคืออัจฉริยะจากประเทศที่เจริญที่สุดในโลก!

"แม่วาด มิใช่สิแม่บัวต่างหากที่ข้าให้เจ้าปลอมเป็นแม่วาดมิใช่เพราะข้ากลัวท่านแม่เป็นอันใดดอก แต่ข้าชอบเจ้า ชอบตั้งแต่แรกเห็น ถึงปากของข้าจักมิดี มันก็คงเป็นเพราะข้ามิรู้จักพูดอันใดกับเจ้า"

เมื่อสาวน้อยผู้เป็นเด็กสมาธิสั้นซึ่งมีอดีตอันแสนมืดมนได้ย้ายเข้าสู่โรงเรียนใหม่เพื่อค้นหาเป้าหมายในชีวิตของตนเอง ทว่าเส้นทางการก้าวสู่อนาคตที่เธอคาดหวังนั้นกลับไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอย่างที่คิด

“ความรู้สึกของมึง มึงก็ไปจัดการมันเอาเอง”

เด็กสาวผู้มีความใฝ่ฝัน ที่จะเป็นจิตรกรอันดับหนึ่ง โดยที่เธอ ได้สมัครเข้าคอร์สศิลปะในโรงเรียนของเธอ ที่จะสามารถนำทางเธอไปสู่การประกวดงานศิลปะระดับโลกได้...

ร่วมผจญภัยไปกับสหายต่างดาว ท่องอวกาศสัมผัสชีวิตและสิ่งแวดล้อมอันท้าท้ายจินตนาการ ต่อสู้ปกป้องมารดาแห่งพฤษชาติจากเผ่าพันธุ์อนันนาคิผู้อ้างลัทธิทองคำเหยียบย่ำชีวิต

เคยมีคนบอกกับข้าว่าเมื่อคนรักได้จากเราไปเราจะกล้ายเป็นบ้า ข้าเชื่อคำพวกนี้แล้วว่ามันเป็นจริง

" งานศิลปะของฉันจะอาศัยอยู่บนโลกตราบนานเท่านาน แม้ฉันจะอยู่โลกนี้หรือโลกหน้าฉันก็ยังคงหมกตัวอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยสีสันรวมไปทั้งสารเคมี "

..ความรักก็เหมือนกับสายฝน บทจะโปรยปรายลงมาไม่มีใครห้ามมันได้ และถ้าอยากจะให้มันหยุด ก็ไม่มีใครสั่งให้มันหยุดได้เช่นเดียวกัน... #Baby can I hold you tonight