นิยายกลอน ทั้งหมด | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ภาพหนึ่ง ๆ สามารถสร้างแรงบันดาลใจในการครุ่นคิดเขียนเสมอ และความไม่น่าจะได้ไปเป็น

พื้นที่ปลดปล่อยความฟุ้งเฟ้อ เฝ้าฝัน และห่วงหา

รุกข์ระแหง แล้งเฉา อย่างเศร้าหมอง

เรื่องเล่าของหญิงสาวโดดผู้เดี่ยวนั้นจะเป็นบทความของเธอที่ผ่านพ้นมาจนถึงปัจจุบันจุดและประการณ์ที่เธอเคยเจอมาเกือบทั้งหมด เนื้อเรื่องเอาแสนเจ็บปวดและเป็นบทความ และบทกวีที่ช่วยกำลังใจ

เราบันทึกเรื่องราวไว้ในทุกช่องว่างของเวลาหรือเวลาคอยสลักริ้วรอยไว้ให้รา?

กวีใดเล่าไร้ผู้แต่ง กวีใดเล่าไร้ผู้อ่าน กวีแบบนั้นย่อมไม่มีอยู่จริง...

จำนิราศห่างไกลแล้วนงนุช กูวิสุทธิ์ซึ้งใจมึงดี อีงูเห่า ฯลฯ

ความทรงจำของคนเรามีทั้งที่ดีและไม่ดี คนบางคนเลือกที่จะรำลึกถึงความทรงจำอันเลวร้ายที่คอยแต่จะทำลายความรู้สึกตัวเอง แต่ก็มีคนอีกจำนวนหนึ่งที่เลือกระลึกถึง ความทรงจำแสนงาม เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง.

ม้านั่งสีขาวตัวนั้น โดดเดี่ยวเช่นคนผู้หนึ่ง อ้างว้างในท่ามกลางผู้คนมากมาย เช่นเดียวกันกับเขา...

โอ้ละเห่ละหึกดึกแล้วหนา มามะมาฟังกลอนสุนทรฉัน เป็นกลอนแต่งสดสดใหม่ทุกวัน มาฟังกันให้สนุกสุขชีวา

จากใจดวงหนึ่งที่มีความรักเข้ารุมเร้าให้ร้อนรน จะนั่งจะนอนถอนใจให้รู้สึกหนาวๆร้อนๆดั่งจะเป็นไข้ มันบ่งบอกอะไรบ้างเจ้าตัวรู้ดีว่าคิดถึงใครคนหนึ่งอยู่

เพียงเนื้อความสั้นๆ ถึงเธอที่ทำให้ฉันเติบโต

เป็นจินตนาการของผมที่จะผูกร้อยกันเป็นบทกลอนหรือจะเป็นคำประพันธ์อะไรก็ตามผมจะนำมาลงไว้เพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ

อ่าวน้ำตา

รวมบทกวีของผู้ชายอารมณ์ไหว :: สักครั้ง...หากได้ลองปล่อยหัวใจปลิวไปเหมือนใบไม้...ไปกับสายลม...แล้วเราจะได้พบส่วนลึกที่สุดของ...‘ความรัก’

สมุดบันทึกแคนโต้ โดย จักรวาฬ.

สวัสดีครับท่านผู้หลงมาอ่านก็นะ...เดาว่ามีคนมาอ่านเพราะครูสั่งให้เขียนกลอนกลอน หึหึ กลอน คือสิ่งที่คนสมัยนี้มักเบื่อหน่ายแต่มันจะมีคนที่ว่าไงดีล่ะ รสนิยมแปลก ที่ชอบเรื่องนี้ ช่างเถอะมาฟังของยุคใหม่มั้ย

ความทรนงที่มีกลิ่นอายว้าเหว่เจือจาง