นิยายจีนย้อนยุค ทั้งหมด | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 138
นิยายจีนย้อนยุค
- 12
- 34.96K
- 236
“องค์หญิงเพคะ เสวยอาหารอีกนิดนะเพคะ” “เลาไม่กิง” “โถ ทูนหัวของบ่าว หากท่านไม่เสวยอีกนิด วังหลวงคงต้องเปลี่ยนคนครัวอีกนะเพคะ” “กะด้าย เลาจะกิงนิดเดียวนะ”
- 64
- 9.91K
- 17
องค์ชายรองรัชทายาทของเซียนเป่ยถูกพี่ชายตนเองชิงราชบัลลังก์และตามสังหารถูกขายไปเป็นทาสกระทั่งพบกับคุณหนูใหญ่ตระกูลบัณฑิตผู้ชะตาอาภัพหลังจากพลัดพรากกันไปกลับมาพบพานอีกครั้งแต่นางกลับดูเหมือนว่าไม่ใช่นาง
- 74
- 15.19K
- 23
หลิวฉูฉู่นางเอกสาวย้อนเวลามาอยู่ในร่างของฮองเฮาตัวร้ายที่ตัวเองรับบทการแสดงในโลกโบราณ และสุดท้ายต้องตายเพราะถูกพระเอกฆ่า เธอจึงต้องอ่อยเขาทุกทางให้ตกหลุมรักเพื่อเอาตัวรอด "ฝ่าบาท รักนะเพคะ"
- 51
- 66.19K
- 43
เมื่อได้เข้าไปเป็นนางร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่าน หญิงสาวจะปฏิวัติเรื่องราวโดยการเลิกสนใจพระเอกหน้าจืด ขอเกี้ยวตัวร้ายใบหน้าหล่อเหลากระชากใจที่มีชาติกำเนิดคลุมเครือดีกว่า...
- 60
- 766
- 1
นางที่มีใบหน้ามีรอยแผลเป็นฝังลึกไม่มีวันหาย เขาผู้ที่ลักพาตัวนางไปเพราะต้องการดาบหลอมพิษ ส่วนอีกคนก็คือบุรุษหนุ่มสวมหน้ากากสีเงินลึกลับ ที่ไถ่นางในราคาห้าพันตำลึงทอง!!
- 34
- 25.67K
- 21
นางเดินทางข้ามมาในยุคโบราณ เป็นเพียงบุตรสาวที่เกิดจากอนุภรรยา มีชีวิตไม่ต่างจากบ่าวไพร่ในจวน มิหนำซ้ำนางยังต้องแต่งเข้าจวนให้อ๋องสติวิปลาสที่จ้องจะเคี่ยวกรำนางอยู่ทุกค่ำคืน
- 42
- 2.75K
- 2
เพราะการหายไปของ 'ไข่มุกน้ำตาจันทรา' ทำให้ กัวจื่อหรานได้พบกับหลินอวี้เจิน เขาต้องตามหาไข่มุกล้ำค่ากลับคืนสู่ตระกูล ทว่าเขากลับพบว่าสิ่งที่ล้ำค่ายิ่งกว่าคือนางที่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ...........
- 126
- 2.96K
- 15
แค้นดั่งคลั่งลั่นวาจาสาปแช่งในวันวิวาห์ ‘จงหลงรัก จงหลงใหล จงคลั่งไคล้ในตัวข้า’ ทว่าคำสาปแช่งนั้นกลับส่งผลไปยัง...บุตรสาวในท้องของนาง! ให้ตายเถอะ! จู่ๆ ข้าก็กลายเป็นบิดาของเจ้าไข่!
- 26
- 2.46K
- 1
ฟางหลิ่งหญิงสาววัยสิบเจ็ด ที่ปีหน้าต้องแต่งออกให้กับแม่ทัพผู้ขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยม อำมหิต มีใบหน้าน่ากลัวจนต้องสวมใส่หน้ากากตลอดเวลา ข่าวลือดังมาจนทำให้สาวน้อยหวาดกลัว แผนหอบผ้าหนีวิวาห์จึงเกิดขึ้น แผน
- 12
- 588
- 1
"พวกเราก็แค่ชาวบ้านที่สิ้นหวัง"
- 58
- 26.07K
- 64
ปาริณนักธุรกิจสาวมากความสามารถ สะดุดขาตัวเองล้มหัวฟาดพื้น เป็นเหตุให้ดวงวิญญาณทะลุมิติไปอยู่ในยุคจีนโบราณ ทั้งยังอยู่ในร่างของเด็กสาวที่มีใบหน้าเหมือนเธออย่างกับแกะ...
- 13
- 5.78K
- 19
ด้วยหน้าตาที่งดงามจึงถูกเลือกให้มาเป็นบุปผางามในจวนอ๋อง ใครก็ตามที่พยายามจะปีนเตียงจิ้นอ๋องจะต้องถูกโบยและขับออกนอกจวน นางที่อยากหนีออกไป แต่ไฉนถึงถูกจับกินทุกค่ำคืนได้เล่า
- 27
- 4.69K
- 18
ในสายตาของผู้คนท่านหญิงทั้งสองก็ไม่ต่างกับตัวประกันความภักดีของบิดา แต่ความจริงแล้วพวกนางกลับมาเพื่อวัตถุประสงค์สำคัญ คือทวงความเป็นธรรมให้ครอบครัวและเหล่าทหารชายแดน
- 25
- 9.79K
- 5
เพราะชีวิตนี้ถูกครอบครัวบังคับตั้งแต่เล็กจนโตมาโดยตลอดจึงอยากหลุดพ้นจากโลกแห่งความจริงไปสักพักแล้วก็ได้พบกับร้านแห่งหนึ่งที่จะนำพาให้ไปใช้ชีวิตแบบใหม่อย่างที่ใจที่ต้องการ นั่นก็คือ ‘การปลูกผักทำสวน’
- 25
- 737
- 0
เมื่อบุปฝางาม(โบตั๋น)ได้เป็นพระชายาเอกของท่านอ๋องหมวกเหล็ก มีเรื่องราวผ่านเข้ามามากมาย สตรีที่ดูเข้มแข็งก็สามารถอ่อนแอได้เช่นเดียวกัน
- 4
- 814
- 0
นางยอมทอดกายใต้ร่างจอมอหังการผู้ไร้หัวใจเพื่อหวังใช้เขาเป็นหมากตัวสำคัญในการทำลายบุรุษอีกคนให้ย่อยยับ สามีลับๆในตำหนักซ่อนเร้น ความสัมพันธ์ของข้ากับเขาดำเนินไปเช่นนั้น
- 5
- 1.14K
- 4
ยามค่ำคืนที่แสงจันทร์สลัว เป็นเวลาที่ชู้รักร่างกำยำเร้าอารมณ์ออกปฎิบัติการ ‘ในเมื่อสามียังมีสตรีมากมายได้ เหตุใดฮูหยินใหญ่ที่ถูกลืมอย่างข้าจะมีบุรุษอื่นบ้างไม่ได้’
- 20
- 529
- 0
หากไม่ใช่เพราะสกุลจ้าวของข้าตกอับมีหรือที่ท่านพ่อจะยอมให้ข้าบุตรีที่รักสมรสออกมาไกลถึงเพียงนี้ แต่บุรุษที่ข้าสมรสด้วยเหตุฉไหนมิใช่บุตรชายของท่านประมุขเหมืองแร่ หากแต่เป็นประมุขค่ายโจรเช่นนี้เล่า
- 20
- 2.02K
- 0
“ฉีเอ๋อร์ เจ้าว่า...เจ้าก้อนแป้งในท้องของเจ้า ปั้นมาจากท่าไหน ท่าคลานสี่ขา หรือท่านั่งเก้าอี้กันแน่”
- 26
- 19.06K
- 16
“ในเมื่อท่านพี่หมดรักในตัวข้าแล้ว พวกเราก็หย่ากันเถอะ หว่านชิงจะได้มาแทนที่ข้าโดยไม่ต้องทนอยู่อย่างอนุภรรยาไงล่ะเจ้าคะ” “ข้ารู้ว่าเจ้าโกรธและน้อยใจ แต่รอให้ความทรงจำของเจ้าฟื้นคืนกลับมาก่อนดีมั้ย”