เรื่องราววุ่น ๆ ของโจวฮุ่ยหมิงหลังโดนคนรักหักหลัง ทั้งยังฆ่าเธอเพื่อหวังเงินประกัน แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น ใช่...เธอไม่ตาย แต่เธอดันได้ไปอยู่ในร่างของสตรีสามีไม่รัก ... สวรรค์เถอะ!!!!!!!!

เพราะถูกเพื่อนรักแย่งผู้ชายที่เข้ามาจีบ 'ภีม' ก็เลยแย่งผู้ชายที่เพื่อนชอบและสามีใหม่ของแม่เพื่อน

หานลั่วผู้มาพร้อมกับความซวยอยู่ดีๆก็ทะลุมิติมาอยู่ในโลกนิยายเรื่องหนึ่ง เป็นตัวประกอบที่พบเจอแต่เรื่องซวยๆไหนจะต้องไปข้องเกี่ยวกับเหล่าตัวเอก สัตว์วิญญาณที่เอาแต่พุ่งเข้าใส่ ชีวิตของเขาช่างวุ่นวายนัก

‘เขาหันมามองเธอเพียงหางตา แม้จะเห็นว่าหญิงสาวอุ้มลูกน้อยวัยสามเดือนอยู่ในอก แต่เขาก็เลือกจะเดินผ่านเธอไปราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน’

"ไม่ไปหาหมอจริงหรอ" คืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่บัวลอยนอนซุกหน้ากับซอกคอหอมกรุ่นของไข่หวาน "ไปก็ไม่มีประโยชน์" เพราะอาการของเขาหมอไม่สามารถหาสาเหตุได้ มีแต่กลิ่นหอมๆ ของเจ้าตัวเท่านั้นที่พอช่วยได้

หยางเฟยอวี่มองนางด้วยดวงตาลุ่มลึก "พี่คิดว่าพี่โดนวางยา" เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า เอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้าของนางอย่างแผ่วเบาแล้วหยุดลงที่ริมฝีปากบาง "ช่วยพี่ได้หรือไม่"

‘จินซีซวน’ ประมุขดวงตกถูกหมอดูทัก บ้านเมืองจะเกิดหายนะทางรอดเดียวคือการไปสู่ขอผีอัปลักษณ์จากหุบเขารกร้างมาเป็นเจ้าสาว

โกโจ ซาโตรุ ได้ตายจากการต่อสู้กับราชาคำสาป แต่หากเพียงว่าความตานไม่ใช่ความมืดมิดแต่เป็นห้องโง่ๆสีขาวพร้อมกับชายแก่ที่อ้างตัวว่าเป็นพระเจ้าและจะส่งเขาไปต่างโลกแทน

แม้จะมาจากต่างครอบครัว แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สายใยแห่งรักและความผูกพัน ณ บ้านต้นไม้จะเชื่อมโยงหัวใจทุกดวงไว้เสมอ...

ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน เธอก็เป็นได้แค่ "ของตาย" หรือแค่สินค้าทางธุรกิจสำหรับเขา

ขณะที่กำลังเล่นเกมอยู่นั้น จู่ ๆ วงล้อหน้าตาประหลาดก็โผล่ขึ้นมาให้กดเล่น อวี่หรูลี่คิดว่าเป็นมินิเกมจึงกดเล่นไป ปรากฏว่าตื่นมาอีกที เธอดันกลายเป็นมารเผ่าพันธุ์นกที่หาได้ยาก

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เธอผิดเองที่ปล่อยตัวให้ท้องในขณะที่เขาเฝ้าย้ำเสมอ ดังนั้นเมื่อมีเมล็ดถั่วกำลังเจริญเติบโตขึ้นมาในท้องเมื่อไม่พร้อมก็ไม่ควรจะรักษาดูแลมัน ก่อนจะรู้ความจริงว่าเขาเธอมีไว้แค่สำรอง

การเดินทางสู่โลกมาเวล พร้อมระบบไดอารี่ ตราบใดที่ผู้ถือครองไดอารี่เชื่อในสิ่งที่เขียน เขาก็จะสามารถได้รับพลังมหาศาลตามที่เขาเขียนเอาไว้ได้

ย้อนเวลามาได้ไม่นานก็ต้องแต่งไปไกลถึงต่างแคว้น สามีก็เป็นใบ้แถมมีอนุอยู่แล้วถึง 3 คน แต่ละคนก็อสรพิษทั้งนั้น นี่ถ้าเขาพูดได้ไม่รับอนุเป็นสิบเลยหรือ

‘แม่เลี้ยงเดี่ยว... ก็เคยแต่ใช้เรียกคนอื่น ใครจะคิดว่าวันหนึ่งต้องใช้มันกับตัวเอง’

ถึงเธอจะรักเขามากแค่ไหน แต่ก็ใช่ว่าจะขาดเขาไม่ได้ การแต่งงานที่มีกำหนดเวลาสี่ปีแล้วจบกัน ไม่ต้องรอให้ถึงวันนั้น วันนี้เธอขอ 'หย่า' กับเขา แล้วจากไปพร้อมกับ 'ลูก' ในท้องที่เขาจะไม่มีวันรู้

โลกา ชายหนุ่มผู้อาภัพที่ได้ทะลุมิติมาในต่างโลก แต่ไม่ใช่ในร่างของมนุษย์กลับเป็นร่างของกะปอมตัวน้อยไร้พิษภัยที่สุดแสนจะอ่อนแอ "ก็มาสิโว้ยกะปอมก็สู้คนเหมือนกันนะ"

เธอแต่งงานกับเขาด้วยความรัก แต่เขาแต่งเพราะความจำใจ และรอวันหย่า เพื่อไปแต่งงานกับคนรักของเขา

เธอกับเขามีค่ำคืนที่เร่าร้อน เป็นเขาที่จำได้ แต่... เธอกลับลืมมันหมดสิ้น