ผิดหรือที่เธอตัดใจจากเขาไม่ได้ ผิดหรือที่เธอยังตอแยเขา...ผิดด้วยหรือที่สุดท้ายเธอยอมแพ้และจากไปโดยไม่บอกลา

‘เขาหันมามองเธอเพียงหางตา แม้จะเห็นว่าหญิงสาวอุ้มลูกน้อยวัยสามเดือนอยู่ในอก แต่เขาก็เลือกจะเดินผ่านเธอไปราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน’

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

รักนิรันดร์ที่ร่วมสาบานต้องขาดสะบั้นลงเพราะเธอหนีหายไป ทิ้งไว้เพียงหมวกเขียวที่สวมให้ แล้วตอนนี้ยัยแม่มดร้ายนี่กลับมาทำไม จะกลับมาทำให้ใจชอกช้ำอีกครั้งหรืออย่างไร “กลับมาทำไมอีก” “พาลูกมาหาพ่อ”

น่านจำใจเข้าสู่สถานะเด็กเลี้ยงของภาสกรเพราะความจน แต่กลับหลงรักผู้เปรียบดั่งเจ้านายแถมได้เจ้าตัวเล็กติดท้องมาหนึ่งคน ทว่า...“ผมท้องครับ” “ฉันจะพาไปตรวจ ถ้าเป็นจริงอย่างที่ว่าก็เอาออกซะ”

หญิงสาวแทบจะหมดสิ้นความหวังในการดำเนินชีวิต สิ่งที่ผลักดันให้เธออยู่ก็มีเพียงความแค้นเพียงเท่านั้น แต่ทุกอย่างไม่เคยเป็นไปอย่างที่หวัง เมื่อหล่อนเข้ามาทำลายความหวังในอิสระของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า

หนุ่มน้อยผู้เก็บเนื้อเก็บตัวมาทั้งชีวิตจะทำอย่างไรเมื่อวันหนึ่งเขาไปเจอนักแสดงหนุ่มรุ่นพี่ซึ่งมักถูกห้อมล้อมไปด้วยมหาชนฝูงใหญ่อยู่เสมอ มาติดตามเรื่องราวของพวกเขาไปพร้อม ๆ กัน

ในวันที่ปภังกรและคู่หมั้นสาวไปแจกข้าวสารที่โรงเจ ได้มีผู้หญิงท้องแก่ใกล้คลอดมารับของแจกด้วย เขาคงจะไม่หัวใจเต้นแรงขนาดนี้ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่อดีตนางบำเรอที่เขาเลี้ยงไว้… ตกอับขนาดนี้เลยเหรอ

เขาทำให้เธอมีมลทินติดตัว แต่…เหตุใดเล่าโชคชะตาถึงเล่นตลกให้คนเฮงซวยแบบเขากลายมาเป็นเพื่อนของพี่ชาย

ถึงเธอจะรักเขามากแค่ไหน แต่ก็ใช่ว่าจะขาดเขาไม่ได้ การแต่งงานที่มีกำหนดเวลาสี่ปีแล้วจบกัน ไม่ต้องรอให้ถึงวันนั้น วันนี้เธอขอ 'หย่า' กับเขา แล้วจากไปพร้อมกับ 'ลูก' ในท้องที่เขาจะไม่มีวันรู้

เธอตกหลุมรักเพื่อนของอาเธอ ซึ่งเขาเป็นอาจารย์พิเศษมหาวิทยาลัยที่เธอกำลังเรียนอยู่

เมื่อรักครั้งแรกจบลงที่การเลิกรา ตลอดเวลาที่พลัดพรากจากกันไปไกล ไม่เคยมีวันไหนที่ลืมรักเรา

เพราะถูกปลูกฝังตั้งแต่เด็กทำให้สองตระกูลมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลเป็นอริกันตั้งแต่รุ่นปู่ถึงรุ่นหลาน เมื่อเบเนดิกขึ้นครองตำแหน่งหัวหน้าแก๊ง จึงตั้งมั่นในสัจจะว่าจะกำจัดศัตรูให้ได้ ‘มีกูต้องไม่มีมัน’

ลูเซียเด็กสาวกำพร้าหนอนหนังสือ วันหนึ่งเธอพบว่าตัวเองได้หลุดเข้าไปในโลกนิยายที่เธอพึ่งอ่านจบ ‘ตำนานแห่งแสงและไฟ’ และกลายเป็นเจ้าหญิง ลูเซีย เพนดรากอน ตัวประกอบไร้นาม ที่ต้องจบชีวิตตั้งแต่ต้นเรื่อง

ก่อนตายได้รู้ว่าถูกหักหลังจากคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานด้วยไม่พอ คนที่เป็นชู้รักชายชั่วยังเป็นเพื่อนสนิทของเธออีก แต่ก็คงไม่เท่ารู้ว่าตัวเองหลุดมาเข้าร่างหญิงสติไม่ดีแล้วได้สามีเป็นชายอัปลักษณ์

ยอมเป็นเมีย'กู' ก่อนซิถึงจะช่วย

เธอจำได้ว่ากำลังหลับอยู่ในห้องเรียน เพราะเหนื่อยจากการตีกับพวกฮงไค ไหงรู้สึกตัวอีกทีทำไมมันมาโผล่ในที่แปลกๆ แถมมีระบบแปลกๆที่จ้องจะทำอะไรบ้าๆกับเธอด้วย!

ในฐานะอัศวินศักดิ์สิทธิ ผมแพ้ในสงครามกับแวมไพร์และกลายเป็นนักโทษ แต่ทว่าตังของผมนั้น ได้ถูกเธอคนนั้นที่ผมเรียกว่า "แม่" ได้ชักนำไปสู... ฉันคาดหวังในตัวเธอนะ ลูกสาวที่รัก~ ราชินีแวมไพร์ยิ้ม...

‶นี่อย่าบอกนะว่าฉันต้องตายฟรีน่ะ! ฉันไม่ยอมนะ! ถึงจะหล่อมากแต่เรื่องนี้อีนิวคนนี้ไม่ยอมใจอ่อนให้หรอกนะ! ถ้าให้เลือกนายกับผู้ชายทั้งหลายร้อยคนของฉัน ฉันก็จะเลือกผู้ชายทั้งหลายร้อยคนของฉันไม่ใช่นาย!”

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย