ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน เธอก็เป็นได้แค่ "ของตาย" หรือแค่สินค้าทางธุรกิจสำหรับเขา

แต่งงานกับคนไม่รักว่าเจ็บแล้ว การเป็นคนไร้ตัวตนและไร้ค่าในสายตาสามียิ่งเจ็บกว่าหลายเท่า เมื่อวันที่ข้อตกลงต่าง ๆ ยุติลง เธอจึงไม่อาจทนอยู่ในสถานะ ‘ของตายนอกสายตา’ อีกต่อไป

เธอไปเก็บเห็ดแต่ดันได้สามี ซ้ำเธอยังไม่ใช่เจ้าของร่างนี้ สำคัญกว่านั้นเขาพิการ ไม่ใช่พิการธรรมดาแต่พิการแบบตะโกน

“เราห่างกันสักพักเถอะ” ไม่ใช่ประโยคบอกเล่า แต่เป็นประโยคบอกเลิก

ก็แค่กระต่ายที่ชื่นชอบวิทยาศาสตร์และการทดลองที่อยู่มานานแล้วจบชีวิตลงด้วยความเหงา แต่พอตายกลับไม่ได้ไปสงบเมื่อเทพธิดาจากไหนไม่รู้ดันส่งไปเกิดในโลกเดิมแต่เป็นในอนาคตข้างหน้าที่มีสาวน้อยคอยต่อสู้ช่วยโลก

หญิงคนหนึ่งที่สูญเสียทุกสิ่งในชีวิต เธอดื่มหนักรู้สึกตัวอีกที่ก็กลายเป็นเมียของชายคนหนึ่ง แถมยังย้อนมาอยู่ในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์อีกพอเริ่มปรับตัวได้กับมีเหตุการณ์ต้องพรากจากกัน...

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

"จำเอาไว้ว่าเธอ คือสิ่งของที่น่ารังเกียจจนฉันไม่อยากอยู่ใกล้”

เธอแต่งงานกับเขาด้วยความรัก แต่เขาแต่งเพราะความจำใจ และรอวันหย่า เพื่อไปแต่งงานกับคนรักของเขา

ชายคนหนึ่งเดืนทางผ่านไปยังร่างขององค์รัชทายาทอาณาจักรเล็กๆแห่งหนึ่ง ภายหลังกลายเป็นจักรพรรดิ! แต่ไร้ซึ่งพลังและอำนาจใดๆ แต่โชคดีที่เขาปลุกระบบจักรพรรดิขึ้นมาและได้กลายเป็นจักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุด

โออิคาวะไม่เข้าใจว่าทำไมการบอกชอบใครสักคนมันจะยากขนาดนี้

หยางเฟย ได้รับระบบ 'สร้างอารยธรรม' จากเผ่าพันธุ์ลึกลับ หลังจากเขาได้รับระบบสร้างอารยธรรมเขาก็ได้รู้ความลับบางอย่าง ความลับที่เขารู้ก็คือ เขาสามารถย้อนเวลาได้!

'กัญญาวีร์' บังเอิญได้พบ 'สุดเขต' ในวันที่เธอต้องการใครสักคน ...ทว่าหลังจากนั้นเกือบหนึ่งปี เธอก็เลือกเดินออกไปจากเขาเพราะมี 'อีกหนึ่งชีวิต' เพิ่มเข้ามา

หัวใจที่มอบให้ไปกลายเป็นสิ่งไร้ค่าที่ถูกเมิน การเดินหันหลังจากลาในวันนั้น เป็นคำตอบที่ชัดเจนว่าเขาไม่ต้องการทั้ง ‘เธอ’ และ ‘ลูก’

นิยายเรื่องนี้เป็นแฟนฟิคจากเรื่องRegressorInstructionManual อาจจะมีบางตอนที่ไม่ได้อ้างอิงจากนิยายทั้งหมด

เธอถูกบังคับให้แต่งงานแทนพี่สาว โดยมีเงื่อนไขจะหย่าได้หลังครบ 1 ปี ดังนั้นเธอจึงเป็นได้แค่ภรรยาที่เขาไม่เคยรัก ไม่คิดผูกพัน รอแค่วันหย่าเท่านั้น!!

พารัม ทะลุมิติไปจากโลกที่ล่มสลายเข้าไปที่โลกอีกใบที่เขาไม่รู้จัก อยู่ๆ เขาก็เข้าระบบเกมได้และต้องสร้างหมู่บ้านซะอย่างนั้น

เมื่อรักของเธอมันไร้ค่า เทียบไม่ได้กับเศษฝุ่นใต้ฝ่าเท้าของคนในใจเขา วันนี้เธอกับลูกในท้องจึงขอลา...

จิรายุมองอีกฝ่ายตาค้อน “ระ...เรารู้จักกันด้วยเหรอ?” “ผมก็เป็นสามีของคุณไงครับ...นี่แฮงค์จนจำผมไม่ได้เลยรึ” คำว่าสามีชัดจนตาลาย แฮงค์บ้าอะไรล่ะ จิรายุยังไม่มีสามีต่างหาก...

แอบชอบผู้ชายที่แต่งงานมีครอบครัวสมบูรณ์อยู่แล้ว ต่อให้ตาย แสนดีจะไม่ยอมพูดมันออกมา