สาวน้อยเอมเบอร์ ต้องเข้าเรียนเพื่อค้นหาอดีตของตัวเอง แต่แค่เลือกสาขาเรียน เธอก็เลือกผิดแล้ว!! ป.ล นิยายสนุกมาก

ใช้ชีวิตธรรมดาอยู่ดีๆ รู้ตัวอีกทีหลุดมาโลกอีกใบเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ผมไม่ได้อยากได้ไง!? ผมไม่รู้อะไรแล้ว! รู้แต่ว่ามีระบบบังคับผมได้เงินทุกวันเนี่ย!!?

ในใต้หล้านี้ขอเพียงเป็นสิ่งของที่ใช้การได้ ถังเหวยซือล้วนขายได้ทุกสิ่ง แต่สิ่งที่เขาต้องการนำมาขายนี่มัน...คิดมาขายพรหมจรรย์ของตนเสียอย่างนั้น บุรุษผู้นี้กินยาเพิ่มความหน้าด้านเป็นอาหารหลักหรือ!!

เมื่อเลิกกับผัวเก่า กรรัมภาคิดจะใช้ชีวิตโสดให้สุดเหวี่ยง ใช้เงินซื้อความรัก เปย์ผู้ชายวัยละอ่อนให้เด็กมันระทวย แต่หารู้ไม่ว่าเด็กที่คิดว่าเป็นเหยื่อกลับกลายเป็นแค่เหยื่อล่อที่ “ผัวเก่า” เอามาใช้ดัดหลั

นางเกี้ยวบุรุษตั้งนานแต่สุดท้ายกลับไปสนใจสตรีจืดชืดอย่างแม่ดอกบัวขาว บิดามันเถอะ เช่นนั้นเชิญท่านไปรักกับแม่ดอกบัวขาวเถิดเจ้าค่ะ

เมื่อความรักกลายเป็นอดีตจึงไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรในปัจจุบัน แม้แต่สิทธิ์ในความเป็นพ่อของลูก เขาก็ไม่มีวันได้เป็น แต่...มีหรือที่เขาจะยอม

"เมย์หนีผมมา8 ปี อย่าคิดว่าครั้งนี้จะทำเหมือนเดิมได้อีก เตรียมตัวรับมือไว้ได้เลย"

หลังจากต้องตกตายอย่างอนาถวนเวียนซ้ำซากไม่จบสิ้น เมื่อมีโอกาสได้หวนกลับมาอีกเป็นครั้งที่สิบ นางจึงวางแผนการทำลายสมรสพระราชทานเพื่อทิ้งตำแหน่งฮองเฮาและขอเอาคืนน้องสาวขี้อิจฉากับไท่จื่อไร้สมองให้สาสม

นับดาวหลับตาลงอย่างรับสภาพ เมื่อต้องลืมชีวิตเดิมเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในฐานะเหลียนฮวาสตรีปากจัด ที่ทั้งสวย รวยเก่ง ครบจบในคนเดียว!

ว่าที่บัณฑิตเท่ากับจบแล้ว ดังนั้น 'พิชชาภา' จึงไม่ใช่ของต้องห้ามสำหรับอาจารย์หนุ่มอย่าง 'ธีร์ริท' อีกต่อไป

สวรรค์ช่างใจร้ายนัก! ใยถึงได้ส่งเขามาเกิดในร่างของเฉลยศึกเช่นนี้ ซ้ำร้ายเขายังเข้ามาอยู่ในร่างของเกอน้อยบุรุษพิเศษอีก เหอะ!ต่อให้มีระบบสุดโกงมาช่วย แต่ว่าเขาจะรอดจากเอื้อมมือของท่านแม่ทัพโหดได้อย่างไร

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

พี่เลี้ยงเด็กมือใหม่ (จำเป็น) ที่จะมากระชากหัวใจคุณลุงหน้านิ่ง ใจนิ่ง สุดหล่อ ที่มีคะแนนท่วมท้น สิบสิบสิบ

ถูกตบแต่งเป็นชายาเอกแต่กลับถูกทิ้งให้อยู่ท้ายจวน วันมงคลของเขาคือวันสิ้นใจของนางหากแต่สวรรค์เมตตาให้นางได้ย้อนเวลากลับมาอีกครั้ง มาในวันที่เราเป็นคนแปลกหน้าต่อกันและการหวนคืนครานี้นั้นนางจะไม่ขอรักเขา

“ใครคือพ่อของเด็ก” / “ไม่ต้องกังวลนะคะ ข้าวกับปอไม่ใช่ลูกของคุณชายค่ะ”

“ถามทำไมคะ” ปาลิกาพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก “แล้วฉันจะรู้เรื่องของว่าที่เมียตัวเองไม่ได้หรือไง….ฉันแค่อยากรู้ว่าช่วงที่ละสายตาฉัน เธอผ่านผู้ชายมาเยอะแค่ไหน” “คุณสิงห์!” ปาลิกาหมดซึ่งความเกรงกลัวชายห

ถูกถอนหมั้นแล้วไง ไม่เห็นจะต้องสนใจเลย ดีเสียอีก เหมาะสมกันดี น้องสาวที่แสนเลว กับอดีตคู่หมั้นใจโลเล ไม่เข้าใจว่าเจ้าของร่างเดิมจะต้องเสียใจจนต้องจบชีวิตตัวเองทำไมกัน สิ้นคิดสิ้นดี

เมียเก็บ!! ผู้หญิงของแม่เป็นได้แค่นั้น จดทะเบียนสมสรเท่านั้น ไม่มีงานแต่ง ไม่มีงานฉลอง และต้องย้ายมาอยู่ไร่กับผมวันนี้เลย โหหห วาสนาฉันมันได้เท่านี้จริงหรอเนี๊ยย จำใจยอมรับ เพราะคุณท่านคือผู้มีพระคุณ

ทุกคนต่างกล่าวว่า คนเยี่ยงเจ้าจะเลี้ยงบุตรชายให้เติบใหญ่ได้เยี่ยงไร เซียวเจียวอี คนนี้มีดีมากกว่าที่ทุกคนเห็น คิก คิก คิก!!!

เมื่อรักครั้งแรกจบลงที่การเลิกรา ตลอดเวลาที่พลัดพรากจากกันไปไกล ไม่เคยมีวันไหนที่ลืมรักเรา